Co teraz czytacie? v.2

[Br00tal]

^
Najgorsza część zasadniczej części sagi moim skromnym zdaniem.

[wonsz]

^
Najgorsza część zasadniczej części sagi moim skromnym zdaniem.

dopiero zacząłem, zobaczymy jak machnę wszystkie 6.

[Br00tal]

No mi zdecydowanie najmniej siadła. Wszystkie przed i po sporo lepsze moim zdaniem.

[Lord Gorloj]

^
Najgorsza część zasadniczej części sagi moim skromnym zdaniem.

IMO najlepsza właśnie, chociaż wiadomo, co kto lubi. Ta jest bardzo eee filozoficzno-polityczna, to właściwie fabularyzowany traktat o władzy albo powiastka filozoficzna w oświeceniowym duchu, ale podana w tak odjebanym, narkotycznym sosie, że ze świecą szukać drugiej tak brutalnie psychodelicznej powieści science fiction. Diuna w ogóle jest bardzo psychodeliczna, ale "Bóg Imperator" to już są takie grzyby, że mózg wykręca, a tytułowy bohater to przechuj i sto procent black metalu w black metalu. Szkoda, że na tym forum nie pisze, porozstawiałby wszystkich po kątach zaglądając tu swoim wszechwidzącymi, melanżowymi oczami penetrującymi wszystkie możliwe czasy i miejsca.

U mnie takie coś na tapecie;


Na razie nie mam zdania poza tym, że wydanie trochę dziadowate - okładka aż się prosi o porwanie/pogięcie/połamanie/poplamienie.

[Br00tal]

No to kompletnie czegoś innego oczekujemy po prostu. Dla mnie te grzyby i psychodelia jak piszesz w literaturze to coś co lubię i szukam najmniej. Pozostałe części sagi zaś podobały mi się.

[Metsejmikin]

[Br00tal]

Czytam sobie teraz sagę: Opowieści z Meekhańskiego pogranicza. Skończyłem już dodatkowe opowiadanie; Jeszcze załopocze, zasadniczy tom: Północ-Południe i jestem w trakcie: Wschód-Zachód i jak na razie mogę z czystym sumieniem polecić. Czyta się wyśmienicie.

[Lord Gorloj]

No to kompletnie czegoś innego oczekujemy po prostu. Dla mnie te grzyby i psychodelia jak piszesz w literaturze to coś co lubię i szukam najmniej.

Luz bluz, tak to bywa w życiu. Swoją droga, to jest w Diunie fajnie, że jest jednak mocno zróżnicowana. Bo z jednej strony te grzyby w Bog Imperatorze, a z drugiej np. bardzo klasyczna, nastawiona na akcję space opera w "Heretykach Diuny". Reszta się gdzieś pomiędzy lokuje,

Tego Hertmansa to w sumie polecam, dobre gówno o esesmanie i jego prywatnym życiu po godzinach pracy.

[Hatefire]

Czytam sobie teraz sagę: Opowieści z Meekhańskiego pogranicza. Skończyłem już dodatkowe opowiadanie; Jeszcze załopocze, zasadniczy tom: Północ-Południe i jestem w trakcie: Wschód-Zachód i jak na razie mogę z czystym sumieniem polecić. Czyta się wyśmienicie.

Niestety się potem pogubił. Ostatnie powieści są już tak przegadane, że aż nie chce się czytać. Widać, że rozwijał ten które na bieżąco i się pogubił.

[WaszJudasz]

Mówisz? Mnie się wydawało, że przegadany/przekombinowany był tam co najwyżej ten system teologiczno-filozoficzny i intrygi/motywacje tych wszystkich bogów, dla mnie trochę to mętne było. Poza tym powieści czyta się bardzo dobrze, a batalistyka to już w ogóle sztos.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Mówisz? Mnie się wydawało, że przegadany/przekombinowany był tam co najwyżej ten system teologiczno-filozoficzny i intrygi/motywacje tych wszystkich bogów, dla mnie trochę to mętne było. Poza tym powieści czyta się bardzo dobrze, a batalistyka to już w ogóle sztos.

To z dupy miejsce, by o tym wspominac, ale z rok temu rozmawialismy na temat ewolucji i tego, ze dana cecha zeby zaistniec, musi dawac korzysc indywidualna dla osobnika; od tego czasu napotkalem sie kilkukrotnie z twierdzeniem, ze znane sa przyklady, gdzie ewolucja zachodzi mimo braku indywidulanej korzysci, tzn osobnik gotow jest poswiecic swoje zasoby dla innego osobnika nic z tego nie majac, ale warunek jest taki, ze to musi byc bliska rodzina. No, tyle;)

[Hatefire]

Mówisz? Mnie się wydawało, że przegadany/przekombinowany był tam co najwyżej ten system teologiczno-filozoficzny i intrygi/motywacje tych wszystkich bogów, dla mnie trochę to mętne było. Poza tym powieści czyta się bardzo dobrze, a batalistyka to już w ogóle sztos.

