SZWEDZKI DEATH METAL - ANKIETA

[Re-animator]

Mój głoS padł na Entombed.
Czy Wasza przygoda z owym bandem też zaczynała sięnod erekcji przy Left Hand PAth?

Dopiero zauważyłem wpis, ale pozwolę sobie odpisać. Debiut ENTOMBED miałem okazję poznać równocześnie z jedynką PUNGENT STENCH. Osławiony i legendarny "left hand path" nie robi na mnie wrażenia, natomiast Austriacy nie biorą jeńców. Lubię garstkę albumów z północy ale generalnie nie po drodze mi ze szwedzkim dm.

Żeby sypnąć wam więcej soli do oka posłużę się nierównością chłopcy: OF DARKNESS>>>>>LEFT HAND PATH

[Gore_Obsessed]

Mój głos na GRAVE. Nie ma się nad czym zastanawiać. Najrówniejsza kapela, kilka świetnych albumów, najmocniej i najciężej grali, nadal istnieją. Żeby być uczciwym muszę zaznaczyć, że zaliczyli chyba najboleśniejsze potknięcie ze wszystkich czterech w postaci "Hating life", ale trzy pierwsze, "Back from the grave" czy "Fiendish regression" załatwiają sprawę. Nie słyszałem jeszcze dwóch ostatnich, a przepraszam - trzech (z tego co widzę "Out of Respect for the Dead" miało premierę wczoraj), ale trochę się niepokoję, bo kilka razy próbowałem podejść do "Endless Procession of Souls" i nie zaiskrzyło. Na chwilę obecną ta płyta jawi mi się jako najsłabsza w dyskografii, zaraz za nieszczęsnym albumem numer 4.
Muszę dodać jeszcze jedno, w pełni świadomy, ważąc słowa - na "Dominion VIII" znajduje się jeden z najlepszych utworów w historii gatunku, czyli "Fallen (Angel Son)". Słuchając go przeżywam to samo co jako nastoletni szczyl w pierwszej połowie lat 90. poznając legendarne klasyki. Gdyby wcisnąć ten kawałek na przykład na "You'll never see..." nie odstawałby poziomem ani na jotę, ba! - byłby jednym z mocniejszych punktów. Jest to więc ekipa, która wciąż potrafi (no dobra, co najmniej jeszcze całkiem niedawno potrafiła) wznieść się na wyżyny i z pełnym sukcesem nawiązywać do swoich najchlubniejszych początków. O której z pozostałych trzech nazw można coś takiego napisać? Nie widzę. Kolejny punkt dla GRAVE.

Na drugim miejscu stawiam UNLEASHED. Oprócz pierwszych trzech albumów, również za wspaniałe, jedyne w swoim rodzaju, a lekceważone od zawsze na tym forum "Victory". W sumie to chyba moja ulubiona ich płyta. Uwielbiam tę poszarpaną, jedyną w swoim rodzaju kroczącą rytmikę "Victims of war", dostojność "Hail the New Age", CIANIDE w "The Defender", niesamowitą, porywającą przebojowość "In the Name of God" i "Scream Forth Aggression", "Berserk", którego już dawno temu powinien skowerować NUNSLAUGHTER, niepokojący "Against the World", czy najczystszą furię "Revenge". Dla mnie to ostatnia klasyczna płyta w historii szwedzkiego death metalu i jeden z najintensywniej maglowanych przeze mnie albumów w ogóle.
Zbierają też punkty za "Hell's Unleashed" i "Sworn Allegiance".

Na koniec nasuwa mi się jeszcze jedna refleksja - GRAVE na demówkach pozostawił na zawsze takie perły jak "Reborned Miscarriage", które byłyby największą ozdobą i punktem kulminacyjnym każdej współcześnie ukazującej się płyty ze szwedzkim metalem śmierci. To jest ta różnica poziomów, między tym co było, a tym co jest...

[Ascetic]

Mój głoS padł na Entombed.
Czy Wasza przygoda z owym bandem też zaczynała sięnod erekcji przy Left Hand PAth?

Dopiero zauważyłem wpis, ale pozwolę sobie odpisać. Debiut ENTOMBED miałem okazję poznać równocześnie z jedynką PUNGENT STENCH. Osławiony i legendarny "left hand path" nie robi na mnie wrażenia, natomiast Austriacy nie biorą jeńców. Lubię garstkę albumów z północy ale generalnie nie po drodze mi ze szwedzkim dm.

