Gry planszowe / karciane/ RPG

[Bezdech]

ja tam grałem w rpg zanim nawet zacząłem słuchać metalu, i nawet długo po tym jak już zacząłem go słuchać nigdy nie zdarzyło mi się grać z metalowcem, więc nie do końca kumam, o jakim folkowo-pogańsko-metalowym smrodku mówisz.

ErPeGie = szatan

szatan -> fascynacja trupami na koszulkach -> kult czaszki -> słuchanie Blasfemji

Jasne?

[Scaarph]

teraz tak, dzięki.

[moonfire]

ja tam grałem w rpg zanim nawet zacząłem słuchać metalu, i nawet długo po tym jak już zacząłem go słuchać nigdy nie zdarzyło mi się grać z metalowcem, więc nie do końca kumam, o jakim folkowo-pogańsko-metalowym smrodku mówisz.

Ja grałem najczęściej z metalowcami, czy innymi gotami i było to dość smutne doświadczenie.:)
A poza tym chodzi mi o pewien stereotyp, który jakoś się realizuje, bo każdy spotkał ludzi, którzy robią wrażenie wyprodukowanych na jednej taśmie. Pogaństwo + folk + smętny metal + RPG + palikotowy antykatolicyzm + "fascynacja" średniowieczem + czytanie fantasy. Mnie RPG idealnie pasuje do tej układanki. A ludzi, którzy grają w cyberpunkowe erpegi, jakoś w jeszcze nie spotkałem. Tak samo, spotkałem może kilka osób w całym życiu, które czytają klasyczne SF, za to całe tabuny podniecają się jakimś gównianym fantasy, którego czytać się nie da.

[0ms]

chodzi mi o pewien stereotyp

Ile ty w ogole masz lat? ;) To problem z ludzmi (odnosnie tej tasmy) i z toba (w tej kolejnosci), nie z rpgami.

[Scaarph]

no widzisz, chyba wiem, gdzie jest problem. spotykałeś po prostu ludzi, którym się zdawało, że jak będą grać w rpg to będa mroczniejsi albo chuj wie co, kumasz, w tę stronę.
ja przewinąłem się przez swoją karierę przez kilka grup rpgowych, w żadnej nie było metalowca, ba - jestem absolutnie przekonany, że każda z tych osób miała dokumentnie wyjebane na "folkowo-pogańsko-metalowe" historie. to po prostu nie ten typ ludzi był. my graliśmy w rpg bo lubiliśmy rpg. nie, bo miecze pogaństwo smoki manowar, tylko bo kochaliśmy ten sposób spędzania czasu. czyste rpg dla rpg, bez żadnych zewnętrzych agend. uwielbialiśmy cyberpunk, zwłaszcza cp2020 bo miał wspaniałą mechanikę i świetny świat. niktomu by do głowy nawet nie przyszło, by stwierdzić: o nie, nie gramy w to bo za mało pogańskie. z drugiej strony w takiego złego cienia: kruki urojenia nie graliśmy prawie wcale - co z tego, że świat nawet interesujący, jak mechanika położona, no i w sumie jednak w trochę inne settingi nas z reguły ciągnęło. no, ale ostatni raz w pełnej grupie grałem pewnie z 12-13 lat temu. nie wiem, jak jest teraz. może zrobiła się z tego jakaś moda, może metalowce wejderowce to podłapały i stąd masz takie doświadczenia jakie masz. ja nie wiem, wiem jedynie, że jak ja grałem takiego zjawiska nie zaobserwowałem, społeczność graczy koncentrowała się na meritum tej rozrywki, nie było jakiegoś obcego, pogańskiego napływu do środowiska, rpg było tym, czym powinno być: rpg właśnie.

