Dobre i kiepskie okładki v.2

[Pacjent]

[helpme]

Seagrave mimo wszystko jest niepodrabialny, ma tak specyficzny styl, że niemal od razu rozpoznaję, że to on przyłożył rekę do tego lub innego dzieła. Tutaj da się wyczuć inspirację tym obrazem, chociażby te zielone akcenty u góry, pewien kąt rysowania całego obrazka...

To prawda. Rozplanowanie jego grafik jest z bardzo charakterystyczne.
A w 1989/90 roku miał jakąś fazę na roboty


Na marginesie to, co znalazło się na froncie "Paradox" jest tak tandetne w porównaniu do "The Key", że eh...

[tommek]

Seagrave mimo wszystko jest niepodrabialny, ma tak specyficzny styl, że niemal od razu rozpoznaję, że to on przyłożył rekę do tego lub innego dzieła. Tutaj da się wyczuć inspirację tym obrazem, chociażby te zielone akcenty u góry, pewien kąt rysowania całego obrazka...

To prawda. Rozplanowanie jego grafik jest z bardzo charakterystyczne.
A w 1989/90 roku miał jakąś fazę na roboty


Na marginesie to, co znalazło się na froncie "Paradox" jest tak tandetne w porównaniu do "The Key", że eh...

Ale był młody jak robił te wszystkie klasyczne okładki.

[helpme]

Ale był młody jak robił te wszystkie klasyczne okładki.

Fakt. A tu jeszcze jeden robot w dorobku, też z początków kariery:

W sumie okładki w takiej wesołej konwencji zrobił tylko dla Metal Duck i Lawnmower Deth.

[Harlequin]

Nagrali coś? Myslałem, że te Estońce zakończyły żywot

[Pacjent]

Nagrali coś? Myslałem, że te Estońce zakończyły żywot

Taka EP-ka. Zespół działa.

[Sgt. Barnes]

moja ulubiena, tylko tyle, i aż tyle.
Motz!

[Pacjent]

[helpme]

[Maro]

@Nasum

Nie moim zdaniem, aż tak złe to nie jest . Może miało być komiksowo i tak właśnie wyszło co jak widać na załączonym obrazku wpisuje się w tą konwencje.

[Pacjent]

[helpme]

Gdyby nie to dziecko w pluszowym kombinezonie to może by jeszcze uszło. Te wszystkie post-apokaliptyczne obrazki są generalnie takie bladziutkie, jeśli nie mają takiej szczegółowości i dbałości o detale jak chociażby u Seagrave'a.

[Pacjent]

[Nasum]

Gdyby nie to dziecko w pluszowym kombinezonie to może by jeszcze uszło. Te wszystkie post-apokaliptyczne obrazki są generalnie takie bladziutkie, jeśli nie mają takiej szczegółowości i dbałości o detale jak chociażby u Seagrave'a.

Prawdziwym mistrzem takich post apokaliptycznych pejzaży pozostanie jednak Andreas Marshal.

Dla przykładu:

[helpme]

^ A gdzieś pomiędzy powyższymi pagórkami zbiera się banda degeneratów

Okładka Obituary mimo, iż dość prosta prezentuje się kompletnie. Sporo uroku dodaje logo, które jest czymś więcej niż sztampową czcionką, podobnie z tytułem. Dobór kolorów też robi swoje...

[Nasum]

Marshal chyba lubił malować tego typu klimaty, bo i dla Immolation i dla Obituary powstały jeszcze dwa takie obrazy, które mogą stanowić swego rodzaju ciąg dalszy tej lokacji . ( Here in after, Unholy cult, Frozen in time )

[helpme]

Podoba mi się "Here In After", która wygląda trochę na ciąg dalszy "Dawn of Possession".

[Nasum]

Podoba mi się "Here In After", która wygląda trochę na ciąg dalszy "Dawn of Possession".

W zasadzie to wszystkie pierwsze trzy okładki Immolation tworzą coś na wzór historii.

[helpme]

W sensie, że na trójce ostał się najlepszy z najlepszych lub najgorszy z najgorszych (w zależności od punktu widzenia)

[helpme]

Pal licho, że te dwie okładki to taki autoplagiat. Bardziej intrygujące jest to, że główny bohater raczej nie mógłby przekręcić głowy w tym rogatym kasku mając takie kolczaste "pagony", ale na szczęście w świecie fantazji wszystko jest możliwe