PARADISE LOST

[[V]]

ja juz mam swoja ;))

Daj znać czy warto. Tak w ogóle to ile to i gdzie?

http://paradiselostbiografia.pl/

[host]

pierwszy nakład już dostępny

tak bez trailerów?

Trailer był 3 lata temu. A nawet dwa trailery:

[nightspiryt]

książka w porządku. sporo faktów i cytatów, mało jałowej pisaniny. konkretna lektura

Tak w ogóle to ile to i gdzie?

najlepiej pytać na:
rajdlacynikow@wp.pl

50 zł z przesyłką

[Plastek]

Autorka swego czasu wysrewała tak grafomańskie i egzaltowane recenzje, że wątpię abym sięgnął po jej książkę.

[nightspiryt]

akurat w książce nie brakuje krytycznego spojrzenia na parę spraw

[[V]]

Jestem w polowie,naprawde fajnie sie czyta,zadnej grafomanii ani tuszowania jakis gówienek nie uraczylem,napisze wiecej jak skoncze lekture.

[gelO]

Rzutem na taśmę udało mi się wyrwać jeden egzemplarz :-)

[Triceratops]

ten zespol sie skonczyl z odejsciem Matta Archera. wiec pewnie nie kupie, bo odejdzie w pierwszym rozdziale

[ultravox]

Właśnie, dużo tam jest o starych czasach? Tak do "Icon" włącznie powiedzmy...

[Plasfodeur]

Autorka swego czasu wysrewała tak grafomańskie i egzaltowane recenzje, że wątpię abym sięgnął po jej książkę.

to ta, która opisywała te wszystkie klimaty, gotyki itd? Gdzieś na rockmetal.pl, rajt?

[nightspiryt]

Właśnie, dużo tam jest o starych czasach? Tak do "Icon" włącznie powiedzmy...

ok. 200 stron

[ultravox]

No to nie jest źle. Dzięki.

[Plastek]

to ta, która opisywała te wszystkie klimaty, gotyki itd? Gdzieś na rockmetal.pl, rajt?

Tak, miała nawet swoją stronę pod nazwą "Strefa Klimatyczna". Patologia.

[[V]]

Właśnie, dużo tam jest o starych czasach? Tak do "Icon" włącznie powiedzmy...

bardzo duzo jeszcze starszych historii,o zamieszaniu jakie zrobilo Frozen Illusion,o przegrywaniu kaset,podziemnych kontaktach,trasie z Autopsy,relacjach z Carcass,Bolt Thrower,Napalm Death,bardzo zgrabnie jest tam opisany fenomen undergroundu i raczkujacego jeszcze wtedy death metalu,fajnie jest to pokazane z jakim odzewem spotykala sie muzyka brytoli,jak wiele sympatii okazali im milosnicy halasu w tamtych czasach ,gdy 90% zespolów rozwiajala szalona tempa i starala sie grac tak szybko jak to mozliwe oni robili cos zupelnie odwrotnego.Podoba mi sie równiez fakt,ze autorka nie pisze z pozycji takiej osoby która pozbawiona jest krytycznego spojrzenia wzgledem zespolu,docenia znaczenie demówek i debiutu ale jednoczesnie potrafi dostrzec ze dzisiaj te materialy maja bardziej wartosc historyczna i wiele z tego dawnego uroku gdzies sie rozplynelo a np jedynka i dwojka Autopsy wciaz zachwycaja po latach i czas sie ich nie ima.

Kurwa,naprawde pozycja godna polecenia,nie obchodzi mnie co ta dziewczyna pisala wczesniej,sam blysnalem nie raz spektakularna glupota i ignorancja,ale uczymy sie na bledach nie?;)Warto sie zapoznac z ta historia,jestem pewien ,ze nawet Bonny jako wielki fan sceny brytyjskiej by nie pogardzil;)

[535]

Nie jestem do końca przekonany, że debiut ma tylko wartość historyczną. Ciekawe dlaczego PARADISE LOST nie może zagrać(choćby na koncertach) tego , co AUTOPSY tak pięknie cytuje w "Broken People". Nie słyszę, by brzmiało to jakoś szczególnie archaicznie. Zresztą proszę bardzo. Od 1:44.

[[V]]

tak jak powiedzialem,ma to swój urok i klimat ,wciaz lubie ten album,ale jak porównasz go z innymi dzielami z tamtej epoki to jednak troche sie zestarzal.

