PARADISE LOST

[moonfire]

Lost Paradise - piwnica, szczury i smród kanałów. Mało to wyrafinowane, ale ostatnio bardzo lubię oldschool.

Gothic - jedna z najlepszych płyt tak zwanego metalu gotyckiego, inspiracje CF (kobitki i klawisze). Proporcje idealne, bo później ten gatunek zmienił się w koszmar (pierwszy the Gathering, nie mówiąc już o Sireniach i innych takich).

Shades of God - jeden z ulubionych albumów PL. Doom metal, Black Sabbath, ciężar i jeszcze raz ciężar.

Icon - również metal gotycki, ale przebojowy. Wiele przebojów, granie jeszcze nie do końca poradne, ale w metalu chodzi chyba o pewien sznyt nieporadności i naiwności.

Draconian Times - zbyt gładko. Pierwsza połowa płyty bardzo ok, bo przebojowości jeszcze więcej jak na Icon, natomiast druga połowa przynudza. Niemniej lubię posłuchać.

One Second - bardzo lubię, chociaż jest kilka słabszych numerów. Rockowe oblicze PL to droga, którą ta kapela powinna iść nadal.

Host - jestem bezkrytyczny, bo to chyba mój ulubiony na dziś album. Depeche Mode, Duran Duran, U2 z "Popu" to tropy, którymi panowie poszli na tej płycie. Świetna rzecz bez wątpliwości.

Believe in Nothing - o dziwo, również bardzo lubię. I pewnie jestem w odosobnieniu, bo ta płyta oceniana jest słabo. Bezpretensjonalne, rockowe granie, bez późniejszej spiny i naddatku mroku.

Symbol of Life - połowicznie lubię, za mało tutaj luzu, za dużo gotyckiej spiny. Ale parę numerów to świetne hity.

Paradise Lost - najsłabszy album, gothic idiothic w pełnej krasie. Smutna muzyka dla smutnych ludzi, którym znowu w życiu nie wyszło. Praktycznie nie słucham.

In Requiem - również słabo, chociaż ze dwa kawałki są słuchalne. Gotycka spina po raz drugi.

Faith Divides Us - Death Unites Us - przyznam się, że dwa razy słuchałem, ale nic nie pamiętam. Raczej nie było to nic specjalnego.

Tragic Idol - najlepsza płyta od Symbol, ale żeby rewelacyjna, nie powiem. Słucham jej kilka razy w roku, odnajduję w tym pewną przyjemność, ale i tak wolę rzeczy wydane przed Symbolem.

Poczekam na nową rzecz, i też wolałbym, aby nie silili się na metal - w dodatku z growlami - bo po wszystkich muzycznych obszarach, które eksplorowali, szczególnie tych eleganckich i elektronicznych, powrót do piwnicznego smrodu może być po prostu groteskowy.

[uglak]

wyprobuj jeszcze raz Faith Divides Us - Death Unites Us , bo to chyba najlepsza plyta od Host ;-)

[Oki]

Believe in Nothing - o dziwo, również bardzo lubię. I pewnie jestem w odosobnieniu, bo ta płyta oceniana jest słabo. Bezpretensjonalne, rockowe granie, bez późniejszej spiny i naddatku mroku.

to już jest nas dwóch

[[V]]

Believe in Nothing - o dziwo, również bardzo lubię. I pewnie jestem w odosobnieniu, bo ta płyta oceniana jest słabo. Bezpretensjonalne, rockowe granie, bez późniejszej spiny i naddatku mroku.

to już jest nas dwóch

+ ja i Plastek pewnie. znakomita płyta.

[est]

To ta płyta z pszczołami gdzie jest Mouth? To też lubię :)

[Plastek]

Believe in Nothing - o dziwo, również bardzo lubię. I pewnie jestem w odosobnieniu, bo ta płyta oceniana jest słabo. Bezpretensjonalne, rockowe granie, bez późniejszej spiny i naddatku mroku.

to już jest nas dwóch

+ ja i Plastek pewnie. znakomita płyta.

