LANA DEL REY

[Kurt]

Mam wrażenie, że ta cała EP-ka to było maksimum jej możliwości, bo płyta już nie porywa, żeby nie powiedzieć, że nudzi - momentami. Ale co ja tam wiem.

[Raagoon]

Jeżel wg Ciebie Lana wygląda jak Monica Bellucci to czytasz Braille'a. I tylko Braille'a.

Czytam Masterfula i to wystarczy. ;) Poza tym nie pamiętam żadnej Sonii w obsadzie "Dobermana", jedynie Nathalie. Chyba, że chodziło o film "Dobermann" z dwoma N.

edit: A płyta _fajna_ Pierwsza popowa którą przesłuchałem i będę słuchał od czasów Queen.

[Morph]

No przecież napisałem przez 2 n.

http://www.imdb.com/title/tt0118996/

[Raagoon]

A to jednak ten sam film. Dawno oglądałem i sugerowałem się polską pisownią, przez jedno N. :)

[Scaarph]

http://www.stylist.co.uk/people/stylist ... -rotator-3

Entertainers are there to entertain. If they achieve this, can we ask for more? The reality culture seems to have conditioned us to think that if we spend 79p on a download that gives us a right to have access to family history and dental records. Where is the mystery, the allure of being charmed by an enigma. Why do we, these days, seem determined to rip all of the theatre away from every form of entertainment so we can joylessly bleat that, why, these are just PEOPLE after all!

w rzeczy samej. rolę swoją spełnia płytka lany w 100%. ładnie, profesjonalnie skrojone popowe piosenki nie sprawiające wrażenia skleconych na poczekaniu z gotowych elementów w jakimś programie komputerowym, bez tej wszechobecnej w radiowym popie gównianości. i to wszystko.
nie zgadzam się też z opinią, że płyta nie porywa, czy nudzi. trzyma wysoki poziom przez cały czas trwania, musiałbym się mocno wysilić, by wskazać jakąś mieliznę i byłoby to zwykłe czepianie się i szukanie dziury w całym, a od tego to jest tutaj wielu innych specjalistów ;)

[witchfinder]

Mam wrażenie, że ta cała EP-ka to było maksimum jej możliwości, bo płyta już nie porywa, żeby nie powiedzieć, że nudzi - momentami.

Coś w tym jest.

Zgodnie z zapowiedzią przesłuchałem raz jeszcze. Ostateczne orzeczenie: 3 kawałki singlowe są niezłe, znacznie wyrastają ponad radiową przeciętną. Trochę ponad to wyrasta też Off to the Races. Reszta to poziom Black Eyed Peas, Maroon 5 czy innej Rhianny. Lo siento mucho. Ale skoro się Wam podoba... ;)

[Scaarph]

Reszta to poziom Black Eyed Peas, Maroon 5 czy innej Rhianny.

a to dziwne, bo black eyes peas i rihanny szczerze nienawidzę i spluwam na nie z pogardą, tego maroon nie znam, ale profilaktycznie również nienawidzę, za to lana mi podchodzi.

[witchfinder]

\m/ \m/ \m/ \m/ \m/ ;)

Żeby nie było, nie znam z płyt, tylko z tego co tam w radiu zapodają :D Dla mnie ten sam poziom. Rzecz gustu. Chociaż Lana wydaje się jednak nieco bardziej stylowa ;)

[Wódz 10]

http://www.stylist.co.uk/people/stylist ... -rotator-3

Entertainers are there to entertain. If they achieve this, can we ask for more? The reality culture seems to have conditioned us to think that if we spend 79p on a download that gives us a right to have access to family history and dental records. Where is the mystery, the allure of being charmed by an enigma. Why do we, these days, seem determined to rip all of the theatre away from every form of entertainment so we can joylessly bleat that, why, these are just PEOPLE after all!

w rzeczy samej. rolę swoją spełnia płytka lany w 100%. ładnie, profesjonalnie skrojone popowe piosenki nie sprawiające wrażenia skleconych na poczekaniu z gotowych elementów w jakimś programie komputerowym, bez tej wszechobecnej w radiowym popie gównianości. i to wszystko.
nie zgadzam się też z opinią, że płyta nie porywa, czy nudzi. trzyma wysoki poziom przez cały czas trwania, musiałbym się mocno wysilić, by wskazać jakąś mieliznę i byłoby to zwykłe czepianie się i szukanie dziury w całym, a od tego to jest tutaj wielu innych specjalistów ;)

Chodzi przede wszystkim o oczekiwania. Ja po singlu (a w szczególności po usłyszeniu Video Games) oczekiwałem albumu w podobnym klimacie, kreującego pewien nastrój - przede wszystkim oczekiwałem spójnej całości. Hype sprawił, że za dużą uwagę zaczęto przywiązywać do pierdół, a nie do samej muzyki (czyt. całości). Kontekst jest ważny i podejrzewam, że jest to istotna płyta w kontekście muzyki w ogóle (jeśli chodzi o przemiany na linii mainstream-indie, stare/nowe media, etc.). Nie uważam, że ocenianie płyty pod kątem image'u/hype'u/autentyczności jest potrzebne. Skupmy się na dźwiękach.

