OWLS WOODS GRAVES

[C//A]

Przesluchalem ten nowy materiał. Nie słyszę tam tego o czym pisze kolega ŻiM. Choć podoba mi się ta paralela współczesnego robienia muzyki z instagramem. Zdaza mi się mieć podobne obserwacje, ale w muzyce bardzej "popularnej".

Natomiast sam materiał uświadomił mi, że ja po prostu nie lubię takiej muzyki. Przynajmniej nie z płyt. Koncert na SDL mi się podobał, z tego co pamiętam. Natomiast płycie jest jeden numer gdzie coś poczułem - the cliff walk - ale to za sprawą patentu tak ogranego, że uruchamia się po prostu prawo Mamonia.

[Block69]

Dobrze się tego słucha. Po pracy przy piątku w sam raz. Skocznie, wesoło i przebojowo. Chociaż na "Black Flame in Our Hearts" przesadzili z tym pitoleniem i brzmi to jak Green Day Black Metal.

[winterforest]

Dobrze się tego słucha. Po pracy przy piątku w sam raz. Skocznie, wesoło i przebojowo. Chociaż na "Black Flame in Our Hearts" przesadzili z tym pitoleniem i brzmi to jak Green Day Black Metal.

A dla mnie to najlepszy kawałek na płycie. Tylko ja się nie znam na muzyce. Ale zawsze się przy nim zatrzymuję na dłużej. Leci kilka razy i dopiero płyta do końca. CD i bluzę kupiłem w Krakowie na koncercie przed premierą. Ale ta płyta tak do mnie trafiła, że zamówiłem u Sovy też koszulkę, limit CD i winyl.

[Block69]

No i spoko. Szkalował nie będę. Dziś odpaliłem znów i ta płyta to dla mnie najlepsze co nagrali do tej pory.

[Żwirek i Muchomorek]

Natomiast sam materiał uświadomił mi, że ja po prostu nie lubię takiej muzyki. Przynajmniej nie z płyt. Koncert na SDL mi się podobał, z tego co pamiętam. Natomiast płycie jest jeden numer gdzie coś poczułem - the cliff walk - ale to za sprawą patentu tak ogranego, że uruchamia się po prostu prawo Mamonia.

Celne, chyba mam tak samo. Generalnie jednak coś mnie w tej muzyce intryguje na tyle, że chyba się wybiorę na koncert. Widziałem ich już raz i było... groteskowo, ale niekoniecznie źle. W zasadzie nawet momentami było więcej niż fajnie.

No mniej więcej to, co napisałem dalej. Instagram to przeglądanie zdjęć. Błyskanie momentami, epizodyczność, fragmentaryczność narracji, której elementy muszą być bardzo wyraziste i nośne, żeby przykuć uwagę kogoś, kto się momentalnie rozprasza. W efekcie jest bardzo jaskrawo i kolorowo, ale niespójnie i bałaganiarsko - taki stosik wycinków z gazet połączonych jednym tematem, ale poza tym nieuporządkowanych w żaden sposób i jebniętych w kąt.

Oho, chyba Byung-Chul Han był/jest czytany

Jeszcze nie, może go chłonę przez osmozę ale jeśli zachodzą podobieństwa w myśleniu, to widze że się z Chul Hanem polubimy.

[nagrobek]

mi to chłopaki wyglądają bardziej na grzecznych i ułożonych a nie jakichś ulicznych huliganow ale nie znam się zbytnio na tych nowoczesnych stylowkach