2002 Top 10

[tomaszm]

Eee Panie gdzie tam. Choćby w takiej Francji rosła scena BM industrialu gdzie rodziły się największe zjawiska sceny BM i chłopaki łączyli klimaty.

2001 - 2003 kiedy ta scena europejska implodowała.

Powiedziałbym więcej ta scena europejska była bardziej zła i nienawista od tej skandynawskiej. Tam chłopacy rozprawiali ile śniegu przyjebie im w Oslo a z Europy od jakich strzykawek zarazisz się Aids i która próba samobójcza może się okazać najbardziej skuteczna.

[Triceratops]

Zapadla sie w sobie?

[Fanatyk]

CZARNE ŻELAZO ROKU 2002: DZIESIĘĆ MIECZY, DZIESIĘĆ ZNAKÓW KOŃCA

Iuvenes - When Heroes Will Rise - To nie zespół. To legion duchów przodków, co wracają przez mgły z pochodniami w dłoniach. Marsz wojenny. Polska potęga! Black metal ku chwale przeszłości.

Arkona - Nocturnal Arkonian Hordes - Surowa noc. Ogień. Polska kuźnia nigdy nie gaśnie. Arkona to nienawiść zapisana dźwiękiem. Każdy utwór to zamrożona eksplozja nocy. Nie dla pozerskich masek, nie dla symfonii – tylko ogień, brud i przekleństwo.

Selbstmord - Spectre of Hate - Polska znowu atakuje, tu nie ma miejsca na patos. To wojna totalna.To dźwięk, jaki słyszysz tuż przed zgonem. Spectre of Hate to nie album – to ostrze wbite w kark ludzkości.

Fanisk - Die and Become - Z głębi amerykańskich cieni wychodzi głos, który łączy śmierć z transcendencją. To nie jest black metal dla pozerów. To ideologiczna bomba tkwiącą w samym centrum bytu. To ezoteryczny ogień dla wtajemniczonych. Zginij – i powstań silniejszy. Albo wypierdalaj.

Craft - Terror Propaganda (Second Black Metal Attack) - Szwecja. Miejsce, gdzie black metal jest czystym, zimnym aktem zniszczenia. Craft pluje na wszystko. Ich propaganda to zardzewiały nóż prosto w gardło konformizmu.

Judas Iscariot - To Embrace the Corpses Bleeding - Samotny prorok zza oceanu. Jeden z ostatnich albumów legendarnego projektu Akhenatena. Album brzmi jak ostatnie tchnienie świata, który się poddał. Wzniosła melancholia, jak płomień w pustym kościele.

Inquisition - Invoking the Majestic Throne of Satan - Tu nie ma miejsca dla ludzi. Tu przemawiają gady, bogowie i ciemność spoza wszechświata. Inquisition wzywa Tron Szatana w rytualnym tańcu kosmicznego bluźnierstwa. Wielowarstwowe, hipnotyczne, obce.

Thou Art Lord - DV8 - Z Grecji kolebki mroku – wychodzi hybrydalny projekt bluźnierstwa (członkowie Rotting Christ, Necromantia). Album ten prezentuje bardziej bezpośrednie, brutalne i riffowe podejście. Mało mistycyzmu – więcej brutalnej energii i bluźnierczej ekspresji.

Ad Hominem - Planet ZOG - The End - To nie jest muzyka to jest atak. Wojna informacyjna, wojna totalna, wojna idei. NS filozofia i mechaniczne riffy tworzą wizję świata, który się kończy – i nikt go nie ratuje. Planet ZOG? PLANET HELL.

Gauntlet's Sword - The Command - Rozkaz został wydany. Posłuchaj albo Zgiń. Grecka tajemnica. One-man army. Brzmienie lo-fi, bardzo chłodne i minimalistyczne, ale z wyraźnym mistycznym wydźwiękiem. Echo wojennych bębnów podziemia. Nie piosenki. Zaklęcia.

EPILOG: GDY MILKNIE ŚWIAT, MÓWI BLACK METAL

2002 NIE BYŁ KOLEJNYM PRZYSTANKIEM W HISTORII - BYŁ UDERZENIEM TOPORA W CZASZKĘ CYWILIZACJI.

[dzik]

Przypadkowa kolejność:

Immortal – Sons of Northern Darkness
Marduk – World Funeral
Agalloch – The Mantle
Vader – Revelations
The Crown – Crowned in Terror
Blind Guardian – A Night at the Opera
Rhapsody – Power of the Dragonflame
Falkenbach – Ok Nefna Tysvar Ty
Manowar – Warriors of the World

To było dużo prostsze

Ale Marduk - World Funeral to rok 2003

[Nostromo]

ANTIGAMA - Intellect Made Us Blind
CEPHALIC CARNAGE - Lucid Interval
MACHETAZO - Trono de Huesos
LENG TCH’E - Death By Thousand Cuts
SENTENCED - The Cold Black Light
HUMAN REMAINS - Where Were You When
IMMOLATION - Unholy Cult
ROTTEN SOUND Murderworks
INTERNAL SUFFERING - Chaotic Matrix
NILE - In Their Darkened Shrines
ALIENATION MENTAL - Ball Spouter

[Harlequin]

IMMOLATION - Unholy Cult.
Tu sie nic nie zmienia. I dwie pozycje, których pewnie nikt nie wymieni a czesto slucham:

Steven Bernstein - Diaspora Soul
Insision - Beneath The Folds Of Flesh

1. IMMOLATION - Unholy Cult
2. Steven Bernstein - Diaspora Soul
3. PainKiller - Talisman: Live In Nagoya
4. Insision - Beneath The Folds Of Flesh
5. Cephalic Carnage - Lucid Interval
6. Immortal - SONT
7. Johnny Cash - American IV
8. Mortal Decay - Forensick
9. Mastodon - Remission
10. Malevolent Creation - The Will To Kill

Pozycje 1 i 2 na swoicb miejscach, dalej kolejnosc przypadkowa

[C//A]

Eee Panie gdzie tam. Choćby w takiej Francji rosła scena BM industrialu gdzie rodziły się największe zjawiska sceny BM i chłopaki łączyli klimaty.