Obowiązkowo. Jedna z moich ulubionych płyt PL.

[[V]]

To ta płyta z pszczołami gdzie jest Mouth? To też lubię :)

Tam wiele pięknych piosenek jest + single tak jak wspomniał sierżant gdzieś w temacie..

[youtube][/youtube]

[moonfire]

Fani pszczół - jak widać - są na Masterfulu. :)
To bardzo dobrze! Wolę ich rock niż udawany metal na PLX czy In Requiem.

A płytę o wierze i śmierci sprawdzę sobie na Spotify, może zatrybi.

[Pteroczłek]

Fani pszczół - jak widać - są na Masterfulu. :)

Wiadomix :) Co prawda nie słuchałem od wieków, ale w okolicach premiery solidnie mi się wkręciła, a i potem jeśli zdarzało się do niej wracać, to zazwyczaj na dłużej. Już wiem, czego będę słuchać w weekend :)

W sumie uświadomiłem sobie, że praktycznie nie znam ich późniejszych materiałów. Serio "Faith divides us..." takie dobre?

[Oki]

Fani pszczół - jak widać - są na Masterfulu. :)

Wiadomix :) Co prawda nie słuchałem od wieków, ale w okolicach premiery solidnie mi się wkręciła, a i potem jeśli zdarzało się do niej wracać, to zazwyczaj na dłużej. Już wiem, czego będę słuchać w weekend :)

W sumie uświadomiłem sobie, że praktycznie nie znam ich późniejszych materiałów. Serio "Faith divides us..." takie dobre?

nie

[[V]]

Fani pszczół - jak widać - są na Masterfulu. :)

Wiadomix :) Co prawda nie słuchałem od wieków, ale w okolicach premiery solidnie mi się wkręciła, a i potem jeśli zdarzało się do niej wracać, to zazwyczaj na dłużej. Już wiem, czego będę słuchać w weekend :)

W sumie uświadomiłem sobie, że praktycznie nie znam ich późniejszych materiałów. Serio "Faith divides us..." takie dobre?

nie

tak

[Żułek]

Fani pszczół - jak widać - są na Masterfulu. :)

ja bym tam tępił takich ;)

Serio "Faith divides us..." takie dobre?

tak :)

[Biały]

przyłączam się do zwolenników Believe in Nothing - bdb płyta, chyba mój ulubiony PL, lubię w zasadzie wszystko od Draconian Times, pierwsze płyty to nie moja bajka, nie lubię gothic/doom i dla mnie ten zespół zaczął się od zmiany stylu, analogicznie jak w przypadku Katatonii, więc powrotu do growlu sobie nie życzę

[Harlequin]

Believe in nothing to chyba jedyna, której nie słyszałem :P

[Sgt. Barnes]

One Second/Host/Believe in Nothing/Symbol of Life - eksperyment się udał, ale pacjent zmarł...

[Triceratops]

Jutro minie 21 lat od premiery Icon. Mialem taki niebieski plakat wydebiony z rzeszowskiego Besta, z data 20.09.1993 i cieszylem sie jak dziecko z niego. Wisial prawie 20 lat. W chuj czasu sie dzisiaj wydaje a jakby to wczoraj bylo. W kazdym razie Icon wciaz wzbudze we mnie dziwne ciarki i dreszcze, co przed chwila sprawdzilem.

[manieczki]

To nie ICON sprawiło te ciarki i dreszcze, zajrzyj pod stol tam ja jestem

[Plasfodeur]

:D:D:D

[Sgt. Barnes]

:D:D:D

Wreszcie komuś zwalił ;-)

[Rattlehead]

Jedyne jakiekolwiek pojęcie na temat rzeczonego wykonawcy mają jegomoście [V] oraz Ihasan. Kto się nie zgadza ten może sobie pospierdalać z racją swą. Chociaż nie wiem, czy czasem Mr [V] nie dopierdolił kiedyś głupotę, że "In Requiem" chujowe czy cuś, nie wiem! Chyba że nie, ale tego nie wiem.