DARKTHRONE

[moonfire]

bo na innych nie ma TEJ gitary, TEGO automatu, inne nie są tak zimne, mechaniczne. ta mi idealnie pasuje, bo jest rozwinięciem tego, co najbardziej lubię choćby u Siouxsie i zapowiedzią takiej zimnej odhumanizowanej muzyki pierwszej połowy lat 90 jak chociażby Main. po prostu mi siedzi. kolejne mi nie siedzą. nie moja bajka.

He, he, zgodzimy się.:) Garlands to najlepszy Cocteau Twins.
Natomiast nie zgodzimy się co do SJ. Może to mój sentyment do tej płyty, w końcu od niej zaczynałem słuchać Darkthrone, ale uważam, RZE jedynka to ciekawy, intrygujący swoją atmosferą death metal. I pewnie, że nie ma startu do szwedzkich debiutów (Carnage, Entombed, Grave, Dismember chociażby), ale ja ten album bardzo lubię i wcale bym go nie kasował.

[535]

Nigdy nie przeceniałem Szwecji, więc, co do kasowania, nie jestem przekonany także dzisiaj.
Nie potrafiłbym tak prosto i bez wątpliwości wskazać zdecydowanie i jednym gestem najlepszego albumu COCTEAU TWINS, podobnie mam z DEAD CAN DANCE, czy JOY DIVISION. Na szczęście nie muszę tego robić. Nie muszę wybierać.

[Maleficio]

Jestes taki jakis opryskliwy ostatnio, zrób sobie melise czy coś

[535]

Piwo piję, nie będę sobie smaku psuł. Choć melisa bardzo dobra jest i mięta też.

[KreatoR]

Wczoraj SŁUCHAŁEM Melissę:)

[Realista]

Piwo piję, nie będę sobie smaku psuł. Choć melisa bardzo dobra jest i mięta też.

Mięta i +10 do zajebistości !

[Blackult]

zgadza się, do baniaka wciepujemy dwie czarne + jedna miętowa/melisa/owocowa, lejemy liter-półtora wrzątku i je gitara. ino herbaty śmieciowe sind Real.

[hcpig]

Natomiast nie zgodzimy się co do SJ. Może to mój sentyment do tej płyty, w końcu od niej zaczynałem słuchać Darkthrone, ale uważam, RZE jedynka to ciekawy, intrygujący swoją atmosferą death metal. I pewnie, że nie ma startu do szwedzkich debiutów (Carnage, Entombed, Grave, Dismember chociażby), ale ja ten album bardzo lubię i wcale bym go nie kasował.

Bo fajna jest, ale wiadomo, że słabo wypada przy tych debiutach (również np. przy dwójce Therion), materiał z 'Goatlord' w tej stylistyce jest znacznie ciekawszy (mówię o tym właściwym, podrasowanym Goatlord z wokalami Satyra, masteringiem itp. a nie o surowym rehu).

[ultravox]

Natomiast nie zgodzimy się co do SJ. Może to mój sentyment do tej płyty, w końcu od niej zaczynałem słuchać Darkthrone, ale uważam, RZE jedynka to ciekawy, intrygujący swoją atmosferą death metal.

To nie tylko sentyment. Wbrew pozorom to znakomity album, różniący się dość znacznie od tego, co się wtedy grało w Europie. Oczywiście w Norwegii wszyscy wtedy rżnęli z Autopsy, ale Darkthrone potrafił przekuć te inspiracje w swoją własną muzyczną wizję. Choć muszę się przyznać, że dość długo uważałem tę płytę za przeciętną. Dopiero po kilku latach załapałem w czym rzecz.

I pewnie, że nie ma startu do szwedzkich debiutów (Carnage, Entombed, Grave, Dismember chociażby), ale ja ten album bardzo lubię i wcale bym go nie kasował.

Ja tam zdecydowanie wolę go od debiutów Carnage i Grave, ale nie będę się wdawał w niekończącą się dyskusję co jest lepsze. Na pewno ta płyta nie miała aż takiego znaczenia dla sceny death metalowej jak krążki wyżej wymienionych (poza tym niewiele ma ona wspólnego ze szwedzkim dm, poza podobnymi inspiracjami), ale to nie jest tak naprawdę istotne.

(mówię o tym właściwym, podrasowanym Goatlord z wokalami Satyra, masteringiem itp. a nie o surowym rehu).

Satyr tam się tylko w jednym fragmencie udzielił, o ile mnie pamięć nie myli, także nie przeceniałbym jego udziału. Jak dla mnie wersja bez wokali jest równie dobra.