[Lykantrop]

I to lekko powiedziane... Jakoś w wakacje chciałem odświeżyć sobie "Lost Paradise" i to była droga przez mękę. Nie przypuszczałem nawet, że po latach to może aż tak bardzo się zdezaktualizować. Nie wiem, może zły dzień miałem, ale ten materiał wydaje się po latach tak toporny, kwadratowy i monotonny, że nawet brzdąca przy tym idzie uśpić.

[535]

Taka ciekawostka. Reifert w wywiadzie (po wydaniu trójki AUTOPSY, a przed planowanym nagraniem następnej płyty) stwierdził coś w stylu, że "nie będzie kręcił teledysków, bo nienawidzi tego gówna i nie da dupy tak jak PL". Teraz okazuje się, że kapela, której Peaceville nie chciała wydać płyty (Shitfun), jest dalej świeża, natomiast Paradise Lost, "ma problem" z aktualnością swych pierwszych dokonań, które były bardzo popularne i cenione. Jak to się dziwnie toczy...Inna sprawa, że obecna publika Brytyjczyków w większości, zapewne niekoniecznie jest zainteresowana takimi hitami jak Breeding Fear, czy Morbid Existence.

[ultravox]

bardzo duzo jeszcze starszych historii,o zamieszaniu jakie zrobilo Frozen Illusion,o przegrywaniu kaset,podziemnych kontaktach,trasie z Autopsy,relacjach z Carcass,Bolt Thrower,Napalm Death,bardzo zgrabnie jest tam opisany fenomen undergroundu i raczkujacego jeszcze wtedy death metalu,fajnie jest to pokazane z jakim odzewem spotykala sie muzyka brytoli,jak wiele sympatii okazali im milosnicy halasu w tamtych czasach ,gdy 90% zespolów rozwiajala szalona tempa i starala sie grac tak szybko jak to mozliwe oni robili cos zupelnie odwrotnego.Podoba mi sie równiez fakt,ze autorka nie pisze z pozycji takiej osoby która pozbawiona jest krytycznego spojrzenia wzgledem zespolu,docenia znaczenie demówek i debiutu ale jednoczesnie potrafi dostrzec ze dzisiaj te materialy maja bardziej wartosc historyczna i wiele z tego dawnego uroku gdzies sie rozplynelo a np jedynka i dwojka Autopsy wciaz zachwycaja po latach i czas sie ich nie ima.
;)

Dzięki za wyczerpujący opis, pewnie sobie kupię za jakiś czas.

I to lekko powiedziane... Jakoś w wakacje chciałem odświeżyć sobie "Lost Paradise" i to była droga przez mękę. Nie przypuszczałem nawet, że po latach to może aż tak bardzo się zdezaktualizować. Nie wiem, może zły dzień miałem, ale ten materiał wydaje się po latach tak toporny, kwadratowy i monotonny, że nawet brzdąca przy tym idzie uśpić.

Ja miałem zupełnie inne odczucia jak ostatnio (całkiem niedawno) jej słuchałem. Może dlatego, ze w metalu bardzo sobie cenię kwadratowość i toporność. Znakomita płyta.

[Sgt. Barnes]

bardzo duzo jeszcze starszych historii,o zamieszaniu jakie zrobilo Frozen Illusion,o przegrywaniu kaset,podziemnych kontaktach,trasie z Autopsy,relacjach z Carcass,Bolt Thrower,Napalm Death,bardzo zgrabnie jest tam opisany fenomen undergroundu i raczkujacego jeszcze wtedy death metalu,fajnie jest to pokazane z jakim odzewem spotykala sie muzyka brytoli,jak wiele sympatii okazali im milosnicy halasu w tamtych czasach ,gdy 90% zespolów rozwiajala szalona tempa i starala sie grac tak szybko jak to mozliwe oni robili cos zupelnie odwrotnego.Podoba mi sie równiez fakt,ze autorka nie pisze z pozycji takiej osoby która pozbawiona jest krytycznego spojrzenia wzgledem zespolu,docenia znaczenie demówek i debiutu ale jednoczesnie potrafi dostrzec ze dzisiaj te materialy maja bardziej wartosc historyczna i wiele z tego dawnego uroku gdzies sie rozplynelo a np jedynka i dwojka Autopsy wciaz zachwycaja po latach i czas sie ich nie ima.
;)

cyt.: Dzięki za wyczerpujący opis, pewnie sobie kupię za jakiś czas.

To będziesz musiał trochę poczekać na drugi dodruk, bo pozycja była na specjalne zamówienie i nie będzie jej w sklepach...
Przeczytałem już 150 stron i jest tak jak pisze [V] - przypominają się fajne czasy, kiedy Scena w siłę rosła, a słuchaczom żyło się dostatnio.