[zekke]

ale pierdolenie z dupy.

nigdy nie lubilem power metalu, manowar etc. zawsze lubilem rpgi. jak ktos wyrosl na takiej rozrywce i poczatkach tego typu elektroniki w polsce to otarcie sie o papierowe rpgi bylo naturalna konsekwencja.

jak ktos mial 20+ lat i zajmowal sie tym wtedy to moglby miec "problem", ja bylem gdzies w przedziale 10-14 i mialem wyjebane na high fantasy i z przyjemnoscia czytalem sobie drizzty, raistliny i inne pierdoly ;-)

[Triceratops]

chodzi mi o pewien stereotyp

Ile ty w ogole masz lat? ;) To problem z ludzmi (odnosnie tej tasmy) i z toba (w tej kolejnosci), nie z rpgami.

o to to, jakies glodne pierdolenie. jak sie nie ma wyobrazni to od razu sie pierdoli cos o palikocie i gotach i rydzyku i stereotypach

warhammer rzadzil mimo wsystko jak spojrze tak z perspektywy to najwiecej w to gralem, zaraz potem cyberpunk hehe. w lodzi na skrzyzowaniu pietryny i struga byla fajna gralnia (ciekawe czy ciagle tam jest)) clown chyba sie zwala, zawsze mozna bylo wpasc i zawsze byla ekipa do grania, a handel kartami z dooma zapiedalal w najlepsze. do dzisiaj szukam chuja co mi podpierolil pancerz legendarnego zabojcy, mam nadzieje, ze to nie byl riven, bo jak zlapie to...

[ageless]

A że tak spytam - ktoś z panów bawił się/bawi w polskie systemy, to jest Neuroshime i Monastyr?

[Scaarph]

monastyr za późne dzieje, choć podręcznik mam (tylko w pdf-ie niestety), ale neuroshima i owszem, do tego albion (bodajże, czy jakoś tak), zły cień: kruki urojenia, oczywiście kryształy czasu, wiedźmin, dzikie pola, strefa śmierci (czy jak to się wabiło, w odcinkach w magii i mieczu się ukazało), oko yrrhedesa oraz sporo autorskich rzeczy. w sumie do tego powiedzmy 1998 bezpiecznie założyć, że grałem we wszystko, co ukazało się na polskim rynku.

[moonfire]

W RPG grałem na studiach, więc już kilkanaście lat temu. Dla mnie to strata czasu i nuda, zdania nie zmienię, nie muszę.:)
A stereotypów używa każdy, tylko nie każdy się do nich przyznaje. Są bardzo pożyteczne, z grubsza wiem, z jakimi ludźmi się nie zadawać, a jeśli nawet kiedyś bym się pomylił w mojej ocenie, nie szkodzi. Lepiej mieć święty spokój niż czuć zażenowanie poziomem znajomych.

[Scaarph]

no to na zajebistych ludzi trafiłeś, nie ma co. swoją drogą ci metalowcy też niezłe zjeby. widziałem raz kilku na łutstoku, dżem i pacyfy na kostkach, spytałem czego słuchają to powiedzieli że mansona, vader i hey. ja tam nie wiem, ale na moje oko metalowce to kurwa są po prostu debile.

[shitfun]

A że tak spytam - ktoś z panów bawił się/bawi w polskie systemy, to jest Neuroshime i Monastyr?

w oba grywam

a odnosnie tego co tam pisal, rpg to nie tylko smutne metale grajace w Arkone i inne poganskie lub fantasy systemy

jest sporo swietnych systemow, jak wspomniana neuroshima, zew cthulhu, cyberpunk itd itd

[maciek z klanu]

z tym rpg i metalowcami to jakies pierdolenie jest.. sam nie jestem i nigdy nie bylem fanem tego typu gier, bo poprostu nie bylo z kim grać, ale w takie gry w wiekszosci grali raczej alternatywni fani rocka, a nie metalu. tacy co na sesjach puszczali se hey, alice in chains itd rozciagniete swetry itd... no moze kilku trafilo sie w latach 90tych parametalowcow dla ktorych szczytem ekstremy byl paradise lost

[Sthenno]

