Pierwszy mainstreamowy album BM.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Jako psychofan Haribo pytam? Smaczne chociaż były?

Nie jadłem, kupiłem kumplowi fanowi DB na urodziny. Ale już wtedy miały z 7 lat więc wątpię by je zjadł. Wrzucałem kiedyś nawet zdjęcie na forume ale to było dawno dawno temu.

[TheDude]

^ Pamiętam ten gadżet Dimmu Borgir ale nigdy nie wydałem pieniędzy na coś tak absurdalnego Miksturę z lidla opisałem jako ciekawostkę i od downów to proszę swoich najbliższych nazywać a nie obcych ludzi na jakimś forum. Hailsa do kurwy nędzy i smoka Diplodoka

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

od downów to proszę swoich najbliższych nazywać a nie obcych ludzi na jakimś forum. Hailsa do kurwy nędzy i smoka Diplodoka

To było tak jak do kolegi, ale rozumiem że nie każdy mówi do kolegów "o ty chuju" na żarty

[TheDude]

^ Nie obrażam się. luzik. Po prostu nie lubię wyzywanek chorobami, na które nie ma się wpływu. Gdybyś mi przywalił np. ''bezkrytyczny fanatyku disco-polo i głupich kobiet'' to bym docenił a nawet zanotował czy cóś

A w temacie:

Co do wspomnianych pierwszych kapel/płyt BM ocierających się o tzw. mainstream to się zgadzam, ale chyba największy skok na rozpoznawalność i kasiorę to był występ Keep of Kalessin na Eurowizji. Już przed tym zaczęli mięknąć nieco, ale ten występ i późniejsze eksperymenty mające zapewnić przebicie się do szerszej publiki to był kuriozalny zabieg.

[ozob]

Tyle tylko, że ilość sprzedanych egzemplarzy nie do końca do mnie trafia jako rozstrzygajacy argument.

No to musisz konkretnie określić o co w ogóle chodzi bo inaczej rozmowa nie będzie miała sensu jak każdy będzie rozumiał to inaczej. BTW zespoły BM już wcześniej miały profesjonalne sesje zdjęciowe, np. Emperor.

A teledyski? MN jest chyba pierwszym nakreconym z takim rozmachem przez zespół BM. Do tego należy dodać utlenione włosy, niebieski kolor na gębie, piękna sesja, wypasna wkładka i ogólny profesjonalizm wydawniczy bijący od tej płyty. I tak, zgodzę się, że pewne płyty wydane po ND osiągnęły wyższa sprzedaż, jednakże ND w moim odczuciu wytyczył ścieżkę tego jak ma wyglądać dobrze opakowany produkt zawierający BM.

[hcpig]

A jakby to przenieść na Polskę to jaki album byście podali? Jak nie zapomniałem o słoniu w składzie porcelany to najwcześniejszym typ do rozważenia jest 'Pandemonic Incantations'.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

A jakby to przenieść na Polskę to jaki album byście podali? Jak nie zapomniałem o słoniu w składzie porcelany to najwcześniejszym typ do rozważenia jest 'Pandemonic Incantations'.

To bym powiedział, że takowego nie było w ogóle. Ten temat to straszny chaos, nie ma żadnych warunków co rozumiemy przez mainstream i jakie składowe wchodzą w mainstreamowość, odrzuca się sprzedaż a zamiast tego bierze to, kto miał dobre zdjęcie. Nie czaję. Wydawało mi się oczywiste, że mainstream to pieniądze, a pieniądze biorą się ze sprzedaży i rozpoznawalności. Dość przypadkowi ludzie kojarzą Behemoth, jak najbardziej, ale żeby byli w stanie wymienić jakiś album to bardzo wątpię.

[hcpig]

jakie składowe wchodzą w mainstreamowość, odrzuca się sprzedaż a zamiast tego bierze to, kto miał dobre zdjęcie.

Lekceważysz kwestie wizerunkowe ale takie elementy jak profesjonalna sesja zdjęciowa, klip z bajerami i produkcja w drogim studio a przecież te elementy przybliżają płytę do ideału opisanego w temacie. A co to za ideał? Ta nazwa mainstream jest nieszczęśliwa a w każdym razie nieprecyzyjna ale tak czy inaczej nie wszystko co w nim się znajduje jest z miejsca rozpoznawalne przez randomowego każuala (więc nie jest to argument) a sam mainstream, nawet taki w ścisłym sensie, też ma swoje warstwy i ievele. Może jakby temat nazywał się 'kamienie milowe do mainstreamu w BM' to byłoby to bardziej właściwe. Albo nie mówmy o płytach, które realnie rozjechały Justynę Steczkowską, Peję i Kombi ale takie, które na papierze miały cechy takie i owakie, atrakcyjne dla zgarnięcia szerszego grona słuchaczy.

