NILE

[est]

Tak naprawdę to Immolation są z Yonkers. Tzn. Ross i Rob tam mieszkają.

[mad]

Hm, mnie jakoś ten nowy numer nie zniszczył. Źle to wróży: wam się płyta spodoba, ja będę zdołowany. Co robić? Jak żyć?

[Maria Konopnicka]

Immolation i Nile to kapele, które grają na zbliżonym poziomie - obie świetnie wypadają na koncertach. Osobiście dużo bardziej cenię Immolation.

[83koper83]

Immolation to zespół bardziej "na serio", i nie chcę tu insynuować, że K. Sanders to klaun, ale wizerunkowo Nile jest bardziej komiksowo-popkulturowe, blisko im do Cannibali pod tym względem. Czasem mam takie wrażenie, jak słyszę narzekania na tandetę niby-bliskowschodnich skal u Nile, że ludzie mają gitarzystów Nile, którzy zęby zjedli na swoim rzemiośle, za kompletnych idiotów.

Z drugiej strony, nowy kawałek brzmi... mocno tak sobie.

[nightspiryt]

W podanym na yt linku, a raczej w tamtejszym plejerze, brzmi to troszki lepiej: http://www.noisecreep.com/2012/05/25/ni ... -of-sethu/

sz kurwa, że te małe aplety soundclouda nie mają regulacji głośności. aż podskoczyłem jak pieprznęło w słuchawkach. kawałek taki se, te chórki są zdeczko dupne

[est]

Jest tracklista:
1. "Enduring The Eternal Molestation Of Flame"
2. "The Fiends Who Come To Steal The Magick Of The Deceased"
3. "The Inevitable Degradation Of Flesh"
4. "When My Wrath Is Done"
5. "Slaves Of Xul"
6. "The Gods Who Light Up The Sky At The Gate Of Sethu"
7. "Natural Liberation Of Fear Through The Ritual Deception Of Death"
8. "Ethno-Musicological Cannibalisms"
9. "Tribunal Of The Dead"
10. "Supreme Humanism Of Megalomania"
11. "The Chaining Of The Iniquitous".

[Baton]

Momentami mam wrażenie, że oni te tytuły generują jakimś programem.

8. "Ethno-Musicological Cannibalisms"

:D

[Soth]

Wlasnie jestem po pierwszym odsłuchu. Ogólnie dobra płyta i nie skonczy sie na 1 czy 10 przesłuchaniach.
Wkręciło mnie najmocniej 'the chaining of the iniquitus', jedyne czego bym się czepiał to zbyt mało brudne brzmienie - gdyby nie to, album byłby dla mnie numer 1 z tegorocznych.

Mam nadzieję, że to przez słuchanie z mpchujek tak brzmi.

[mad]

Tak, tak, brudne brzmienie jest trv. Broń Boże czyste brzmienie, broń Boże. To pozerstwo przecież.

[Soth]

Czyste brzmienie jest git, ale nie w muzyce od ktorej chce brudu, syfu i grobowców ;p

Jak mam chęć na czyste, to słucham np Tori Amos - abnormally atracted to sin czy jak to tam sie zwało. A w tym co dał teraz Nile....troche to odbiera klimatu, nie uważasz?

[Adrian696]

Tak, tak, brudne brzmienie jest trv. Broń Boże czyste brzmienie, broń Boże. To pozerstwo przecież.

czyste jak czyste, ale tu jest prawie plastikowe

[Nerwowy]

Dokładnie. Nikt normalny nie będzie wymagał tony piachu i błota w brzmieniu zespołu którego muzyka w dużej mierze opiera się na instrumentalnych niuansach, ale bez przesady. Poza tym jakaś taka "randomowa" się ta płyta wydaje.

[mad]

Żeby nie było: płyty nie słuchałem, poczekam na CD. Rzadko uprawiam taką ascezę, ale może tym razem wytrzymam. Czeka w kolejce tona Vandermarków, to pewnie dam radę.

[Agnósdej]

Dobra płyta. Dużo bezpośredniego napierdolu, wokale mocno teges, szybkie całkiem to. Rzecz nawet długa chociaż tej długości tak nie czuć, na pewno nie jest to pod tym względem coś na miarę poprzedniego kloca. Tyle co to brzmienie dziwaczne.

[Pelson]

W ogóle nie robi mi ta płyta. To będzie pierwszy Nile, którego z premedytacją nie nabędę. Czuć, że coraz mniej tu iskry przy tworzeniu, a coraz więcej wymuszania i onanizatorstwa na gryfie i naciągach. Ma to momenty, choćby początek Supreme Humanism of Megalomania (kto dobierał te tytuły?) czy ostatni, ale ogólne mam wrażenie obcowania z nieświeżym kotletem. Począwszy od trzeciego utworu, aż do instrumentalnego przerywnika mam problem by rozróżnić początek i koniec każdego kawałka, tak niecharakterystyczne i podobne do siebie są te utwory. Nie opuszcza mnie natrętne wrażenie, że Sanders i s-ka wydali tę płytę przymuszani zobowiązaniami kontraktowymi. W kategorii "zawód 2012" na pewno czołowe miejsce.

[Nerwowy]

W ogóle nie robi mi ta płyta. To będzie pierwszy Nile, którego z premedytacją nie nabędę. Czuć, że coraz mniej tu iskry przy tworzeniu, a coraz więcej wymuszania i onanizatorstwa na gryfie i naciągach. Ma to momenty, choćby początek Supreme Humanism of Megalomania (kto dobierał te tytuły?) czy ostatni, ale ogólne mam wrażenie obcowania z nieświeżym kotletem. Począwszy od trzeciego utworu, aż do instrumentalnego przerywnika mam problem by rozróżnić początek i koniec każdego kawałka, tak niecharakterystyczne i podobne do siebie są te utwory. Nie opuszcza mnie natrętne wrażenie, że Sanders i s-ka wydali tę płytę przymuszani zobowiązaniami kontraktowymi.

Tak.

[Pelson]

Nie ma porównania do wcześniejszych płyt. Biedniejszy, mniej monumentalny, wymuszony, nijaki, rzadki Nil.

[Maleficio]

Ej fajny ten nowy Nil... oczywiscie mowie to z pozycji osoby ktora nie slyszala ich ostatnich 3 plyt

[Tarpaulin]

Nędza. Po raz kolejny tłuką te same oklepane do wyrzygania patenty. Szkoda czasu

[KreatoR]

Za drogie płyty. Morbid Angel tańsiejszy i lepsiejszy.