Żeby sypnąć wam więcej soli do oka posłużę się nierównością chłopcy: OF DARKNESS>>>>>LEFT HAND PATH

Przeczytałem z dużym zainteresowaniem, oczywiście sie nie zgadzam

[Ascetic]

Mój głos na GRAVE. Nie ma się nad czym zastanawiać. Najrówniejsza kapela, kilka świetnych albumów, najmocniej i najciężej grali, nadal istnieją. Żeby być uczciwym muszę zaznaczyć, że zaliczyli chyba najboleśniejsze potknięcie ze wszystkich czterech w postaci "Hating life", ale trzy pierwsze, "Back from the grave" czy "Fiendish regression" załatwiają sprawę. Nie słyszałem jeszcze dwóch ostatnich, a przepraszam - trzech (z tego co widzę "Out of Respect for the Dead" miało premierę wczoraj), ale trochę się niepokoję, bo kilka razy próbowałem podejść do "Endless Procession of Souls" i nie zaiskrzyło. Na chwilę obecną ta płyta jawi mi się jako najsłabsza w dyskografii, zaraz za nieszczęsnym albumem numer 4.
Muszę dodać jeszcze jedno, w pełni świadomy, ważąc słowa - na "Dominion VIII" znajduje się jeden z najlepszych utworów w historii gatunku, czyli "Fallen (Angel Son)". Słuchając go przeżywam to samo co jako nastoletni szczyl w pierwszej połowie lat 90. poznając legendarne klasyki. Gdyby wcisnąć ten kawałek na przykład na "You'll never see..." nie odstawałby poziomem ani na jotę, ba! - byłby jednym z mocniejszych punktów. Jest to więc ekipa, która wciąż potrafi (no dobra, co najmniej jeszcze całkiem niedawno potrafiła) wznieść się na wyżyny i z pełnym sukcesem nawiązywać do swoich najchlubniejszych początków. O której z pozostałych trzech nazw można coś takiego napisać? Nie widzę. Kolejny punkt dla GRAVE.

Na drugim miejscu stawiam UNLEASHED. Oprócz pierwszych trzech albumów, również za wspaniałe, jedyne w swoim rodzaju, a lekceważone od zawsze na tym forum "Victory". W sumie to chyba moja ulubiona ich płyta. Uwielbiam tę poszarpaną, jedyną w swoim rodzaju kroczącą rytmikę "Victims of war", dostojność "Hail the New Age", CIANIDE w "The Defender", niesamowitą, porywającą przebojowość "In the Name of God" i "Scream Forth Aggression", "Berserk", którego już dawno temu powinien skowerować NUNSLAUGHTER, niepokojący "Against the World", czy najczystszą furię "Revenge". Dla mnie to ostatnia klasyczna płyta w historii szwedzkiego death metalu i jeden z najintensywniej maglowanych przeze mnie albumów w ogóle.
Zbierają też punkty za "Hell's Unleashed" i "Sworn Allegiance".

Na koniec nasuwa mi się jeszcze jedna refleksja - GRAVE na demówkach pozostawił na zawsze takie perły jak "Reborned Miscarriage", które byłyby największą ozdobą i punktem kulminacyjnym każdej współcześnie ukazującej się płyty ze szwedzkim metalem śmierci. To jest ta różnica poziomów, między tym co było, a tym co jest...

Analogicznie. Z dużym zainteresowaniem przeczytałem. Warte przemyslenia. Na tą chwilę się nie zgadzam. U głos bezapelacyjnie i nieodwołalnie na Etjumb.
Co do kwestii tego, że Grejw trzyma poziom z nielicznymi wyjątkami i tego, że materiał z dem kasuje wiele innych produkcji szwedzkopodobnych - nie sposób dyskutować. Jest to artykułowana wielokrotnie tutaj teza z która też sie zgadzam.

[Deathhammer66]

Zagłosowałem na ENTOMBED. "Left Hand Path" to moja ulubiona płyta jeśli chodzi o Szwecję i raczej nic tego nie zmieni. Już sam tytułowy sprawia, że po prostu nie mam wątpliwości, na kogo oddać głos ;) Potem mamy prawie równie wyśmienite "Clandestine" i "Wolverine Blues" - i mimo że dalsze płyty to już nie do końca moja bajka, to te 3 wystarczą aby przesądzić o zwycięzcy.

GRAVE może i trzyma równiejszy poziom jeśli chodzi o dyskografię, ale żadna z ich płyt nie wywołuje u mnie takich emocji jak samo LHP.

UNLEASHED i DISMEMBER raczej nie brałem nawet pod uwagę, mimo że to oczywiście bardzo dobre zespoły.