Edit: z ciekawości sprawdziłem w książeczce - dwa wrzaski w dwóch kawałkach :)

[535]

Ocenę SJ w kontekście tego co zaszło później, pozostawmy historykom i słuchaczom marzącym o pierwszych włoskach w wiadomym miejscu. Nie wierzę, że WTEDY też tak wszyscy do tego materiału podchodzili jak dzisiaj tu można przeczytać. Pewnie niektórzy osobiście dawali maksymalne noty w recenzjach, a teraz wstydzą się przyznać, bądź o tym zapomnieli...(ze starości).

[ultravox]

Pamiętam jedną recenzję, w której autor wyraził rozczarowanie, że zespół, który nagrał "Soulside Journey" wypuszcza coś takiego jak "A Blaze..." ;) Ale fakt faktem, że gdyby nie późniejszy zwrot w ich twórczości, to pewnie podzieliliby los kapel pokroju niemieckiego Atrocity, Carbonized czy Disharmonic Orchestra...

Ale wiesz, nie ma chyba sensu ciągnąć tego tematu, bo zaraz pojawi się tu lista 100 płyt z tamtego roku "obiektywnie lepszych" niż "Soulside Journey" ;) Powiedzmy, że to, co grali w tamtym okresie jest na tyle wyraziste i bliskie temu, czego oczekuję od takiej muzyki, że śmiało zaliczam ten album do moich ulubionych. Nie tylko w dyskografii Darkthrone, ale i w całym gatunku. Ale oczywiście dla kogoś innego ma prawo ta płyta być przeciętna, czy nawet nudna. W końcu każdy oczekuje nieco innych rzeczy od muzyki (proszę o wybaczenie za ten banał...), więc po co te spory? ;)

[twoja_stara_trotzky]

no dwie pierwsze Atrocity są znacznie lepsze akurat od SJ, Carbonized i DO też są w lepsze, więc z dupy porównanie :D

[535]

Tu nie chodzi o spór. Tylko o twierdzenie, że czegoś przy czymś nie ma, a tymczasem TO na TYM słychać. Tylko tyle.

[ultravox]

no dwie pierwsze Atrocity są znacznie lepsze akurat od SJ, Carbonized i DO też są w lepsze, więc z dupy porównanie :D

A ten jak koniecznie chce się spierać. ;)

[twoja_stara_trotzky]

ja tylko prawdy bronię :D

[535]

No co do jedynki A i DO to nie zgłaszam wątpliwości. Szczególnie do DO. Jedna z bardziej niedocenianych kapel.

[twoja_stara_trotzky]

Carbonized jedynka mniej, dwójka jednak lepsza. dwójka Atrocity też fenomenalna, chyba nawet lepsza od jedynki, ale obie kocham (i że ja nie lubię płyt z okresu?)

[ultravox]

No co do jedynki A i DO to nie zgłaszam wątpliwości. Szczególnie do DO. Jedna z bardziej niedocenianych kapel.

Racja, ale dwójka Atrocity też niszczy obiekty. A Carbonized waćpan nie lubisz?

[535]

Nie uważam, by było lepsze niż SJ, podobnie jak Of Darkness... Ogólnie jak już wyżej wspomniałem, nie przeceniam Szwecji.

[moonfire]

Bo fajna jest, ale wiadomo że słabo wypada przy tych debiutach (również np. przy dwójce Therion), materiał z 'Goatlord' w tej stylistyce jest znacznie ciekawszy (mówię o tym właściwym, podrasowanym Goatlord z wokalami Satyra, masteringiem itp. a nie o surowym rehu).

Jedynka Theriona też bardzo fajna, z naciskiem na fajność właśnie. Wiadomo bowiem, że to druga liga (natomiast pamiętać trzeba, że wówczas kapel było o wiele mniej i druga liga tamtych lat pewnie łapałaby się na pierwszą dziś), ale kuźwa, jaki w tym autentyzm, jaka radość grania, młodzieńczy wąs pod nosem i marzenia gówniarzerii o sławie. Nie to, co dzisiejszy plastik - death metal a la Carnival is forewa.

To nie tylko sentyment. Wbrew pozorom to znakomity album, różniący się dość znacznie od tego, co się wtedy grało w Europie. Oczywiście w Norwegii wszyscy wtedy rżnęli z Autopsy, ale Darkthrone potrafił przekuć te inspiracje w swoją własną muzyczną wizję. Choć muszę się przyznać, że dość długo uważałem tę płytę za przeciętną. Dopiero po kilku latach załapałem w czym rzecz.

Instrumentalnie ciekawy. Pamiętam reckę, w której ktoś na wyrost oczywiście, ale przyrównał pod względem instrumentalnym tę płytę do holenderskich świrów z KONG. Trochę z dupy zestawienie, ale jakby się głębiej zastanowić, na drugim tle SJ dzieje się sporo, a to jakieś krótkie solo basu, intrygujące solówki - nie technicznie, ale pod względem melodii i atmosfery.