ATHEIST

[boroowa]

A ja się cieszę, że Jupiter bliżej do Piece of time niż do Elements.

o to to... bliżej do najlepszej płyty Athsist

[Riven]

do Piece of Time to jej daleko niestety

[Maria Konopnicka]

Zajebisty ten album - po pierwszym przesłuchaniu nie zachwycił, po drugim zaintrygował, po trzecim się spodobał, a z każdym kolejnym wkręcam się coraz bardziej. Na pewno będzie pierwsza piątka tego roku- kto wie, może nawet pierwsza trójka ...

[Riven]

pierdolisz

[ultravox]

Nie, Maria ma rację. To jedna z najlepszych płyt tego roku.

[Riven]

chcialbym za latwa jest.

[ultravox]

Co to znaczy za łatwa? Przecież żadna z ich płyt nie jest trudna w odbiorze. Na tym właśnie polega kunszt tego zespołu - grają technicznie, a przy tym wciąż są to dobre, chwytliwe piosenki. Ja też na początku poczułem lekkie rozczarowanie, ale im więcej tej płyty słucham, tym bardziej mnie ona zachwyca.

[Riven]

nie wiem, szybko mi sie znudzila. nie ma startu do elements czy unquestionable.

[ultravox]

A moim zdaniem można ją spokojnie postawić obok wyżej wymienionych.

[Pelson]

A moim zdaniem można ją spokojnie postawić obok wyżej wymienionych.

W sensie dosłownym jak najbardziej bo muzycznie jest jednak gorzej niż na 3 pierwszych płytach. Moje główne zastrzeżenie- po kilku przesłuchaniach nie ma co w tej płycie odkrywać. Wszystko jest podane na tacy, prosto na twarz. Po więcej niż kilku przesłuchaniach łapiesz się na tym, że znasz tę płytę na wylot i idziesz w kierunku innego albumu, do "Jupiter" wracając tylko mocno sporadycznie.

[Riven]

you sir, are a gentleman and a scholar.

[ultravox]

muzycznie jest jednak gorzej niż na 3 pierwszych płytach. Moje główne zastrzeżenie- po kilku przesłuchaniach nie ma co w tej płycie odkrywać. Wszystko jest podane na tacy, prosto na twarz. Po więcej niż kilku przesłuchaniach łapiesz się na tym, że znasz tę płytę na wylot i idziesz w kierunku innego albumu, do "Jupiter" wracając tylko mocno sporadycznie.

Ja widzę to inaczej. Na "Elements" czy nawet na "Piece of Time" też wszystko było podane "na tacy". A jednak, mimo że znam te płyty na wylot, wciąż chcę do nich wracać i podobnie mam z "Jupiter". Dla mnie nie jest ważne to jak bardzo ta muzyka jest skomplikowana, tylko jakie emocje udało się muzykom w niej zawrzeć i ile jestem w stanie z tego wyciągnąć. Trochę śmiesznie to zabrzmi, ale kiedy słucham tej płyty to odpływam sobie z nią gdzieś w nieznane i to jest w zasadzie nawet więcej niż mógłbym od niej oczekiwać. Także nie mogę się z Tobą zgodzić, mimo że rozumiem Twój punkt widzenia.

[Mort]

Moje główne zastrzeżenie- po kilku przesłuchaniach nie ma co w tej płycie odkrywać. Wszystko jest podane na tacy, prosto na twarz. Po więcej niż kilku przesłuchaniach łapiesz się na tym, że znasz tę płytę na wylot i idziesz w kierunku innego albumu, do "Jupiter" wracając tylko mocno sporadycznie.

piszesz, jakby na poprzednich płytach było inaczej, Piece of Time i Unquestionable Presence wchodzily rownie latwo

z nowej plyty Atheist jestem zadowolony ale nie zachwycony

[Pelson]

Trochę śmiesznie to zabrzmi, ale kiedy słucham tej płyty to odpływam sobie z nią gdzieś w nieznane i to jest w zasadzie nawet więcej niż mógłbym od niej oczekiwać.

Stwierdzenie-klucz w kwestii naszych rozbieżnych zapatrywań na tę płytę. Osobiście, podobną do opisanej powyżej głębię wyczuwam na poprzednich dokonaniach, na Jupiter właśnie tego mi brakuje. Są tego zaczątki, Second to Sun buduje przestrzeń i napędza jakieś podprogowe emocje, ale dalej jest jak na skoczni narciarskiej- po krótkim locie, (StS) zamiast jak sugeruje tytuł lecieć w kosmos, następuje wypłaszczenie i jazda po ziemi.

[Riven]

^ this!