To taki stereotyp, który nie zawsze się sprawdza. Osoby grające w rpg nie zawsze są nastoletnimi, niedomytymi introwertykami, słuchającymi metalu. Ja grałem z rożnymi osobami, ale w moim rodzinnym mieście, moi pierwsi znajomi nie mieli wiele wspólnego z takim wizerunkiem (muszę jednak przyznać, że niekiedy spotykałem takie osoby).
Prawda jest taka, że nie tak łatwo zebrać ekipę do gry, ja zaczynałem sam i przez lata kiedy mieszkałem jeszcze z rodzicami (epoka lodowcowa:) zainteresowałem tym dobre kilkanaście osób, głównie normalnych znajomych ze szkoły.

Co do polskich systemów, w tym roku byłby 2 próby godne uwagi.
Pierwsza, niestety prawie totalnie spalona to Charakternik:
http://sthenno.blogspot.com/2012/07/cha ... enzja.html
Druga to system sf, Głębia Przestrzeni, który miał premierę dosłownie kilka dni temu.
Tutaj możecie znaleźć darmową wersję demo/beta w pdf, pełny podręcznik ma ponad 400 stron (a kosztuje ok 49zł) i właśnie zaczynam się przez niego przebijać do recenzji.
http://www.rebel.pl/e4u.php/1,ModBanner ... age_id=117

[Efowski]

Sthenno, oprócz opisywania, sprzedajesz też te rpgi?;]

Kryształy Czasu, to była miazga jeśli idzie o mechanikę. Sznydler (bo jak mniemam on ją wymyślił) to niezłe zakręty w głowie musiał mieć.

[Triceratops]

A stereotypów używa każdy, tylko nie każdy się do nich przyznaje. Są bardzo pożyteczne,

Nie kazdy ich uzywa i nie sa pozyteczne, sa wrecz szkodliwe, zwalniaja z samodzielnego myslenia i wyciagania wnioskow, przytepiaja percepcje i ograniczaja swiatopoglad..

[zekke]

uzywasz podswiadomie czy bys chcial czy nie.

[Scaarph]

Kryształy Czasu, to była miazga jeśli idzie o mechanikę. Sznydler (bo jak mniemam on ją wymyślił) to niezłe zakręty w głowie musiał mieć.

taa, szyndler, hodowca jaszczurek, nawet kiedyś w teleexpressie był :)
wyobraź sobie że kryształy to był w ogóle mój pierwszy system hehe. dostałem na ręce pokaźny stosik zasad skserowanych z magii i miecza (zatem kompletny chaos, nie mówiąc już o słowie wyjaśnienia co to w ogóle jest i jak to ugryźć - wcześniej kompletnie nie miałem doczynienia z rpg) - i pokrzepiające "idź przejrzyj, zapoznaj się, pojutrze gramy" hehe. jak zacząłem to przeglądać za łeb się złapałem, oczywiście nic a nic nie kumałem, no bo niby jak? jak ja nawet nie miałem pojęcia, że istnieje coś takiego jak kostka dziesięciościenna :) głęboka woda. ale poszło, robienie postaci (oczywiście same technikalia) z dwóch godzin zeszło poniżej dziesięciu minut, dało radę rozegrać sesję prawie bez zaglądania do podręcznika, także to wszystko było do opanowania. swoją drogą gdy jakiś czas potem dorwałem podręczniki do drugiej edycji ad&d nie mogłem się nadziwić, że szyndlerowi taki plagiat uszedł płazem (choć może powinienem napisać gadem hehehe).

[kocurejro]

:) :) :)

[Efowski]

@Scaarph

No u mnie ekipa w momencie jak dostali w łapy Kryształy (parę lat po tym jak wychodziło to w Magii, bo mam wrażenie, że przez pewien czas byłem w ogóle sam w kwestii zainteresowania tematem RPG i karcianek (planszówki mniej), to naprawdę się zajarali. Chyba właśnie ilością zmiennych w systemie. No ale to umysły ścisłe były. Potem jednak wrócili do Warhammera ,