SATYRICON

[mj.]

After two and a half years of writing songs, the day is finally here: We have officially begun the recording of the new Satyricon album. It will be a on and off process, mostly on, from now till July. The record is scheduled for a Sep 22nd release with a European tour kicking off the same weekend.

2,5 roku przygotowań materiału na nową płytę? Nagrania zaplanowane na co najmniej 4 miesiące? Przecież oni powinni mieć te numery w małych paluszkach, wejść, nagrać w 2-3 dni i udać się do domów... nigdy tego nie zrozumiem, a przecież nie tylko Satyricon działa w taki sposób... Przecież od siedzenia w studio tyle czasu można się porzygać. A nikt mi kurwa nie powie, że kapele tyle czasu szukają brzmienia i stukają w werbelek przez 2 tygodnie, żeby odnaleźć "świętego graala"...

[Protoplastyk]

Właśnie po to będą gnić 4 miesiące w studio...żeby znaleźć garażowe brzmienie i słuchaczom wydawało się, że nagrali przez 2 dni na jedno podejście. Taki spontaniczny, zaplanowany 2,5 roku wcześniej seks.

[Rumburak]

Właśnie po to będą gnić 4 miesiące w studio...żeby znaleźć garażowe brzmienie i słuchaczom wydawało się, że nagrali przez 2 dni na jedno podejście

tak, tak... Satyricon na pewno będzie poszukiwał "garażowego brzmienia" w ogóle to w ich twórczości z naciskiem na ostatnie wydawnictwa jebie piwnicą jak z szamba perfumerią .

Taki spontaniczny, zaplanowany 2,5 roku wcześniej seks.

A Ty długo planowałeś ten czerstwy text czy było to raczej spontaniczne?

Wracając do tematu to oczekuję z niecierpliwością na to co popełnią. Osobiście cenię WSZYSTKO co wyszło pod szyldem SATYRICON i wątpię aby miało się to zmienić.

[dzik]

Wracając do tematu to oczekuję z niecierpliwością na to co popełnią. Osobiście cenię WSZYSTKO co wyszło pod szyldem SATYRICON i wątpię aby miało się to zmienić.

No i mogę się pod tym podpisać.

[mj.]

Właśnie po to będą gnić 4 miesiące w studio...żeby znaleźć garażowe brzmienie i słuchaczom wydawało się, że nagrali przez 2 dni na jedno podejście

tak, tak... Satyricon na pewno będzie poszukiwał "garażowego brzmienia" w ogóle to w ich twórczości z naciskiem na ostatnie wydawnictwa jebie piwnicą jak z szamba perfumerią

Wprawdzie to nie było zaadresowane bezpośrednio do mnie, natomiast o ile zgodzę się, że ostatnie płyty Satyricon to wręcz totalne przeciwieństwo "garażu", w dalszym ciągu nie rozumiem tak dużej ilości czasu spędzonej w studio. Przypomina mi się "studio raport" jednej z polskich kapel, aspirującej do miana "top", w trakcie którego obwieszczono oglądającym, że po 10 dniach poszukiwań udało im się w końcu (!!!) znaleźć odpowiednie brzmienie werbla... litości...

[Heretyk]

niech siedzą i rok jeśli im tak pasuje. ważne, żeby efekt był zadowalający

[Protoplastyk]

tak, tak... Satyricon na pewno będzie poszukiwał "garażowego brzmienia" w ogóle to w ich twórczości z naciskiem na ostatnie wydawnictwa jebie piwnicą jak z szamba perfumerią .

Nie wyczułeś ironii, która bardziej niż do Satyricon, odnosiła się w ogóle do uznanych zespołów, które siedzą miesiącami w studio a potem słuchając płyty człowiek zastanawia się po jaką cholerę, skoro w muzyce tego nie słychać.
Jak dla mnie to mogą siedzieć w studio 2.5 roku i zaprosić Lady Gagę, najwyżej zamiast kupić nową płytę włączę "Rebel...", bo to oblicze zespołu bardziej mnie interesuje, niż obecne rokendrole.

