Winyl nad CD?

[PureHate]

W sumie różnie to może być ojciec ma płyty thin lizzy wydania z 88 czy tam 89 i śmigają lepiej niż remastery.

[morbid]

a ja mam zasadę inna :po prostu o cd trzeba dbać,zawsze przed wysłuchaniem delikatnie przecieram płytkę czyścikiem do płyt winylowych (miekki plusz??? ) i nigdy nie narzekałem ze cos p[rzeskakuje....aha raz w roku czyszczę mojego Denona :)

[PureHate]

No tak ja tez mam nawet specjalne akcesoria do czyszczenia taką szczoteczke i ścierke.Ale wiadomo jak kupujesz jakieś używane płyty to niema opcji żebyś miał całą kolekcje w stanie idealnym.

[mysticcum]

Czyszczenie niestety nijak nie zahamuje chemicznych procesów starzenia.

[PureHate]

Bez przesady wiadomo,że wszystko się starzeje,ale wcale bym się nie zdziwił jak te płyty z początku lat 90 będą dobrze grały jeszcze za 20 lat.Zresztą z tego co słyszałem to bardziej płyty vinylowe tracą na jakości niż Cd

Ale czy przypadkiem nie brzmią ciszej bo nie było wtedy loudness war? Czy w ogóle w zapisie cyfrowym zestarzenie się (utlenienie) nośnika może skutkować cichszym dźwiękiem czy raczej przeskakiwaniem i ogólnymi problemami z odczytem?

Chyba po prostu brzmią ciszej pierwsze słyszę żeby płyty przeskakiwały bo mają swoje lata.

[black jacket]

Bez przesady wiadomo,że wszystko się starzeje,ale wcale bym się nie zdziwił jak te płyty z początku lat 90 będą dobrze grały jeszcze za 20 lat.Zresztą z tego co słyszałem to bardziej płyty vinylowe tracą na jakości niż Cd

czy CD zagraja za 20 lat to sie okaze, poki co mialem tylko jeden egzemplarz (dead kennedys wydany ok roku 1990), w ktorym dopatrzylem sie dwoch punktowych odpryskow mnijeszych od lebka szpilki, widac bylo przeswit na wylot.

winyl powyzsza probe czasu ma juz dawno zaliczona.

[WaszJudasz]

Chyba po prostu brzmią ciszej pierwsze słyszę żeby płyty przeskakiwały bo mają swoje lata.

Chyba odwrotnie... nie wyobrażam sobie, na jakiej zasadzie starzenie się nośnika zapisu cyfrowego miałoby wpływać na głośność dźwięku.

[Zenek]

na głośność dźwięku to nie będzie miało wpływu, jak zapis cyfrowy wyparuje gdzieś po 30-40 latach to po prostu najpierw zacznie przeskakiwać a potem pokazywać się komunikat no disc.

[Alkoholokaust]

I czy przejdzie fala samobójstw ?

[nicram]

na głośność dźwięku to nie będzie miało wpływu, jak zapis cyfrowy wyparuje gdzieś po 30-40 latach to po prostu najpierw zacznie przeskakiwać a potem pokazywać się komunikat no disc.

Nie ma takiej możliwości. Zapis cyfrowy nie paruje.

[Zenek]

nie dosłownie :/

[mysticcum]

Chyba odwrotnie... nie wyobrażam sobie, na jakiej zasadzie starzenie się nośnika zapisu cyfrowego miałoby wpływać na głośność dźwięku.

na głośność dźwięku to nie będzie miało wpływu, jak zapis cyfrowy wyparuje gdzieś po 30-40 latach to po prostu najpierw zacznie przeskakiwać a potem pokazywać się komunikat no disc.

Otóż to.

[Paysage d'Hiver]

I czy przejdzie fala samobójstw ?

Nie wykluczone - obczaj Marię, kamień na szyję i do Wisły.

[mysticcum]

Poliwęglan stosowany do produkcji warstwy nośnej dysków optycznych to przezroczysty polimer. Dyski z wczesnego okresu, zwłaszcza laserowe dyski wizyjne (LV), czasami stwarzają problemy związane z tworzeniem się siateczki drobnych pęknięć na powerzchni, co powoduje, iż polimer traci przezroczystść, a odczyt informcji jest nie możliwy. Można jednak mieć nadzieję, iż nowoczesne tworzywa poliwęglanowe zachowają stabilność przez okres kilkudziesięcioleci.

Wszystkie warstwy odbijające, z wyjątkiem tych ze złota, są podatne na utlenianie. Dlatego też warstwa ochronna na płycie CD odgrywa istotną rolę. Musi być ona odporna na wnikanie wilgoci, co nie zawsze działało prawidłowo w przypadku płyt CD z wczesnego okresu. Utlenienie warstwy odbijającej, zwłaszcza aluminium, uniemożliwia odczyt dysku.

W przypadku płyt DVD, nie mamy wiedzy na temat trwałości warstwy półprzezroczystej w płytach dwuwarstwowych. To samo dotyczy trwałości spoiwa łączącego dwie połówki płyty DVD.

Wielce niepewnym czynnikiem jest trwałość barwników wykorzystywanych do produkcji zapisywalnych płyt CD/DVD. Stosowane są trzy różne barwniki: barwnik cyjaninowy, ftalocyjaninowy i azowy. Wszystkie barwniki są podatne na działanie światła, w szczególności promieniowania ultrafioletowego. Wystawienie zapisywalnej płyty CD na działanie światła dziennego sprawi, iż po upływie kilku tygodni nie będą one możliwe do odczytania. Ogólnie określa się trwałość barwników na od 5 do 100 lat, co jest informacją mało przydatną w praktyce. W przypadku płyt DVD-R trwałość półprzezroczystej warstwy także jest nie znana.