[Self]

Muszę dodać jeszcze jedno, w pełni świadomy, ważąc słowa - na "Dominion VIII" znajduje się jeden z najlepszych utworów w historii gatunku, czyli "Fallen (Angel Son)". Słuchając go przeżywam to samo co jako nastoletni szczyl w pierwszej połowie lat 90. poznając legendarne klasyki. Gdyby wcisnąć ten kawałek na przykład na "You'll never see..." nie odstawałby poziomem ani na jotę, ba! - byłby jednym z mocniejszych punktów. Jest to więc ekipa, która wciąż potrafi (no dobra, co najmniej jeszcze całkiem niedawno potrafiła) wznieść się na wyżyny i z pełnym sukcesem nawiązywać do swoich najchlubniejszych początków. O której z pozostałych trzech nazw można coś takiego napisać? Nie widzę. Kolejny punkt dla GRAVE.

Szanuję twoje zdanie, ale nie do końca się zgadzam i z uporem maniaka będę bronił Dismember.

Nie jest to zespół bez skazy (takową można nazwać np. nielubiane przeze mnie Hate Campaign czy mocno przeciętne The God That Never Was), ale jednocześnie jest to zespół, który do samego końca nie schodził poniżej pewnego poziomu. I absolutnie nie zgodzę się, że nie mieli takich "highlightów" jak Fallen (Angel Son). Dla mnie takowym jest Europa Burns z ostatniej i chyba mojej ulubionej ich płyty nagranej w latach 2000-2008 - cudowny walec z niszczącym riffem przewodnim, ascetyczną solówką pod koniec i tym nieznacznym przyspieszeniem na czas refrenu, który sprawia, że nadchodząca reszta utworu przygniata jeszcze mocniej. Uwielbiam i stawiam niemal równie wysoko co chociażby DIsmembered, Skin Her Alive czy Skinfather.

[Nerwowy]

Żeby sypnąć wam więcej soli do oka posłużę się nierównością chłopcy: OF DARKNESS>>>>>LEFT HAND PATH

Nasyp se soli do dupy ;D

WOLVERINE BLUES >>>>> cokolwiek ze Szwecji

i co teras ?

[Drone]

WOLVERINE BLUES >>>>> cokolwiek ze Szwecji

To oczywiste.

[Ascetic]

WOLVERINE BLUES >>>>> cokolwiek ze Szwecji

To oczywiste.

ta..
i zostaniemy mistrzami europy w piłce nożnej w 2016 roku … ;-)

[Drone]

Kwestia osłuchania. Trudno wymagać od ucznia gimnazjum znajomości rachunku różniczkowego.

[Heretyk]

Wolverine to świetna płyta, ale żeby była lepsza (i to wyraźnie) niż cokolwiek ze Szwecji? delikatnie mówiąc, dość kontrowersyjna teza, zwłaszcza, że samo Entombed ma dwie płyty na bardzo zbliżonym poziomie i w zasadzie tylko kwestią gustu jest wybór pomiędzy nimi

[Ascetic]

Kwestia osłuchania. Trudno wymagać od ucznia gimnazjum znajomości rachunku różniczkowego.

opiniuj swoje osłuchanie,
o moim wiesz niewiele,

Poza tym drugie podejście wystarczy

[Re-animator]

Żeby sypnąć wam więcej soli do oka posłużę się nierównością chłopcy: OF DARKNESS>>>>>LEFT HAND PATH

Nasyp se soli do dupy ;D

WOLVERINE BLUES >>>>> cokolwiek ze Szwecji

i co teras ?

Wolę posłuchać chociażby "into the grave", "the awakening", czy "in the embrace of evil". Jak mam ochotę na bardziej luzacki death to zapodaję "soulless" bądź "been caught buttering". ENTOMBED mnie nie przekonuje, chociaż staram się to weryfikować raz na jakiś czas.

Mój głos na GRAVE. Nie ma się nad czym zastanawiać. (...) najmocniej i najciężej grali

Dokładnie z tego powodu najbardziej ich lubię.

[Drone]

Kwestia osłuchania. Trudno wymagać od ucznia gimnazjum znajomości rachunku różniczkowego.

opiniuj swoje osłuchanie,
o moim wiesz niewiele,

Może i niewiele, ale wystarczy, by się zorientować, że nie bardzo mamy o czym rozmawiać :)

[Ascetic]

Kwestia osłuchania. Trudno wymagać od ucznia gimnazjum znajomości rachunku różniczkowego.

opiniuj swoje osłuchanie,
o moim wiesz niewiele,

Może i niewiele, ale wystarczy, by się zorientować, że nie bardzo mamy o czym rozmawiać :)

Mięciutki ;-) To da się wyczuć. Sprawdzić pewnie też.

poza tym wybierz się na masaż, opcjonalnie mogę polecić jakiegoś terapeutę. nerwowy jesteś z natury. i taki pierwszy do opiniowania. to się najczęściej skądś bierze. ale jak już ustaliliśmy nie mamy o czym gadać.

