DEATH

[nicram]

klasyk nigdy z mody nie wychodzi!

[ramonoth]

Idzie moda na Death.

Taa, tym bardziej, że to nagranie z 2007 r.

[black jacket]

http://piratespress.com/rotw/" onclick="window.open(this.href);return false;

[83koper83]

Idzie moda na Death.

Taa, tym bardziej, że to nagranie z 2007 r.

U mnie Death nigdy nie wychodzi z mody. Pierwsze cztery płyty to część tygodniowej rutyny. A nawet jakby mlodzież miała poznawać Death za sprawą jakiejś mody, to oby jak najwięcej takich trendów.

[Nasum]

Dokładnie. Takiej modzie można tylko przyklasnąć, bo to co stworzył Chuck, i nie mówię tu tylko o czterech pierwszych płytach, ale o całości twórczości pod szyldem Death, to kawał porządnej muzyki, którą należy zachować od zapomnienia. Jeśli ktoś zwróci uwagę na ten zespół z młodszych słuchaczy i połknie bakcyla, to mimowolnie się cieszę, bo Death to część mojej muzycznej edukacji, część dość istotna i pewnie gdyby nie "Scream bloody gore" którą w podstawówce podsunął mi kumpel, to nie wiem w jakim miejscu byłbym dzisiaj. Ten album w tamtym czasie zmienił niemal wszystko, przewartościował moje podejście do muzyki , pokazał mi drogowskaz, jakich dźwięków mam szukać w przyszłości.

[ramonoth]

Włączyłem dziś po dłuższej przerwie moje ukochane "Spiritual Healing", no i znowu łzy wzruszenia przy solo w "Low Life"...

[chaos]

a ja dziś i wczoraj w samochodzie human, individual i spiritual, death zawsze dobrze wchodzi !

[Drone]

Nic tak nie elektryzuje publiczności jak dobrze przemyślana nierówność! A zatem objawiam kolejną PRAWDĘ:

L > SBG > SH > TSOP > H => S => ITP

[Nasum]

No to rzeczywiście zelektryzowałeś... ITP na samym końcu?

[Drone]

Obok H i S to najsłabsza płyta DEATH, ale jakoś musiałem to przecież uszeregować :)

[Lobas]

Chyba nie potrafiłbym zrobić takiego rankingu z płytami Death. Każda jest bardzo dobra, różnica poziomów jest niewielka.
Krążki odpalam losowo bo nie mam żadnego ulubionego.

[Drone]

Ja zdecydowanie przedkładam wczesny okres i ostatnią płytę nad H, S i ITP, choć i te płyty bardzo szanuję.

[Nothingface]

Też miałbym problem z uszeregowaniem. Zdecydowanie dominowałby znak równości. Jedyne co słabiej oceniam to The Sound of Persevarance.

[Drone]

Ale dlaczego? Przecież to jest od początku do końca zajebista płyta i niewiele ustępuje pod względem jakości klasykom.

[Sybir]

Ten album stoi dla mnie przede wszystkim jednym utworem - Spirit Crusher. Tak, jak cenię sobie całość twórczości Death, tak ten kawałek w moim rankingu plasuje się na pierwszym miejscu. I trudno mi w zasadzie orzec, dlaczego akurat ten, a nie inny. Pewnie gdybym wybrał inną drogę życiową, to byłby to np. Pull the Plug ;)

[Riven]

The sound of perseverance jest wspaniałe.
Pokazało ze death było dojrzalym zespołem. ITP nie lubię

[Sgt. Barnes]

The sound of perseverance jest wspaniałe.
Pokazało ze death było dojrzalym zespołem. ITP nie lubię

Same here.

[Heretyk]

debiut i dwójka > TSOP > pozostałe w dowolnej kolejności

[lucass]

The sound of perseverance jest wspaniałe.
Pokazało ze death było dojrzalym zespołem. ITP nie lubię

The Sound ... od premiery było wspaniałe. Individual ... to z kolei płyta najlepsza z powiedzmy okresu Human - Symbolic. Przeciez tam jest masa riffów z jedynki.

[Harlequin]

The sound of perseverance jest wspaniałe.
Pokazało ze death było dojrzalym zespołem. ITP nie lubię

To ja mam totalnie na odwrót. ITP bardzo, za to nie rozumiem spustów na TSOP. Swietne gary, ale kawałki same w sobie mega rozwleczone, duza liczba powtarzajacych się motywów, a i ten jazz taki meblościankowy (cytujac klasyka). Jak dla mnie z tej płyty bronią się jedynie Bite The Pain, A Moment Of Clarity i Voice of The Soul. reszta pewno też by sie broniła, gdyby była krótsza o połowę.

W sumie to zauważyłem, że ITP to jedyny Death, którego słucham częściej niz raz do roku.