2001 - 2003 kiedy ta scena europejska implodowała.

Powiedziałbym więcej ta scena europejska była bardziej zła i nienawista od tej skandynawskiej. Tam chłopacy rozprawiali ile śniegu przyjebie im w Oslo a z Europy od jakich strzykawek zarazisz się Aids i która próba samobójcza może się okazać najbardziej skuteczna.

Tomasz, dawaj konkretne tytuły. Zawsze chętnie przyjmę rokmedacje. Natomiast mnie chodzi o to, że w tamtym czasie zaczęło wychodzić tyle gówna, że BM się mocno rozrzedził.

[tomaszm]

Jaha wrzucę z końcem tygodnia. W tej chwili slucham kłótni obozu Ko z Pisem u siebie w biurze. Nie ma bardziej szalonych rzeczy ::)

[hcpig]

Wydaje mi się, że przynajmniej w BM była wtedy zniżka formy.
Po wydarzeniach z Norwegii zaczęło się kompulsywne kapitalizowane hypeu przez mniej lub bardziej mainstreamowe podmioty, a co za tym idzie nadprodukcja gówna.
Nie, żeby wcześniej były same monumenty. Nie mówię też, że w tych latach nie było wartościowych płyt (co widać choćby po tym temacie).
Wydaje mi się jednak, że wtedy zaczelo się kopiowanie na szeroką skalę i proporcje gówno:wartościowe materiały zostało mocno zaburzone. Właśnie przez zalew gówna.

Ale co za różnica pomiędzy sytuacją gdy jest 20 płyt dobrych do 50 gównianych a taką, gdzie 20 dobrych płyt rozpuszcza się w 100 słabych? I tak jako pojedynczy słuchacze rozpatrujemy to w kategorii liczb bezwzględnych.

Ludzię płaczą, że druga połowa lat 90' to melodeath, sympho black i gotyk ale w każdym z tych roczników można znaleźć super krążki funkcjonujące zarówno w ramach jakiejśtam post-metalowej awangardy jak i surowego death/black, który zszedł do podziemia. No, w zasadzie tylko fani thrashu mieli przejebane aż do początku lat 2000 i wielkiej fali powrotów.

[C//A]

Wydaje mi się, że przynajmniej w BM była wtedy zniżka formy.
Po wydarzeniach z Norwegii zaczęło się kompulsywne kapitalizowane hypeu przez mniej lub bardziej mainstreamowe podmioty, a co za tym idzie nadprodukcja gówna.
Nie, żeby wcześniej były same monumenty. Nie mówię też, że w tych latach nie było wartościowych płyt (co widać choćby po tym temacie).
Wydaje mi się jednak, że wtedy zaczelo się kopiowanie na szeroką skalę i proporcje gówno:wartościowe materiały zostało mocno zaburzone. Właśnie przez zalew gówna.

Ale co za różnica pomiędzy sytuacją gdy jest 20 płyt dobrych do 50 gównianych a taką, gdzie 20 dobrych płyt rozpuszcza się w 100 słabych? I tak jako pojedynczy słuchacze rozpatrujemy to w kategorii liczb bezwzględnych.

Ludzię płaczą, że druga połowa lat 90' to melodeath, sympho black i gotyk ale w każdym z tych roczników można znaleźć super krążki funkcjonujące zarówno w ramach jakiejśtam post-metalowej awangardy jak i surowego death/black, który zszedł do podziemia. No, w zasadzie tylko fani thrashu mieli przejebane aż do początku lat 2000 i wielkiej fali powrotów.

Rozumiem o co Ci chodzi i w sumie się z tym zgadzam co do liczb bezwzględnych. To dobrze widzać z perspektywy czasu.
Natomiast w tamtym czasie można było być zażenowanym tym co się działo.

[Ascetic]

Piękna piosenka o odchodzeniu, choć prawią, że o miłości. Z 2002 roku.

[Rejwan]

Przypadkowa kolejność:

Immortal – Sons of Northern Darkness
Marduk – World Funeral
Agalloch – The Mantle
Vader – Revelations
The Crown – Crowned in Terror
Blind Guardian – A Night at the Opera
Rhapsody – Power of the Dragonflame
Falkenbach – Ok Nefna Tysvar Ty
Manowar – Warriors of the World

To było dużo prostsze

Dobre typy. Od siebie dodam:

Nightwish - Century Child
Hammerfall - Crimson Thunder
Dream Evil - Dragonslayer
Amon Amarth - Versus the World
Opeth - Deliverance
Lacuna Coil - Comailes
Queens of the Stone Age - Songs for the deaf