No pomijając wszystko, to ja batalistyki nie lubię za bardzo. Zawsze mnie te manewry nudzą hehe

[WaszJudasz]

Kurde, dla mnie starcie wozaków z tymi stepowymi oberwańcami Ojca Wojny (zapomniałem, jak oni się nazywali), bitwa o Meekhan ("Jeszcze może załopotać"), czy ta obrona wzgórza ("Wszyscy jesteśmy Meekhańczykami") to jedne z rzeczy, które najbardziej zapadły mi w pamięć... Nie wiem, czy w ogóle czytałem w fantasy lepsze opisy kampanii i bitew niż u Wegnera.

[Hatefire]

Kurde, dla mnie starcie wozaków z tymi stepowymi oberwańcami Ojca Wojny (zapomniałem, jak oni się nazywali), bitwa o Meekhan ("Jeszcze może załopotać"), czy ta obrona wzgórza ("Wszyscy jesteśmy Meekhańczykami") to jedne z rzeczy, które najbardziej zapadły mi w pamięć... Nie wiem, czy w ogóle czytałem w fantasy lepsze opisy kampanii i bitew niż u Wegnera.

No bo one są generalnie spoko w swojej kategorii. Ja nie lubię po prostu batalistyki samej w sobie, no a tam jest tego bardzo dużo. To samo męczyło mnie u Kresa zresztą, zwłaszcza, że do szczegółowo opisywanych manewrów konnicy dołożył jeszcze marynistykę i te wszystkie refowania bomsztnagla przez bakburtę hehe Mimo wszystko opowiadania i początek serii powieści mi się podobały, ale już "Każde martwe marzenie" popadło, w to przegadanie jak na mój gust.

[Pelson]

Mówisz? Mnie się wydawało, że przegadany/przekombinowany był tam co najwyżej ten system teologiczno-filozoficzny i intrygi/motywacje tych wszystkich bogów, dla mnie trochę to mętne było. Poza tym powieści czyta się bardzo dobrze, a batalistyka to już w ogóle sztos.

+1. W sceny batalistyczne Wegner umie. Ta historia z obroną wzgórza- nie potrzeba było dużo wyobraźni by się wczuć w sytuację, albo zasadzka z lawiną.
Cały cykl to w ogóle ostatnie książki, gdzie zarwałem noc czytając.

Wegner w ogóle cos jeszcze pisze czy podobnie jak Martin- osiadł na laurach i spija owoce sławy? Ktoś coś?

[Triceratops]

[Kilgore]

Skończyłem wreszcie Bastion, biore na tapetę trylogie Mievilla. Od jutra urlop więc jest szansa że nie będzie to trwało parę miesięcy

[Sgt. Barnes]

Bez nachalnej, współczesnej propagandy, uczciwie, w oparciu o wspomnienia weteranów. Bardzo dobra pozycja.

[Br00tal]

Skończyłem wreszcie Bastion, biore na tapetę trylogie Mievilla. Od jutra urlop więc jest szansa że nie będzie to trwało parę miesięcy

Bastion mega ksiazka, kocham bezgranicznie.

[Lord Gorloj]

Skończyłem wreszcie Bastion, biore na tapetę trylogie Mievilla. Od jutra urlop więc jest szansa że nie będzie to trwało parę miesięcy

Bastion kosa, ale ten Dworzec Perdido to ci wykręci mózg i wyciśnie jak gąbkę. W mojej chuja wartej opinii to jest arcydzieło gatunku, rzecz absolutnie odjechana jak chodzi o wyobraźnię, ale też językowo. To miasto, Nowe Crobuzon, jest tak opisane, że autentycznie czuć jak miasto żyje, oddycha i cuchnie cebulą, dymem i gównem gadających kaktusów. Mieville jest jak Dickens pożeniony z Lautreamontem i jakąs pulpową fantastyką z lat 30tych, a potem przepuszczony przez solidną porcję LSD. Sztos totalny.

O wiem z czym mi sie kojarzy. Z tym:
https://www.dailymail.co.uk/news/articl ... rtist.html

Kolejny tom - Blizna - też daje mocno radę, natomiast "Żelazna rada" to parujący kloc, bo Mieville, będący z przekonań stuprocentowym, zdeklarowanym komuchem, czerwonym jak świeża krew na śniegu, wklepał w swój świat trochę nazbyt laurkową opowieść o rewolucji w stylu tej rosyjskiej z 1917 roku i... no, nie wyszło.

Super jest jeszcze "Miasto i miasto" - kryminał noir o mieście w jakimś fikcyjnym państewku w Europie wschodniej podzielonym na dwie przenikające się strefy, których mieszkańcy nie mogą na siebie nawzajem patrzeć i musza się ignorować, nawet jeśli mówimy o miejscach, gdzie chodnik należy do miasta A, a latarnie uliczne do miasta B. Brzmi idiotycznie, ale.... działa. Serial był nawet, chociaż niezbyt dobry.

U mnie Gombrowicz, "Ślub". Bo Gombrowicz jest dobry na wszystko.