[Plagueis]

Jakiś czas temu postanowiłem po raz ostatni spróbować się zaprzyjaźnić z "Satyricon", ale skutkiem było jedynie poczucie straconego czasu i głęboki niesmak. Jaka ta płyta jest beznadziejna wie tylko ten, kto dał sobie z nią spokój na starcie, a potem do niej wrócił. Nigdy nie zrozumiem zachwytów co niektórych osób nad tym albumem, a pisanie o "dojrzałości artysty" w kontekście potworka, jakim jest "Phoenix", to już poziom abstrakcji, którego nie ogarniam - równie dobrze można piać peany ku chwale "Radikult" MA (choć z dwojga złego wolę już Morbid Angel). Przygodę z Satyricon skończyłem na "Now, Diabolical", który to też nie zachwycał (CD stoi na półce chyba tylko dlatego, że gość sprzedawał za grosze zafoliowane amerykańskie bicie z bonusem) i chyba tak pozostanie...

Dziwi mnie natomiast - niezwykle popularne obecnie - polewanie z "leśnych" albumów tej kapeli. Parę dni temu słuchałem "Nemesis Divina" i stwierdzam, że płyta nie tylko, że się nie zdezaktualizowała, ale wciąż jest jednym z jaśniejszych punktów starego norweskiego BM (a ten przecież parę pereł na koncie ma) - świetny krążek!

"Volcano" zripowałem sobie do auta - jako takie sprawdza się doskonale. :)

[Only_True_Believers]

Ja długo się opierałem przed przesłuchaniem nowego Satyriconu. Ostatecznie zebrałem się w sobie i konkluzja jest taka: muzka stała się jeszcze bardziej przyswajalna i wręcz popowa, jednak nie ma w niej tego czerstwego silenia się na przebojowości która była na poprzednich płytach. Ta płyta nie jest po prostu taka odpustowa, i nie wkurwia. Utwór phoenix pomijam, jest straszny.

[Drone]

Parę dni temu słuchałem "Nemesis Divina" i stwierdzam, że płyta nie tylko, że się nie zdezaktualizowała, ale wciąż jest jednym z jaśniejszych punktów starego norweskiego BM (a ten przecież parę pereł na koncie ma) - świetny krążek!

"Nemesis Divina" to najbardziej kiczowata płyta SATYRICON, upstrzona cekinami i brokatem jak baba na weselu pod Ciechanowem w latach 80. Gdyby wywalić z niej ten jarmark i zostawić samą esencję, to była zapewne świetna. Natomiast co ona ma do pierwszych dwóch, faktycznie leśnych albumów? Ta krytyka tyczy się "Nemesis Divina", która nie jest wcale leśna.

Ale tak naprawdę SATYRICON zaczął się od "Rebel Extravaganza" :)

[Only_True_Believers]

Parę dni temu słuchałem "Nemesis Divina" i stwierdzam, że płyta nie tylko, że się nie zdezaktualizowała, ale wciąż jest jednym z jaśniejszych punktów starego norweskiego BM (a ten przecież parę pereł na koncie ma) - świetny krążek!

"Nemesis Divina" to najbardziej kiczowata płyta SATYRICON, upstrzona cekinami i brokatem jak baba na weselu pod Ciechanowem w latach 80. Gdyby wywalić z niej ten jarmark i zostawić samą esencję, to była zapewne świetna. Natomiast co ona ma do pierwszych dwóch, faktycznie leśnych albumów? Ta krytyka tyczy się "Nemesis Divina", która nie jest wcale leśna.

Ale tak naprawdę SATYRICON zaczął się od "Rebel Extravaganza" :)

No i właśnie tutaj Dron ujawniasz swoją indolencję poznawczą Black metalu.
Pamiętam jak się jarałeś " The age of nero" pisząc ,że to płyta "tektoniczna" oparta o niesamowite riffy i jaka to w ogole niesamowitość. Zupełnie ignorując jej efekciarskość, kicz, i tanią przebojowość. Jednocześnie deprecjonujesz wartość jednej z płyt które są esencją norweskiego Black metalu tylko dlatego ,że szczątkowo użyte zostały tam klawisze. Pomimo tego, że w roku 96 płyta ta robiła niesamowite wrażenie, a dzisiaj nie podoba się tylko osobom podatnym na aktualne trendy.