[manieczki]

Lik debiutuje albumem "Mass Funeral Evocation", który może być chlubą szwedzkiej sceny. Utworki:
https://soundcloud.com/lik-official" onclick="window.open(this.href);return false;

juz u karola
http://selfmadegod.com/pl/shop/item/11368" onclick="window.open(this.href);return false;
http://selfmadegod.com/pl/shop/item/11369" onclick="window.open(this.href);return false;

[hcpig]

Żeby sypnąć wam więcej soli do oka posłużę się nierównością chłopcy: OF DARKNESS>>>>>LEFT HAND PATH

Nasyp se soli do dupy ;D

WOLVERINE BLUES >>>>> cokolwiek ze Szwecji

i co teras ?

Z tych rock'n'rollowych 'To Ride...' jest lepsza od Rosomaka więc błądzisz.

[Pacjent]

Lik debiutuje albumem "Mass Funeral Evocation", który może być chlubą szwedzkiej sceny. Utworki:
https://soundcloud.com/lik-official" onclick="window.open(this.href);return false;

juz u karola
http://selfmadegod.com/pl/shop/item/11368" onclick="window.open(this.href);return false;
http://selfmadegod.com/pl/shop/item/11369" onclick="window.open(this.href);return false;

W UE można zakazać wszystkiego. Dlaczego nikt nie zakaże digipacka?!

[Gore_Obsessed]

rozleniwienie i zmęczenie, za które właśnie nie cierpię Motorhead m.in., bo to brzmi jak "niby możemy przypierdolić, ale w sumie to nam się nie chce i wyjebane"

Złote wary dekady.
Nie znasz waść takich kawałków jak: "Damage Case", "(We Are) The Road Crew", "Iron Fist", "Deaf Forever", "Built for Speed", "Rock'n'roll", "Killed by Death", "No Voices in the Sky", "Make My Day", "Hellraiser", "Burner", "Born to Raise Hell", "Sacrifice", "See Me Burning", "Rock Out", "Heartbreaker"?!? O takiej dawce energii w swoich utworach Panowie z Entombed mogą tylko pomarzyć.

Temat trochę opadł. W ramach wakacyjnego rozruchu przeprowadziłem remanent pierwszej fali szwedzkiego death metalu, którą ograniczyłem przedziałem 1990-95. Wykluczyłem melodyjny death metal. Moje top 30:
1. CARBONIZED „For the Security”
2. AFFLICTED „Prodigal Sun”
3. ENTOMBED “Clandestine”
4. THERION “Of Darkness…”
5. ENTOMBED “Left Hand Path”
6. DISMEMBER “Indecent and Obscene”
7. GRAVE “Into the Grave”
8. DISMEMBER “Like an Ever Flowing Stream”
9. THERION “Beyond Sanctorum”
10. CEMETARY “An Evil Shade of Grey”
11. UNLEASHED “Where No Life Dwells”
12. EDGE OF SANITY “The Spectral Sorrows”
13. CARNAGE “Dark Recollections”
14. ENTOMBED “Wolverine Blues”
15. SORCERY “Bloodchilling Tales”
16. UNLEASHED “Shadows in the Deep”
17. GRAVE “You’ll Never See…”
18. EDGE OF SANITY “Nothing but Death Remains”
19. WOMBBATH “Internal Caustic Torments”
20. UNCANNY “Splenium for Nyktophobia”
21. EXCRUCIATE “Passage of Life”
22. AUTHORIZE “The Source of Dominion”
23. GOD MACABRE ”The Winterlong…”
24. SUFFER “Structures”
25. GOREMENT “The Ending Quest”
26. SEANCE “Fornever Laid to Rest”
27. FURBOWL “Those Shredded Dreams”
28. HYPOCRISY “Penetralia”
29. LEUKEMIA “Suck My Heaven”
30. MORPHEUS “Son of Hypnos”

Bardzo kłuje w oczy brak debiutu TIAMAT. To tak obiektywnie. Subiektywnie nie mogę patrzeć na listę na której nie ma "Soulless" i "Victory".

[hcpig]

Nie znasz waść takich kawałków jak: "Damage Case", "(We Are) The Road Crew", "Iron Fist", "Deaf Forever", "Built for Speed", "Rock'n'roll", "Killed by Death", "No Voices in the Sky", "Make My Day", "Hellraiser", "Burner", "Born to Raise Hell", "Sacrifice", "See Me Burning", "Rock Out", "Heartbreaker"?!? O takiej dawce energii w swoich utworach Panowie z Entombed mogą tylko pomarzyć.

Phi, wystarczy jeden 'Like this with the devil'.