Zdecydowanie najsłabszy materiał Crucifier jaki znam. OK, rozumiem, że wydawnictwa mniejszego formatu rządzą się często swoimi prawami, że zespoły pozwalają sobie na eksperymenty, ale mimo wszystko wciąż nie rozumiem dlaczego ekipa o takim statusie wypuszcza materiał, który nie dorasta poziomem nawet do ich pierwszych demówek. Szanuję ogólnie pojętą pogardę Crucifier dla techni...
Imponująca jest cierpliwość, pracowitość i oddanie jakie Adam wkłada w swoją twórczość. W stylistyce brutal-slam-gore-czy-co-tam-sobie-dodacie-jeszcze death metalu czuje się przy tym jak pocisk z javelina w ruskim czołgu i nie ustaje w serwowaniu nam kolejnych krwawych scenariuszy muzycznych. Podoba mi się ten konsekwentnie dawkowany, niezbyt szybki groove i cedząca się sadystycznie...25 luty to wyznaczona przez Century Media data premiery nowego krążka Blood Incantation "Timewave Zero". Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami ma to być album w całości ambientalny, a dokładnie, jak możemy przeczytać w materiałach wytwórni - pobrzmiewać w nim mają echa Tangerine Dream, Pink Floyd, Lustmord, Popol Vuh czy Dead Can Dance. Materiał ten został zarejestrowany na analogowej(!) taśmie w studio World Famous w Denver i dostępny ma być na 180g winylu w gatefoldzie z dodatkowym CD, limitowanym digipacku z CD i płytą Blu-ray oraz na wszystkich cyfrowych platformach.
Wspomniany, limitowany, dwupłytowy digipack zawierać ma dodatkowy 27-minutowy utwór bonusowy ("Chronophagia"), a na płycie Blu-ray znaleźć się ma cały album zmiksowany w formacie 5.1 oraz 40 minut wizualizacji stworzonych przez Wayne'a Joynera.
Poniżej minutowa zajawka opublikowana wczoraj przez Century Media:
Preordery już dostępne na bloodincantation.lnk.to/TimewaveZero
Europa: evilgreed.net/collections/bloodincantation
www.facebook.com/astralnecrosis
Na nowej płycie znajdziecie numer "Krasnodar Kitchen", opowiada on o zakochanych ptaszkach – Dmitry i Natalii Baksheevy z Rosji. Para przyznała się do kilkunastu morderstw od 1999. Podczas przeszukania znaleziono zdjęcia przedstawiające świąteczną kolację, gdzie dekoracjami stołu były ludzkie części ciała.
Czy damy radę wpasować się w panujące dzisiaj trendy tego nie wiem. Mam nadzieję, że tak i płyta zdoła troszkę namieszać i odbije się to echem w środowisku. Mam też nadzieję, że będziemy w stanie pokazać, że scena ma się dobrze i zachęcić innych do tego że warto coś robić mimo tego, że się mieszka daleko od siebie.
Jest old school, bo nie zagraliśmy ani jednego oryginalnego dźwięku, kawałki są krótkie, jest w nich mnóstwo thrashu i punka, szczypta death metalu – to dla wielu będzie właśnie przepisem na grindcore, zmieniają się tylko proporcje. Nie boli nas ta łata, nie chce nam się też szukać innej.