Do rzeczy. Powstał album, wykonawczyni wykreowała pewien image, który zazębia się z muzyką. Ta z kolei idealnie odzwierciedla obecnie panujący pesymizm i degenerację (kryzys finansowy, postępujący amerykański izolacjonizm, rozkład UE, etc.). Nawet jeśli muzyka ta nie odzwierciedla bezpośrednio tych nastrojów to bezproblemowo z nimi współgra. Nie chcę nadinterpretować, a jedynie odnieść się do trafnego stwierdzenia, iż dobra muzyka powstawała zwykle w okresach burzliwych. Zobaczymy za lat 5,10,20 ile ten album będzie wart.

Dostałem co chciałem. Godzina nastrojowego, pesymistycznego grania zrobionego na wysokim poziomie. Początek płyty jest iście kosmiczny (single + Off To The Races), dalej jest różnie, ale całość jest klimatycznie spójna. W każdym kawałku są ciekawe patenty, całość płynie w odpowiednim kierunku. Kupiłem limitowany CD (warto, dla hałaśliwej Lolity (więcej takich kawałków powinno być) i Without You z echami Belindy Carlisle) i jestem zadowolony.

Aha, teksty są bardzo dobre.

[Riven]

JEBAC KLER

[ultravox]

Kontekst jest ważny i podejrzewam, że jest to istotna płyta w kontekście muzyki w ogóle (jeśli chodzi o przemiany na linii mainstream-indie, stare/nowe media, etc.).

Jakie konkretnie przemiany masz na myśli?

Do rzeczy. Powstał album, wykonawczyni wykreowała pewien image, który zazębia się z muzyką. Ta z kolei idealnie odzwierciedla obecnie panujący pesymizm i degenerację (kryzys finansowy, postępujący amerykański izolacjonizm, rozkład UE, etc.). Nawet jeśli muzyka ta nie odzwierciedla bezpośrednio tych nastrojów to bezproblemowo z nimi współgra. Nie chcę nadinterpretować, a jedynie odnieść się do trafnego stwierdzenia, iż dobra muzyka powstawała zwykle w okresach burzliwych. Zobaczymy za lat 5,10,20 ile ten album będzie wart.

Nie słyszałem całej płyty, ale odniosłem wrażenie, że jest to raczej muzyka skierowana do osób, które pragną uciec od globalnych problemów. Jakoś nie chce mi się wierzyć, że stoi za tym jakaś głębsza refleksja na temat otaczającej nas rzeczywistości. Myślę, że to po prostu produkt zgrabnie skrojony na ciężkie czasy. Mnie to w każdym razie nie przekonuje. Jest ładny głos, są przyjemne utwory, ale jest też niestrawny image i patos teledysków, przeraźliwie banalny tytuł i okładka płyty. No i ten pseudonim w stylu gwiazdki porno. ;)

[Wódz 10]

Jakie konkretnie przemiany masz na myśli?

Zauważ z jak różnych perspektyw podchodzono do tej muzyki - od bardziej ambitnych źródeł dziennikarskich, przez plotkarskie strony, indie, mainstream. Recenzje są skrajne, nie bardzo wiadomo jak to ugryźć. To jest bardzo niejednoznaczna płyta, stąd moje podejrzenia, że zostanie zapamiętana jako muzyczne wydarzenie. Poza tym kwestie promocyjno-dystrybucyjne (nie mówię, że wcześniej nie było wykonawców, którzy od kawałka na MySpace czy na YouTube przeskakiwali do dużych wytwórni) na przykład - antyteza popowego ekshibicjonizmu.
A muzycznie jest to całkiem zgrabne połączenie starego z nowym (nie mówię, że wielce oryginalne czy odkrywcze). Głos jest pierwsza klasa, kompozycje są sprawne. Patrząc z perspektywy muzyki popularnej jest to kolejny dobry album w tej stylistyce. Patrząc z perspektywy szerszej to jest ciekawe zjawisko ogólnie. Ciekawe, gdyż obrana konwencja (gdzieś na granicy banału, dosłowności i czegoś bardziej ambitnego, treściwego). Zobaczymy jak czas zadziała, co czas pokaże. Takie mam póki co odczucia. To tak na gorąco.
Co do drugiej części twojej wypowiedzi - zupełnie inaczej odbieram ten materiał (zresztą od samego początku). Na płycie jest 15 bezpośrednich kompozycji, w tekstach jednak można znaleźć odniesienia do poważniejszych tematów (słowa klucze). Patrząc subiektywnie, cały album wpisuje się w pewien klimat, zazębia idealnie z rzeczami o których pisałem wyżej. Ta interpretacja towarzyszy mi od samego początku, od "Video Games". Mam wrażenie, że to co oceniasz jako 'banalne' to pozory, zabawa konwencją. Może się to podobać, nie musi. Może z czasem całość się rozwodni, rozejdzie, wyblaknie i nie będzie robić wrażenia. Zobaczymy jak czas zadziała, co czas pokaże. :)

