Hellias - "A.D. Darkness"
2009 / 4cd
Thrashing Madness
Polska
Jak już wspomniałem w recenzji poniżej - specjalistą od Hellias to ja nie jestem i nie mam zielonego pojęcia jak wyglądała ewolucja muzyki tego zespołu przez pierwsze trzy długograje, ale to co znajduję na tym powrotnym albumie to taki fajoski, czaderski groove thrash z nowoczesnymi naleciałościami, który powala dzisiaj na kolana pokaźne tabuny juwenalianej młodzieży i który od biedy można faktycznie kojarzyć z Testament, Exodus, Dark Angel czy nowszym Slayer - tak jak sugeruje to wydawca, choć pewnie na półkach będzie stał bliżej Virgin Snatch, Hunter itp. ;). Obiektywnie rzecz biorąc, nie ma się co czepiać - jest ciężar, drapieżność, chwytliwe riffy, jakieś ballady i poza drażniącym akcentem Goolara, śpiewającego, recytującego i wydzierającego się po angielsku, wszystko gra i bucy jak na profesjonalną produkcję tego typu przystało. Nie będę jednak ukrywał, że brzmi to dla mnie osobiście wszystko nieco sztucznie i zbyt wyrachowanie, ale to już zupełnie inna para kaloszy, którymi nie zamierzam całkowicie deptać powrotu krakowskich dinozaurów.
www.myspace.com/helliaspl; www.hellias.taby.pl; www.thrashing-madness.plOlo / 6 Szukaj więcej o Hellias
Co za debiut! Jestem absolutnie zauroczony tym co zaserwowała ta norweska ekipa i absolutnie nie dziwię się, że Dark Descent nie zwlekała z kontraktem. Dotychczasowe doświadczenie muzyków Sover...
...co do saksofonu to był to przypadek całkowity. Bo idąc coś zjeść do miasta napotkaliśmy kolesia który na ulicy grał na saksofonie. Zagadałem do niego żeby nagrał nam jakieś partie i zgodził się. Oczywiście nie miał pojęcia na co się porwał, do tego komunikacja nie była najlepsza, bo okazał się być obywatelem Ukrainy i język polski nie był dobry albo w ogóle go nie było...