VOIVOD

[Riven]

Ok, zobaczymy. Jedno jest pewne, wydawanie wyroków o kondycji tego zespołu przed doglebnym poznaniem całego materiału jest bez sensu.

[Drone]

No bez przesady. Mieliśmy przecież już "Target Earth", który okazał się najsłabszym albumem VOIVOD jak do tej pory.

[Rattlehead]

Bardzo proszę jakieś wzory, nierówności, wykresy, które potwierdzą to, jak na razie dla mnie bezpodstawne stwierdzenie.

[Drone]

Służę:

P = TOL > I = DH => KT = Nothingface > AR > WAP = K = Negatron > R > Voivod = TE

[Rattlehead]

a ja bym tam wjebał kilka takich znaków ≠

[ultravox]

Kawałek jak kawałek, ale te bębny... no nie mogę tego słuchać (mam oczywiście na myśli to jak to brzmi, a nie co się tutaj gra).

[Sineater]

Chyba się nigdy nie przekonam do muzyki Voivod po "Nothingface"... Uwielbiam pierwsze pięć albumów z naciskiem na 3-4-5, ale żaden z późniejszych nie chwycił mnie jakoś przesadnie.

[ultravox]

Ja wolę "Angel Rat" i "The Outer Limits" od "Nothingface". "Phobos" zresztą też.

[Sineater]

Ja wolę "Angel Rat" i "The Outer Limits" od "Nothingface". "Phobos" zresztą też.

"Phobos" jest ambitny, ale średnio mi siedzą zniekształcone wokale. Taka trochę bez wyrazu płyta i raczej średnio mi się chce do niej wracać.

[kenediusze]

W jakim sensie bez wyrazu?

[Drone]

Trzymajcie mnie, "Phobos" bez wyrazu, jedna z najlepszych płyt ostatnich 30 lat w metalu... No comment...

[Sineater]

Wokale jedne z wielu, kompozycje też nie przyprawione do końca, brakuje jakiegoś takiego ostatniego sznytu. Szczególnie w wokalach, troszkę dłużyzn, parę nużących fragmentów. Dla mnie OK płyta, ale właśnie taka "jedna z wielu", a nie "ta jedyna niepodrabialna" jak Dimension Hatros. Nie wiem, może jakby miała charakterystyczny wokal, bardziej by mi siadła, ale niestety jest to dla mnie po prostu kolejna płyta w dyskografii Voivod, a nie przeżycie muzyczne.
Mam koncertówkę z Forestem "Voivod Lives" i też jakoś bez emocji. Wiekszą przyjemność mam ze słuchania amerykańskiego Vektor...

[nicram]

Nowy numer:

[youtube][/youtube]

Voivod meets King Crimson. Ten kawałek to przecież małe muzyczne arcydzieło. Jego potencjał jest przeogromny. Jednocześnie bardzo Voivodowy (początek i zakończenie) i penetrujący regiony muzyki, której raczej trudno było doszukiwać się w ich dotychczasowej twórczości. Środkowy fragment zabrał mnie w niesamowitą podróż po bezdrożach kosmosu. Praca gitar w tym numerze rozpłaszcza wszystko co słyszałem do tej pory w 2015 roku. 6/6.

[Harlequin]

Poczekam na Pełniaka. Posłucham sobie wtedy.

[Kurt]

Wokale jedne z wielu, kompozycje też nie przyprawione do końca, brakuje jakiegoś takiego ostatniego sznytu. Szczególnie w wokalach, troszkę dłużyzn, parę nużących fragmentów. Dla mnie OK płyta, ale właśnie taka "jedna z wielu", a nie "ta jedyna niepodrabialna" jak Dimension Hatros. Nie wiem, może jakby miała charakterystyczny wokal, bardziej by mi siadła, ale niestety jest to dla mnie po prostu kolejna płyta w dyskografii Voivod, a nie przeżycie muzyczne.
Mam koncertówkę z Forestem "Voivod Lives" i też jakoś bez emocji. Wiekszą przyjemność mam ze słuchania amerykańskiego Vektor...

Ja się nie chce czepiać, bo generalnie szanuję podejście kolegi do muzyki. Natomiast, zupełnie bez złośliwości. jeżeli Phobos jest płytą bez wyrazu - "płytą jedną z wielu" - to ja mogę prosić jakieś podobne doń pozycję? Chętnie się zapoznam.

[Sineater]

Jedną z subiektywnego punktu widzenia: jedną z wielu płyt, które słyszałem, a nie awansowały do rangi moich pupilków, zwierząt domowych, bożków, ani niczego innego. Jedną z wielu płyt, które przelatują i nie stymulują ani "bebechowo", ani "intelektualnie". W żadnym razie nie twierdzę, że jest to zła muzyka. Wydaje mi się jednak, że zatrzymali się w pół drogi jesli chodzi o koncept. Skoro już zaczęli bawić się w zniekształcone, duszne, klaustrofobiczne wokale i brzmienie, opresywne gitary i wykreowanie totalitarnego kosmosu-bez-klamek mogli pójść na całość i skorzystać z dobrodziejstw, w 1997 już rozwiniętego metalu ekstremalnego i np. kazać zatrzymanemu w pół drogi między rockiem, "industrialnym punkiem", thrash metalem i hard corem wokaliście iść na całość i zawyć tak, jak troszkę później zrobił to Luc Lemay.
A co do podobnych pozycji w sensie stricto - tak samo brzmiących, skomponowanych to nie znam.

A Vektor sprawia mi większą radość bo pod pozorami bycia ambitnym jest regresywny, jest to muzyka wtórna, skrajnie efekciarska, zapatrzona w przeszłość, ale stworzona przez gości mających ucho do pisania dobrych piosenek i z młodzieżową energią, czyli w skrócie - posiadająca wszystko to, co lubię i czego mi brakuje na wielu "późniejszych" i "środkowych" płytach wielkich kapel, których wczesną działalność wielbię. Oni dojrzeli jako muzycy, ale ja nie jako słuchacz i chciałbym, żeby wszyscy na wieki mieli po 21 lat.

[moonfire]

Wiadomo, kiedy płyta? Co to za split, o którym była mowa powyżej?

[Drone]

To split z AT THE GATES.

[Skaut]

Nie chcę nikogo na siłę przekonywać, ale posłuchajcie tego kawałka jeszcze raz odrzucając tzw. "fanboy attitude". To jest cień cienia. W jakiś tam sposób nawiązuje do czasów "Angel Rat" czy "The Outer Limits", ale nie ten klimat, nie ta głębia, nie ten poziom. Litości!

co jak co, ale poprzednią płytę uważam z co najwyżej średnią więc bycie fanboyem mi nie grozi. Tam była spina i gonienie króliczka, tutaj pełen luz i melodyjne popowe (bez pejoratywnego wydźwięku) zacięcie.

[HSVV]

nie kumam do końca dlaczego fakt, że coś jest grane na luzie praktycznie zawsze oznacza, że jest lepsze. na moje to albumy nagrane na pełnym wkurwie i ze spiną (nie mylić broń diable z graniem sztywnie i kwadratowo) okazywały się zazwyczaj lepsze niż te luzackie, żeby wziąć pierwsze z brzegu oczywiste przykłady w kategoriach metalu typu Streetcleaner, Clandestine czy Phobos. chociaż.. tutaj chyba nawet nie mam wrażenia, że grają na luzie, grają po prostu leniwie i bez życia, to jest główny problem z tym numerem.