METALLICA

[Dragazes]

Niemiecki amazon najtaniej.

[trup]

[Żułek]

[Żułek]

[Slyd]

W sumie to niewiele się różni od oryginału.

[uglak]

Ich fani kupią wszystko. To ten sam casus co babcie od Rydzyka.

[Rumburak]

Co ty nie powiesz? Nawet nie przyszło mi do głowy żeby to kupować, ale skoro tak twierdzisz to pewnie kupię.

[Żułek]

tym razem na żywca

[mad]

Czarny album powinien zostać poddany utylizacji jeszcze przed wydaniem. A tak niestety straszy w świecie muzyki już 30 lat.

[nicram]

^ Mądrego inaczej śmiesznie posłuchać.

[hcpig]

Czarny album powinien zostać poddany utylizacji jeszcze przed wydaniem. A tak niestety straszy w świecie muzyki już 30 lat.

Straszy dyskobojów chyba.

Poza dwoma balladkami to album totalny.

[mad]

Akurat dyskobojom się podobało. Zero ramu jak zwykle tylko osobisty przytyk. Cóż, leming wzorcowy

[hcpig]

Zawsze mnie zastanawia, czego niektórzy nie rozumieją w esencjonalnym rocku?

[mad]

Czarny album to dla mnie na ogół słabe kompozycje, fatalne ballady i kuriozalnie sterylne brzmienie, które jakoś nawet jest pociągające. Wyjąłbym z płyty może 3 kawałki i wyszłaby fajna epka.
Edit: Ogólnie wolę Load, chociaż i tak to nie jest mój top.

[nicram]

Słabe kompozycje, fatalne ballady? Chyba masz źle podpisane mptrójki. Na bank ktoś cię zrobił w konia.

[Żułek]

na zakuty łeb nie ma lekarstwa

[Lord Gorloj]

Zawsze mnie zastanawia, czego niektórzy nie rozumieją w esencjonalnym rocku?

Esencjonalny rock lol
Litości.

Płyta jak płyta. Prosta, przebojowa, do potupania i do pomacania, jeżeli trzeba. Mocno stadionowa. Dobrze trafiła w swój czas, ale ma dużo wad i ukryć się ich nie da. Największą z nich jest przepitolenie - jest za długa. Poza tym, to taka płyta dla każdego, a zwłaszcza dla tych, co to nie wiedzą sami czego właściwie chcą - bo jest i trochę ostro, i trochę przebojowo, i trochę smętnie i nostalgicznie, poprzytulać się można i postukać browarem też. Do jazdy samochodem się nadaje i do dłubania palcem w dupie również. Pod tym względem jest to płyta idealna - doskonale wyśrodkowana, idealna dla słuchacza "niewyrobionego", bez szczególnych preferencji, takiego co to po prostu lubi sobie posłuchać jakiegoś gitarowego grania.
To jest taka płyta dla Żułków i dla Nicramów właśnie - pod tym względem jest to rzeczywiście arcydzieło, o czym definitywnie świadczy gigantyczny sukces Czarnego Albumu wśród gawiedzi.

[mad]

Tak, Nothing Else Matters i The Unforgiven to żenada. Po kilku odsłuchach w 1991 roku odruchy wymiotne się pojawiły. Kompozycje dla mnie są kiepskie. Niezłe są pierwsze dwa utwory, od trzeciego zaczyna się dołowanie. Holier... jest bez pomysłu, Wherever... wlecze się strasznie, Don't... zaczyna się jak cyrk, a potem wieje nudą. Through... z fatalnym refrenem i riffem-parodią. I tak dalej. A nad wszystkim unosi się ta genialna perkusja... Ja podziękuję.

[Stoigniew]

czyli że wszystkie tytuły które rozeszły się w milionowych nakładach to popeliny dla niewyrobionych słuchaczy ??
hmmm... ciekawy wniosek, przynajmniej ja taki wysnułem ze posta Lorda G....
a to że się z nim nie zgadzam jest akurat najmniej istotne

[nicram]

Zawsze mnie zastanawia, czego niektórzy nie rozumieją w esencjonalnym rocku?

Esencjonalny rock lol
Litości.

Płyta jak płyta. Prosta, przebojowa, do potupania i do pomacania, jeżeli trzeba. Mocno stadionowa. Dobrze trafiła w swój czas, ale ma dużo wad i ukryć się ich nie da. Największą z nich jest przepitolenie - jest za długa. Poza tym, to taka płyta dla każdego, a zwłaszcza dla tych, co to nie wiedzą sami czego właściwie chcą - bo jest i trochę ostro, i trochę przebojowo, i trochę smętnie i nostalgicznie, poprzytulać się można i postukać browarem też. Do jazdy samochodem się nadaje i do dłubania palcem w dupie również. Pod tym względem jest to płyta idealna - doskonale wyśrodkowana, idealna dla słuchacza "niewyrobionego", bez szczególnych preferencji, takiego co to po prostu lubi sobie posłuchać jakiegoś gitarowego grania.
To jest taka płyta dla Żułków i dla Nicramów właśnie - pod tym względem jest to rzeczywiście arcydzieło, o czym definitywnie świadczy gigantyczny sukces Czarnego Albumu wśród gawiedzi.

Dzięki, ale nie zgodzę się kompletnie. Ja tę płytę doceniłem po latach. Własnie za proste, niewymuszone kompozycje, bez udziwnień i rozwlekania ich na siłę. A właśnie jej zróżnicowanie jest świetne.