[ultravox]

Zauważ z jak różnych perspektyw podchodzono do tej muzyki - od bardziej ambitnych źródeł dziennikarskich, przez plotkarskie strony, indie, mainstream. Recenzje są skrajne, nie bardzo wiadomo jak to ugryźć. To jest bardzo niejednoznaczna płyta, stąd moje podejrzenia, że zostanie zapamiętana jako muzyczne wydarzenie. Poza tym kwestie promocyjno-dystrybucyjne (nie mówię, że wcześniej nie było wykonawców, którzy od kawałka na MySpace czy na YouTube przeskakiwali do dużych wytwórni) na przykład - antyteza popowego ekshibicjonizmu.

Coś w tym jest, ale odbieram to raczej jako nową strategię marketingową grubych panów z cygarami. ;) Takie ufarbowanie popu na muzykę niezależną i sprawdzenie, czy skorzystanie z powiązanych z nią kanałów promocyjnych pozwoli sprzedać ten sam produkt skrajnie odmiennym grupom odbiorców. Na podobnej zasadzie jak Madonna sprzedawana była pod płaszczykiem "ambitnego" popu. Ale to oczywiście tylko moje przypuszczenia.

Co do drugiej części twojej wypowiedzi - zupełnie inaczej odbieram ten materiał (zresztą od samego początku). Na płycie jest 13 bezpośrednich kompozycji, w tekstach jednak można znaleźć odniesienia do poważniejszych tematów (słowa klucze). Patrząc subiektywnie, cały album wpisuje się w pewien klimat, zazębia idealnie z rzeczami o których pisałem wyżej. Ta interpretacja towarzyszy mi od samego początku, od "Video Games". Mam wrażenie, że to co oceniasz jako 'banalne' to pozory, zabawa konwencją. Może się to podobać, nie musi. Może z czasem całość się rozwodni, rozejdzie, wyblaknie i nie będzie robić wrażenia. Zobaczymy jak czas zadziała, co czas pokaże. :)

Możliwe, że ta muzyka sama w sobie całkiem nieźle się broni, ale to właśnie kontekst sprawia, że nie mogę tego do końca przetrawić. Lubię pop, nawet kiedy ociera się o banał (a ociera się często i ma do tego prawo), ale nie wtedy gdy udaje, że jest czymś innym niż w istocie jest. Nie chciałbym jednak wygłaszać kategorycznych opinii bez znajomości całej płyty, takie po prostu są moje odczucia po zapoznaniu się z teledyskami i przeczytaniu jednego czy dwóch wywiadów.

[Wódz 10]

No ale sam widzisz - coś się dzieje :)

Poczekamy, zobaczymy.

[maciek z klanu]

JEBAC KLER

KLER fajne meble robi.

[Scaarph]

Chodzi przede wszystkim o oczekiwania. Ja po singlu (a w szczególności po usłyszeniu Video Games) oczekiwałem albumu w podobnym klimacie, kreującego pewien nastrój - przede wszystkim oczekiwałem spójnej całości. Hype sprawił, że za dużą uwagę zaczęto przywiązywać do pierdół, a nie do samej muzyki (czyt. całości). Kontekst jest ważny i podejrzewam, że jest to istotna płyta w kontekście muzyki w ogóle (jeśli chodzi o przemiany na linii mainstream-indie, stare/nowe media, etc.). Nie uważam, że ocenianie płyty pod kątem image'u/hype'u/autentyczności jest potrzebne. Skupmy się na dźwiękach.

singla nie słyszałem, hajp w zasadzie udało mi się przegapić. ale nawet gdyby było odwrotnie naprawdę nie sądzę, bym miał głosić, że płyta jest chujowa bo na okładce lanie biustonosz przebija. duży skrót, wiem, ale tak to wygląda.

[witchfinder]

ale odbieram to raczej jako nową strategię marketingową grubych panów z cygarami. ;) Takie ufarbowanie popu na muzykę niezależną i sprawdzenie, czy skorzystanie z powiązanych z nią kanałów promocyjnych pozwoli sprzedać ten sam produkt skrajnie odmiennym grupom odbiorców. Na podobnej zasadzie jak Madonna sprzedawana była pod płaszczykiem "ambitnego" popu. Ale to oczywiście tylko moje przypuszczenia.

O, to właśnie. Może nie słyszę na płycie grama szczerości, dlatego że tak mocno sobie to wmówiłem ;)

[NocnyKomboj]

Lana lana siadz mi na kolana.
Nie jest zla ta plyta.

[Morph]

Nie jest zla ta plyta.

Z drugiej strony dobra też nie jest.

[535]

Wierzę tej reklamie tak samo jak pewnemu "słynnemu" detektywowi bez licencji.