[Drone]

Nie wiem, na kim ta płyta robiła wtedy wrażenie, bo nie na mnie. Ci, którzy jarali się wtedy "Pure Holocaust", DMDS czy "A Blaze" patrzyli na "Nevesis Divina" jako skok w komercję. Tym większe było zaskoczenie (pozytywne!), gdy potem wyszła doskonała "Rebel Extravaganza". Tak to wspominam. Ale jak ktoś miał wtedy 15 lat, to mogły go te tanie melodyjki porwać, nie twierdzę, że nie. Poza tym krytykując "Nemesis Divina" zawsze jednocześnie jej broniłem, bo pod spodem jest sporo dobrych riffów. Ale nie jest ta płyta żadną "esencją norweskiego black metalu", dajmy spokój :)

A "The Age of Nero" to oczywiście ich najlepsza płyta, nic się zmieniło od tamtego czasu.

[Protoplastyk]

Ale tak naprawdę SATYRICON zaczął się od "Rebel Extravaganza" :)

To prawda, zaczął się od "Tied..." a skończył "The scorn torrent" ;-)
Dobrze jednak, że nie zakończyli działalności, bo każdy zastanawiałby się, co mogli jeszcze zajebistego nagrać, gdyby się nie skończyli. A tak..wiadomo, co mogliby i co nagrali ;-)

[Plagueis]

"Nemesis Divina" to najbardziej kiczowata płyta SATYRICON, upstrzona cekinami i brokatem jak baba na weselu pod Ciechanowem w latach 80. Gdyby wywalić z niej ten jarmark i zostawić samą esencję, to była zapewne świetna. Natomiast co ona ma do pierwszych dwóch, faktycznie leśnych albumów?

Ja to zawsze myślałem, że "leśne" płyty Satyricon to pierwsze trzy (+dema i split). Może wpływ na to miało bieganie po lesie w "Mother North". ;)
Kiczowata może i jest, ale taka szczera i nie zamierzona kiczowatość jakoś mnie nie razi (podobnie, jak nie razi mnie kiczowatość, np. Gehenny na "Seen Through the Veils of Darkness"). Natomiast "Phoenix" to dla mnie przykład tego, czym jest wyrachowany kicz w czystej postaci - ten kawałek po prostu miał się podobać i miał być grany na galach. Ohyda.

[Ihasan]

Nie wiem, na kim ta płyta robiła wtedy wrażenie, bo nie na mnie. Ci, którzy jarali się wtedy "Pure Holocaust", DMDS czy "A Blaze" patrzyli na "Nevesis Divina" jako skok w komercję. Tym większe było zaskoczenie (pozytywne!), gdy potem wyszła doskonała "Rebel Extravaganza". Tak to wspominam. Ale jak ktoś miał wtedy 15 lat, to mogły go te tanie melodyjki porwać, nie twierdzę, że nie. Poza tym krytykując "Nemesis Divina" zawsze jednocześnie jej broniłem, bo pod spodem jest sporo dobrych riffów. Ale nie jest ta płyta żadną "esencją norweskiego black metalu", dajmy spokój :)

A "The Age of Nero" to oczywiście ich najlepsza płyta, nic się zmieniło od tamtego czasu.

Drone co do "ND" pełna zgoda, choć brak szacunku do "The Shadowthrone" mnie dziwi, to najbardziej leśny album SATYRICON jaki wyszedł. Nie wiem jak inni go odbierają i szczerze powiedziawszy mało mnie to interesuje, nie mniej dla mnie to nadal bardzo dobry album, do którego często wracam z czystą przyjemnością;

[Plagueis]

brak szacunku do "The Shadowthrone" mnie dziwi, to najbardziej leśny album SATYRICON jaki wyszedł. Nie wiem jak inni go odbierają i szczerze powiedziawszy mało mnie to interesuje, nie mniej dla mnie to nadal bardzo dobry album, do którego często wracam z czystą przyjemnością;

Dla mnie to niezmiennie najlepsza płyta Satyricon. :)

[Drone]