[Brązowy Jenkin]

Ja widzę to inaczej. Na "Elements" czy nawet na "Piece of Time" też wszystko było podane "na tacy". A jednak, mimo że znam te płyty na wylot, wciąż chcę do nich wracać i podobnie mam z "Jupiter". Dla mnie nie jest ważne to jak bardzo ta muzyka jest skomplikowana, tylko jakie emocje udało się muzykom w niej zawrzeć i ile jestem w stanie z tego wyciągnąć.

Właściwie mogę się podpisać pod tym wywodem czterema kończynami.
Jak dla mnie płyta, którą stawiam na ten moment niemal na równi z dwoma pierwszymi oraz wyżej niż Elements. Jupiter spełnił w 100% moje oczekiwania. Obok oczywistych popisów jest tu mnóstwo prostych, chwytliwych metalowych riffów, zagranych z dużą pasją. Proporcje treści i formy nie zostały ani trochę zachwiane. Przesłuchałem CD pewnie ze 30 razy i stwierdzam, że jest to jedna z najlepszych tegorocznych pozycji.

[Nerwowy]

Na spokojnie mogę stwierdzić, że to bardzo solidna płyta ocierająca się o geniusz, ale niestety tylko momentami...

[Maria Konopnicka]

pierdolisz

już jako pryszczaty nastoletni szczyl imponowałeś mi swoją wiedzą muzyczną i erudycją - z zadowoleniem muszę stwierdzić, że z upływem czasu coraz więcej wnosisz na to forum i z coraz większą ochotą czytam Twoje posty

Do tematu: podtrzymuję tezę, że ATHEIST wydał płytę, którą śmiało można ocenić jako jedną z najlepszych wśród tegorocznych premier. Nie znam się na tej kapeli tak dobrze jak Riven, ale coś mi podpowiada, że wcześniejsze ich płyty były wydane nieco wcześniej niż w 2010 r., nawet więc jeśli są lepsze niż ostatnia, to i tak w żaden sposób nie deprecjonują Jupiter w kontekście najlepszych wydawnictw roku 2010.
Nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, czy Jupiter wytrzymuje porównanie z poprzednimi albumami. Biorąc pod uwagę czas, w którym powstał to pewnie nie. Na pewno nie jest to płyta tak nowatorska jak w przypadku krążków z lat 90-tych. Nie zmienia to jednak faktu, że słucha mi się jej doskonale i dziś jeśli mam ochotę posłuchać ATHEIST włączam Jupiter , a nie Elements czy Unquestionable Presence. Powiem więcej - z perspektywy czasu "Elements" nieco przyblakła, wydaje mi się dziś płytą słabszą niż dwie poprzednie i kto wie czy za parę lat to właśnie "Jupiter" nie stanie na atheistowym podium

[Skaut]

pierdolisz

już jako pryszczaty nastoletni szczyl imponowałeś mi swoją wiedzą muzyczną i erudycją - z zadowoleniem muszę stwierdzić, że z upływem czasu coraz więcej wnosisz na to forum i z coraz większą ochotą czytam Twoje posty

Do tematu: podtrzymuję tezę, że ATHEIST wydał płytę, którą śmiało można ocenić jako jedną z najlepszych wśród tegorocznych premier. Nie znam się na tej kapeli tak dobrze jak Riven, ale coś mi podpowiada, że wcześniejsze ich płyty były wydane nieco wcześniej niż w 2010 r., nawet więc jeśli są lepsze niż ostatnia, to i tak w żaden sposób nie deprecjonują Jupiter w kontekście najlepszych wydawnictw roku 2010.
Nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, czy Jupiter wytrzymuje porównanie z poprzednimi albumami. Biorąc pod uwagę czas, w którym powstał to pewnie nie. Na pewno nie jest to płyta tak nowatorska jak w przypadku krążków z lat 90-tych. Nie zmienia to jednak faktu, że słucha mi się jej doskonale i dziś jeśli mam ochotę posłuchać ATHEIST włączam Jupiter , a nie Elements czy Unquestionable Presence. Powiem więcej - z perspektywy czasu "Elements" nieco przyblakła, wydaje mi się dziś płytą słabszą niż dwie poprzednie i kto wie czy za parę lat to właśnie "Jupiter" nie stanie na atheistowym podium

przecież z nowym Atheist mamy praktycznie taki sam scenariusz jak z ostatnim, niezłym tylko, Pestilence

[Maria Konopnicka]

przecież z nowym Atheist mamy praktycznie taki sam scenariusz jak z ostatnim, niezłym tylko, Pestilence

Wyrzuć "niezłym tylko" i się z Tobą zgodzę