[Rumburak]

Belfegor ze Szydłowca.

Jest mocarny klip, sesja też była sroga.

[hcpig]

W końcu to polski Satyricon z polskim Satyrem.

[Rumburak]

Nie inaczej. Na kolana.

[ozob]

A jakby to przenieść na Polskę to jaki album byście podali? Jak nie zapomniałem o słoniu w składzie porcelany to najwcześniejszym typ do rozważenia jest 'Pandemonic Incantations'.

Behemoth od Demigod.

[macko76]

A jakby to przenieść na Polskę to jaki album byście podali? Jak nie zapomniałem o słoniu w składzie porcelany to najwcześniejszym typ do rozważenia jest 'Pandemonic Incantations'.

Behemoth od Demigod.

Hmm chyba trochę wcześniej - chociaż takiej przełomowej płyty nie było, raczej popularność budowana przez działalność pozasceniczną Nergala.

[Rumburak]

Technicznie rzecz ujmując to na Demigod było tyle black metalu co kot napłakał.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

jakie składowe wchodzą w mainstreamowość, odrzuca się sprzedaż a zamiast tego bierze to, kto miał dobre zdjęcie.

Lekceważysz kwestie wizerunkowe ale takie elementy jak profesjonalna sesja zdjęciowa, klip z bajerami i produkcja w drogim studio a przecież te elementy przybliżają płytę do ideału opisanego w temacie. A co to za ideał? Ta nazwa mainstream jest nieszczęśliwa a w każdym razie nieprecyzyjna ale tak czy inaczej nie wszystko co w nim się znajduje jest z miejsca rozpoznawalne przez randomowego każuala (więc nie jest to argument) a sam mainstream, nawet taki w ścisłym sensie, też ma swoje warstwy i ievele. Może jakby temat nazywał się 'kamienie milowe do mainstreamu w BM' to byłoby to bardziej właściwe. Albo nie mówmy o płytach, które realnie rozjechały Justynę Steczkowską, Peję i Kombi ale takie, które na papierze miały cechy takie i owakie, atrakcyjne dla zgarnięcia szerszego grona słuchaczy.

Wciąż uważam że to głupi punkt widzenia, jak zespół zrobi sobie profesjonalną sesję zdjęciową ale nie sprzeda ani jednej płyty, to ta sesja niby przybliżyła ich do mainstreamu? Bez sensu totalnie. Zespół sprzedający w pizdu płyt bez żadnej sesji zdjęciowej jest w pizdu bliżej mainstreamu niż sytuacja odwrotna.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

A jakby to przenieść na Polskę to jaki album byście podali? Jak nie zapomniałem o słoniu w składzie porcelany to najwcześniejszym typ do rozważenia jest 'Pandemonic Incantations'.

Behemoth od Demigod.

Nie no, mega black metalowa płyta, nie ma co.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

W końcu to polski Satyricon z polskim Satyrem.

Myślałem, że Immortal?

[Ascetic]

.......to byłoby to bardziej właściwe. ...

Najbardziej właściwie byłoby otworzenie kolejnego tematu z dupy.
Wprawa jest.


np. "najlepszy blast from the past, z zawężeniem lol-kalizacji do Kotliny Kłodzkiej z wyłączeniem Pasterki, Radkowa i Karłowa"

[ozob]

A jakby to przenieść na Polskę to jaki album byście podali? Jak nie zapomniałem o słoniu w składzie porcelany to najwcześniejszym typ do rozważenia jest 'Pandemonic Incantations'.

Behemoth od Demigod.

Nie no, mega black metalowa płyta, nie ma co.

Mimo wszystko zespół z pogranicza, ale fakt, ta płyta to nienajlepszy przykład. Cofnalbym się zatem do S lub PI.

[Sturm]

Brakuje mi w tej dyspucie nazwy Samael. Już „Blood Ritual” wydany dla wytwórni niepodziemnej (Osmose na początku można od biedy tak klasyfikować). W 1996 był w ogóle „Passage”, inna liga przystępności niż ówczesne Kredki czy DB, w ogóle w tej kategorii Samael brylował od samego początku. Recenzje płyt były w maistreamowych pismach jak „Tylko Rock” (tego zaszczytu dostąpiła już „Blood Ritual”). Rozpoznawalność spora nawet wśród niewtajemniczonych.