Nie wiem, na kim ta płyta robiła wtedy wrażenie, bo nie na mnie. Ci, którzy jarali się wtedy "Pure Holocaust", DMDS czy "A Blaze" patrzyli na "Nevesis Divina" jako skok w komercję. Tym większe było zaskoczenie (pozytywne!), gdy potem wyszła doskonała "Rebel Extravaganza". Tak to wspominam. Ale jak ktoś miał wtedy 15 lat, to mogły go te tanie melodyjki porwać, nie twierdzę, że nie. Poza tym krytykując "Nemesis Divina" zawsze jednocześnie jej broniłem, bo pod spodem jest sporo dobrych riffów. Ale nie jest ta płyta żadną "esencją norweskiego black metalu", dajmy spokój :)

A "The Age of Nero" to oczywiście ich najlepsza płyta, nic się zmieniło od tamtego czasu.

Drone co do "ND" pełna zgoda, choć brak szacunku do "The Shadowthrone" mnie dziwi, to najbardziej leśny album SATYRICON jaki wyszedł. Nie wiem jak inni go odbierają i szczerze powiedziawszy mało mnie to interesuje, nie mniej dla mnie to nadal bardzo dobry album, do którego często wracam z czystą przyjemnością;

Nie, nie, źle mnie zrozumiałeś. "The Shadowthrone" jest świetne, dwa pierwsze płyty SATYRICON są klasyką lasu, natomiast to, co pisałem, tyczyło się tylko i wyłącznie "Nemesis Divina".

[Drone]

"Nemesis Divina" to najbardziej kiczowata płyta SATYRICON, upstrzona cekinami i brokatem jak baba na weselu pod Ciechanowem w latach 80. Gdyby wywalić z niej ten jarmark i zostawić samą esencję, to była zapewne świetna. Natomiast co ona ma do pierwszych dwóch, faktycznie leśnych albumów?

Ja to zawsze myślałem, że "leśne" płyty Satyricon to pierwsze trzy (+dema i split). Może wpływ na to miało bieganie po lesie w "Mother North". ;)
Kiczowata może i jest, ale taka szczera i nie zamierzona kiczowatość jakoś mnie nie razi (podobnie, jak nie razi mnie kiczowatość, np. Gehenny na "Seen Through the Veils of Darkness"). Natomiast "Phoenix" to dla mnie przykład tego, czym jest wyrachowany kicz w czystej postaci - ten kawałek po prostu miał się podobać i miał być grany na galach. Ohyda.

No właśnie uważam, że szczera kiczowatość była na dwóch pierwszych płytach SATYRICON albo na dwóch pierwszych EMPEROR, ale "Nemesis Divina" to już świadome posypanie głowy brokatem mające znamionować wyższy artyzm. Choć po części się zgadzam, bo nadal bronię "Nemesis Divina" przed ZBYT ostrymi atakami. Ale nie ukrywam, że z dwojga złego już wolę "Phoenix" :)

[Plagueis]

No właśnie uważam, że szczera kiczowatość była na dwóch pierwszych płytach SATYRICON albo na dwóch pierwszych EMPEROR

To bez wątpienia! :)

"Nemesis Divina" to już świadome posypanie głowy brokatem mające znamionować wyższy artyzm.

W sumie to nie wiemy, co autor miał na myśli, więc chyba pozostają nam domysły. Ja myślę, że "Nemesis Divina" to naturalna kontynuacja "The Shadowthrone" i nie ma na niej niczego, czego zespół musiałby się wstydzić. Co więcej - klawiszy (domniemam, że to je obwiniasz za całą cepeliadę) jest tam mniej, niż na poprzedniczce.

[Only_True_Believers]

"Nemesis Divina" to już świadome posypanie głowy brokatem mające znamionować wyższy artyzm.

W sumie to nie wiemy, co autor miał na myśli, więc chyba pozostają nam domysły. Ja myślę, że "Nemesis Divina" to naturalna kontynuacja "The Shadowthrone" i nie ma na niej niczego, czego zespół musiałby się wstydzić. Co więcej - klawiszy (domniemam, że to je obwiniasz za całą cepeliadę) jest tam mniej, niż na poprzedniczce.

ehhh tak samo to widzę. Poza tym klawisze >>>>>>>> wolny internet >>>>>>>>> dyskotekowe melodie ala K.I.N.G. lub Black Crow on a Tombstone.