Na koniec należy stwierdzić, iż nie pewna jest także trwałość płyt do wielokrotnego zapisu, a przewidywana długość „życia” tych płyt w porównaniu do dysków z barwnikiem jest niejasna.

http://20090209.archiwa.gov.pl/reposito ... 2%20PL.pdf

Na końcu porządny spis literatury jakby ktoś chciał podrążyć ;)

[Najprzewielebniejszy]

These vinyl records hide secret music videos...

cudne!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

http://www.theverge.com/2014/2/3/537311 ... opic-vinyl

[SCREAMBLOODYGORE]

http://muzyka.onet.pl/rock/winyle-w-natarciu/l6lz1" onclick="window.open(this.href);return false;

http://www.rybnik.com.pl/wiadomosci,mil ... 25233.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[PureHate]

Poliwęglan stosowany do produkcji warstwy nośnej dysków optycznych to przezroczysty polimer. Dyski z wczesnego okresu, zwłaszcza laserowe dyski wizyjne (LV), czasami stwarzają problemy związane z tworzeniem się siateczki drobnych pęknięć na powerzchni, co powoduje, iż polimer traci przezroczystść, a odczyt informcji jest nie możliwy. Można jednak mieć nadzieję, iż nowoczesne tworzywa poliwęglanowe zachowają stabilność przez okres kilkudziesięcioleci.

Wszystkie warstwy odbijające, z wyjątkiem tych ze złota, są podatne na utlenianie. Dlatego też warstwa ochronna na płycie CD odgrywa istotną rolę. Musi być ona odporna na wnikanie wilgoci, co nie zawsze działało prawidłowo w przypadku płyt CD z wczesnego okresu. Utlenienie warstwy odbijającej, zwłaszcza aluminium, uniemożliwia odczyt dysku.

W przypadku płyt DVD, nie mamy wiedzy na temat trwałości warstwy półprzezroczystej w płytach dwuwarstwowych. To samo dotyczy trwałości spoiwa łączącego dwie połówki płyty DVD.

Wielce niepewnym czynnikiem jest trwałość barwników wykorzystywanych do produkcji zapisywalnych płyt CD/DVD. Stosowane są trzy różne barwniki: barwnik cyjaninowy, ftalocyjaninowy i azowy. Wszystkie barwniki są podatne na działanie światła, w szczególności promieniowania ultrafioletowego. Wystawienie zapisywalnej płyty CD na działanie światła dziennego sprawi, iż po upływie kilku tygodni nie będą one możliwe do odczytania. Ogólnie określa się trwałość barwników na od 5 do 100 lat, co jest informacją mało przydatną w praktyce. W przypadku płyt DVD-R trwałość półprzezroczystej warstwy także jest nie znana.

Na koniec należy stwierdzić, iż nie pewna jest także trwałość płyt do wielokrotnego zapisu, a przewidywana długość „życia” tych płyt w porównaniu do dysków z barwnikiem jest niejasna.

http://20090209.archiwa.gov.pl/reposito ... 2%20PL.pdf

Na końcu porządny spis literatury jakby ktoś chciał podrążyć ;)

Dalej będziecie kolekcjonowac kopakty?

[Heretyk]

tak

[PureHate]

Po wprowadzeniu CD, trwałość płyt szacowano na kilkaset lat - szacunki takie opierano na założeniu, że skoro żaden element odtwarzacza nie ma fizycznego kontaktu z powierzchnią płyty (jak to miało miejsce w przypadku płyt gramofonowych czy taśm magnetofonowych), to praktycznie nie będzie ona ulegała zużyciu.

Dla płyt produkowanych w latach 80. i początkach lat 90. te szacunki były prawdziwe - ówczesne płyty były wysokiej jakości. Wraz z popularyzacją standardu i spadkiem cen samych płyt spadała także ich jakość, co negatywnie odbija się na trwałości zapisu - choć dla odpowiednio przechowywanych płyt tłoczonych wciąż liczony on jest w dziesiątkach lat. Inaczej jest z płytami zapisywalnymi - tanie płyty CD-R często stają się nieczytelne już po kilku tygodniach od zapisu, choć istnieją także odpowiednio droższe płyty o gwarantowanej trwałości (zazwyczaj posiadają one podłoże w kolorze złotym). Złote płyty posiadają złotą warstwę odbijającą, prześwituje ona przez dolną stronę płyty i w ten sposób nadaje to jej kolor złoty. Żywotność takich płyt szacowana jest na 100 lat. Nowoczesne płyty o czarnym spodzie mają pigment ftalocyjanianowy, który jest koloru czarnego.



Faktycznie jak wezmę jakiegoś cedeka wydanego w koncówce lat 80 ew początek 90 to płyta jest twarda i nadrug nie do zdarcia a te wydane współcześnie są jakieś miętkie.

[moonfire]

Na dzień dzisiejszy nie zamierzam kolekcjonować winyli. Za drogo wyjdzie, gdybym miał teraz wymienić nawet 1/4 kolekcji na placki. Trudno, zostanę przy kompaktach. To tylko rzeczy, a audiofilem nie jestem, więc średnio obchodzą mnie argumenty o brzmieniu czarnego krążka. Pewnie jest inne, ale ja głuchy jestem na takie cymesiki.