Co teraz czytacie? v.2

[Triceratops]

nadszedl czas

[Pacjent]

[Ascetic]

ile za to dałeś?

[Pacjent]

Grosze. Dwadzieścia z hakiem już z wysyłką.

[Drone]

"Obłęd" Krzysztonia to powinna być obowiązkowa (przynajmniej wyrywkowo) lektura w szkołach. Analiza kondycji duchowej ludzkości i przede wszystkim Polski (rzecz dzieje się we wczesnych latach 70) przez pryzmat choroby psychicznej bohatera. To powieść autobiograficzna - Krzysztoń w 1971 roku został zamknięty w Tworkach, po wyjściu napisał tę powieść, po czym popełnił samobójstwo. Genialne momenty - pokazują, jak cienka jest granica między ideologią sprzedawaną na co dzień w przebraniu propagandy religijnej czy patriotycznej, a chorobą psychiczną. W zasadzie społeczeństwa w świetle tej diagnozy balansują cały czas na krawędzi szaleństwa, dopiero bezwzględne odarcie rzeczywistości z ułudy daje chwilowe wyzwolenie i dyskomfort prawdy, choć też nie do końca.

[TheDude]

W ramach przerwy od Lovecrafta sprawdzę za chwilę takie coś:

[wonsz]

[Maro]

[bullet]

"Obłęd" Krzysztonia...

Strasznie mnie styl pisania Krzysztonia irytował w trakcie lektury. Mocno zmanierowany, egzaltowany i ogólnie kilka razy miałem ochotę wyjebać tę pozycję przez okno. Doczytałem co prawda do końca, ale na 100% już do niej nie wrócę.

U mnie natomiast:

[TheDude]

Świetna książka. Pozostałe jego dokonania też bardzo ciekawe. Momentami bardzo przygnębiające i boleśnie prawdziwe ale ciekawe

[nagrobek]

[Drone]

"Obłęd" Krzysztonia...

Strasznie mnie styl pisania Krzysztonia irytował w trakcie lektury. Mocno zmanierowany, egzaltowany i ogólnie kilka razy miałem ochotę wyjebać tę pozycję przez okno. Doczytałem co prawda do końca, ale na 100% już do niej nie wrócę.

A mi się wydaje, że ten styl, którym przemawia główny bohater, jest odzwierciedleniem jego stanu. Gonitwa myśli, podniosły, egzaltowany styl, manieryzmy i dziwactwa - tak dokładnie potrafią się zachowywać osoby w psychozie. Gdy wypowiadają się inne osoby, nie ogarnięte szaleństwem, mówią stonowanym, zwykłym językiem. Tak samo bohater, kiedy wychodzi z psychozy, nie przemawia już w uniesieniu. Ta książka nie jest łatwa, ale też może być nieco niezrozumiała albo nawet wydawać się przeszarżowana, gdy ktoś nie miał nigdy doświadczenia z kimś w psychozie. I przy okazji: czy nadęty język ideologii czy religii nie jest tak samo egzaltowany i zmanierowany, jak wynurzenia chorego? Taki wniosek płynie z tej powieści.

[WaszJudasz]

Dobra rzecz, warto. Nie ma co się sugerować tekstem z okładki.

[Hatefire]

Nie jest to topowy reportaż, taki drążący do sedna. Po prostu seria krótkich rozmów z kobietami z mazowieckich wsi, najczęściej wiekowych. Dobrze się czyta i jest w tym jakaś prawda.

[Asia Tuchaj-Bejowicz]

[Ketler]

Co sądzisz? Polecisz?

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[nagrobek]

[TheDude]

Bardzo ciekawa książeczka.

[wonsz]

Świetna książka. Pozostałe jego dokonania też bardzo ciekawe. Momentami bardzo przygnębiające i boleśnie prawdziwe ale ciekawe

motyw z rolnikami i synkiem byłej motz.

[Sgt. Barnes]