Pochodzący z Houston Malignant Altar to stosunkowo nowa nazwa na tamtejszej scenie. Powstali w 2018 roku i zdążyli od tego czasu nagrać tylko dwa dema. W ich składzie znajdziemy jednak muzyków, którzy z niejednego pieca głośnik zjarali - zainteresowanych wszystkimi detalami odsyłam na Metal Archives, ale może wystarczy Wam fakt, że przewijają się tam takie nazwy jak choćby grindcore...
Synergia brutalności z pogrzebowymi zwolnieniami to rzecz jasna nic nowego w oldskulowym death/doom, ale Anatomia (mam nadzieję, że nie muszę nikomu przypominać, że mówimy tu o muzykach z zajebistego Transgressor) przez lata doprowadzili to do dosyć oryginalnej formy, gdzie proporcje pomiędzy tymi faktorami rozłożone są już nie w obrębie pojedynczych utworów, ale CAŁEGO albumu. “...25 luty to wyznaczona przez Century Media data premiery nowego krążka Blood Incantation "Timewave Zero". Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami ma to być album w całości ambientalny, a dokładnie, jak możemy przeczytać w materiałach wytwórni - pobrzmiewać w nim mają echa Tangerine Dream, Pink Floyd, Lustmord, Popol Vuh czy Dead Can Dance. Materiał ten został zarejestrowany na analogowej(!) taśmie w studio World Famous w Denver i dostępny ma być na 180g winylu w gatefoldzie z dodatkowym CD, limitowanym digipacku z CD i płytą Blu-ray oraz na wszystkich cyfrowych platformach.
Wspomniany, limitowany, dwupłytowy digipack zawierać ma dodatkowy 27-minutowy utwór bonusowy ("Chronophagia"), a na płycie Blu-ray znaleźć się ma cały album zmiksowany w formacie 5.1 oraz 40 minut wizualizacji stworzonych przez Wayne'a Joynera.
Poniżej minutowa zajawka opublikowana wczoraj przez Century Media:
Preordery już dostępne na bloodincantation.lnk.to/TimewaveZero
Europa: evilgreed.net/collections/bloodincantation
www.facebook.com/astralnecrosis
Na nowej płycie znajdziecie numer "Krasnodar Kitchen", opowiada on o zakochanych ptaszkach – Dmitry i Natalii Baksheevy z Rosji. Para przyznała się do kilkunastu morderstw od 1999. Podczas przeszukania znaleziono zdjęcia przedstawiające świąteczną kolację, gdzie dekoracjami stołu były ludzkie części ciała.
Czy damy radę wpasować się w panujące dzisiaj trendy tego nie wiem. Mam nadzieję, że tak i płyta zdoła troszkę namieszać i odbije się to echem w środowisku. Mam też nadzieję, że będziemy w stanie pokazać, że scena ma się dobrze i zachęcić innych do tego że warto coś robić mimo tego, że się mieszka daleko od siebie.
Jest old school, bo nie zagraliśmy ani jednego oryginalnego dźwięku, kawałki są krótkie, jest w nich mnóstwo thrashu i punka, szczypta death metalu – to dla wielu będzie właśnie przepisem na grindcore, zmieniają się tylko proporcje. Nie boli nas ta łata, nie chce nam się też szukać innej.