ARMAGEDDA / LIK

[nicram]

Mnie też nie wchodziła, poza dwoma, ostatnimi, genialnie przebojowymi kawałkami, aż do chwili kiedy w końcu znalazłem godzinę wolnego czasu i usiadłem przed zestawem grającym. I mnie zmiotło. Ta płyta jest zaskakująco złożona, ale naprawdę piękna. To co dzieje się w partiach gitar to jest totalne mistrzostwo, to jak ładnie jedne motywy przechodzą w następne. I całość płynie wprost do piekła. "Svindeldjup ättestup" oferuje bardzo wiele do odkrywania. Doskonały materiał. I wokale Graava, takie skurwiale diabelskie, wredne i złe. Chyba najlepszy black metal w 2020 roku.

[Wacław]

huja tam słucham bleku ale z tego co słyszałem to chyba tak. z tym thebestofthebest.

mam jeszcze taka uwagę, że świetny balans* pomiędzy rewelacyjną produkcja a mimo wszystko i ciągle surowym graniem. w kilku miejscach wyłapałem moje ulubione kociołki. co jest plusem dla mnie. uwielbiam głęboki dźwięk kociołków.



* ulubione słowo takiego jednego ....,

[KKK]

Wokale zawsze były największym mankamentem LIK. Ta maniera najebanego Fenrisa jest dla mnie nie do przebrniecia, niestety.

[maciek z klanu]

Świetny utwór. Właśnie wokale to najlepsze w lik

[nicram]

Zgadza się. Doskonały materiał. I ten surowy miks brzmi cudownie. Mogłoby tak zostać.

[Ubzdur]

Ostatni numer- Avtryck- 10/10- kwintesencja. Graav ratuje 2020 r.

[Immanis]

Świetny utwór. Właśnie wokale to najlepsze w lik

Pełna zgoda.

[KKK]

Właśnie wokale to najlepsze w lik

Dla mnie są pretensjonalne. Poza i spięte poślady.

[Wódka i Piwo]

Właśnie wokale to najlepsze w lik

Dla mnie są pretensjonalne. Poza i spięte poślady.

O czym ty kurwa bredzisz? Jakie spięte poślady? Jesteś pierwszym człekoształtnym o jakim słyszałem, któremu jego wokale nie pasują. No chłopie ogarnij się albo zamilcz.

[Ohto Perhonen]

Jest już na fizyku:

https://black-metal.shop/product_info.p ... ts_id=5683

zastanawiam się, kto to wydał, bo na stronach Nordvisu cisza w temacie a u Hendrika leży to w dziale "Exclusive GER-Distribution". Gdyby wydawcą był Nordvis, to można by zakładać, że pojawi się u Sovy/MV...

Poza tym do kompletu:

https://black-metal.shop/product_info.p ... ts_id=5680

[ImP]

Graav miał sam to wydawać.

[Bohdan]

NORDVIS może z wiadomych względów nie chcieć tego w distro. Ale chuj tam wie, Stoif jak odda Andreasowi w końcu skuter śnieżny i pościera z niego swastyczki to może znów będzie sztama.

[ImP]

I przeprosi za dziadka z Wehrmachtu!

[Bohdan]

Z Waffen SS był dziadek

ed
fafluchte szajse 888 post!

[Bohdan]

Przy okazji:
wskrzeszenie pre Volkemord, który był proto Armageddą
druga płyta LEVIATHAN


Nebular Carcoma announces October 12th as the international release date for the LONG-awaited second album of Sweden’s Leviathan, Förmörkelse, on vinyl LP format.

One of the most cult names before the term “cult” began being bandied about with reckless abandon, Leviathan appeared out of nowhere in 2002 with one album, Far Beyond the Light, and then disappeared forever. Granted, the man behind this Leviathan was no newcomer: one Phycon, who concurrently drummed in Armagedda before their demise and the precursor Volkermord. As such, the breadth of ambition across Förmörkelse was startling if not completely unexpected. So pure, so cold, and yet so brimming with lifeless life – an intentional paradox, perhaps – here did Phycon ably bridge the ’90s wave of black metal which so informed his youth with the yet-to-burst wave beginning at the dawn of the new millennium. It was an invigorating experience for all who heard it, and has since become a collector’s item, released as it was by The Shining’s since-closed Selbstmord Services label.

But, just like how Far Beyond the Light appeared literally out of nowhere, so, too, does Leviathan‘s comeback with Förmörkelse. Almost picking up right where the debut album left off, after a tense intro does Leviathan-the-man waste no time in establishing a splendorously grim atmosphere, roiling with the rippling physicality which so endeared that debut whilst maintaining a perversely invigorating melancholy. Each of the subsequent nine tracks build both with patience and urgency, each deliriously dark texture taking its time to wrap its black leathery wings around the listener. An ages-old sort of melodicism is intertwined throughout, often draped in haunting / shimmering shades of chorus pedal, which works as ghostly counterpoint to the gnashing pulse so central to the Leviathan aesthetic. And central to that is Phycon’s exquisitely deft and daresay-swinging drum-work, which even shines during the album’s moments of restraint and repose, allowing space and shade to work their magick as Förmörkelse moves on. And, by record’s end, the listener is left with catharsis and climax – so pure, so cold, and yet so vibrant.

Indeed, Leviathan‘s brilliance radiates outward through the ages, across decades, and remains just as vital and timeless as when the band began. If it takes nearly another 20 years for the follow-up to Förmörkelse, so be it: we are only richer for experiencing Phycon’s vision when he so chooses to reveal it.

[ImP]

Z Waffen SS był dziadek

Wiem, mi nie o jego dziadka chodziło

[maciek z klanu]

Preorder na nowy Lik i graavehlder w ft

[Wódka i Piwo]

Preorder na nowy Lik i graavehlder w ft

[Bloodcult]

Gdzie ?

[SODOMOUSE]

Fallen Temple