CANNIBAL CORPSE

[Mort]

U mnie z biegiem czasu notowania reszty wzrosly. Gallery i Kill mnie nie przekonywalo, Bloodthirst i Gore Obsessed lubilem ale nie tak bardzo jak powinienem. Teraz juz jest dobrze, wszystkie uwazam za bardzo dobre.

[twoja_stara_trotzky]

Mnie się to toporne łupanie z "Butchered..." podoba bardziej niż jakakolwiek ich płyta z Corpsegrinederem na wokalu. Później było szybciej i bardziej technicznie, ale zaginął gdzieś ten posmak prymitywnego, pierwotnego szaleństwa. Dzisiejsze Cannibal Corpse jest jak perfekcyjna maszyneria, na drugim albumie brzmieli jak kupa żelastwa staczająca się po stromym zboczu ;) I to mi się bardziej podobało.

Jest coś w tym co mówisz.

[WaszJudasz]

Moja ulubiona płyta CC, chyba nie tylko dlatego, że pierwsza. W jednym z pierwszych komiksów o Batmanie - tych z TM-SEMIC, kto wie w którym ;) - jedna z postaci stwierdza "Ta muzyka kanibali to jedno..." i ta fraza zajebiscie pasuje do BAB. Od pierwszych chwil miałem wrażenie, że to mogłaby być autentyczna muzyka popierdolonych współczesnych kanibali, psychotyków, prymitywnych degeneratów, moc jest tam straszliwa.

[Kraft]

Nie no, takiego poziomu obrzydliwości jak na Butchered nigdy później nie osiągnęli. Walory muzyczne dopełnia obłędne jak psycha Jeffreya Dahmera brzmienie, obskurne, piwniczne, tartakowe, do którego żadna inna gore'owa produkcja się zbliżyć nie może. Gdzie tu równać Torture z tym wypucowanym soundem i samplowaną perką? Sam werbel na BAB powoduje wstrząs mózgu ;)

[Maria Konopnicka]

Później było szybciej i bardziej technicznie, ale zaginął gdzieś ten posmak prymitywnego, pierwotnego szaleństwa.

Dla mnie ten posmak prymitywnego szaleństwa wrócił właśnie na "Evisceration Plague". Zupełnie nie rozumiem, dlaczego cześć osób stwierdziła, że to kolejna płyta CC i nic więcej. Ten album cholernie wybija się na tle ich dyskografii - jest powrotem do tych pierwotnych, zwierzęcych emocji, które wyczuć można było w ich wczesnej twórczości. Ostatnia płyta też mi się podoba, ale ona jest efektem konsekwentnego rozwoju tej kapeli. "Evisceration Plague" był krokiem w bok.
A co do ulubionych płyt CC to przyznam, że dziś nie mam już zielonego pojęcia. Pierwsze trzy na pewno są dla mnie ważne, również ze względów sentymentalnych, ale ostatnio kupiłem sobie na winylach "Vile" i "Gallery of Suicide", bo również dojrzałem, ze zasługują na największą celebrację. Zdecydowanie jeden z największych zespołów death metalowych wszech czasów - a obok Morbid Angel i Death - mój ulubiony.

[nicram]

I jeżeli spojrzeć na ich obecną formę w kontekście formy pozostałych wielkich - Deicide, Morbid Angel - NAJWIĘKSZY zespół death metalowy wszechczasów.

[Maria Konopnicka]

wszechczasów.

Nie ma czegoś takiego. :)

[Mort]

Ten album cholernie wybija się na tle ich dyskografii - jest powrotem do tych pierwotnych, zwierzęcych emocji, które wyczuć można było w ich wczesnej twórczości

Jedyny kawałek w którym to słyszę to "Shatter Their Bones". Myślę o "EP" jak o kolejnej, jak zwykle bardzo dobrej, płycie Cannibal Corpse.

[Lykantrop]

I jeżeli spojrzeć na ich obecną formę w kontekście formy pozostałych wielkich - Deicide, Morbid Angel - NAJWIĘKSZY zespół death metalowy wszechczasów.

Deicide wybili się z szuwarów na ostatnim albumie, ale generalnie można przyjąć, że tak CC, jak i w/w reszta prezentują obecnie zbliżony poziom. Nieznacznie z przewagą MA, ale to jest raczej takie mniej niż więcej. W sumie to nawet dziwne, że CC wzbudza jeszcze tyle emocji. :D

[nicram]

wszechczasów.

Nie ma czegoś takiego. :)

A rzeczywiście kurwa, sam kiedyś komuś zwracałem na to uwagę! fuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuck! :-D

[Mort]

I jeżeli spojrzeć na ich obecną formę w kontekście formy pozostałych wielkich - Deicide, Morbid Angel - NAJWIĘKSZY zespół death metalowy wszechczasów.

Ostatnia płyta Morbid Angel nie jest słabsza niż Torture.

[nicram]

Ciekawe stwierdzenie, ale NIEEEEEEEEEEEEEEEEEEE :-)

[Mort]

W sumie to nawet dziwne, że CC wzbudza jeszcze tyle emocji :D

Wcale nie. Od 1996 racza fanow plytami ze sprawdzona, ale jednak zawsze nieco odswiezona, muzyczna formula. Takie plyty musza sie podobac tym ktorzy lubia CC, a ze takich osob jest calkiem sporo to i emocji wiele.

[[V]]

Cos w tym jest. Co by nie mówic, wciaz prezentuja w tej swojej niszy dosc wysoki poziom, czego nie mozna powiedziec np. o Deicide czy Obituary.

[Lykantrop]

W sumie to nawet dziwne, że CC wzbudza jeszcze tyle emocji :D

Wcale nie. Od 1996 racza fanow plytami ze sprawdzona, ale jednak zawsze nieco odswiezona, muzyczna formula. Takie plyty musza sie podobac tym ktorzy lubia CC, a ze takich osob jest calkiem sporo to i emocji wiele.

Nigdy fanem CC nie byłem, ale do "Gore Obsessed" każdy ich materiał kupowałem w okolicach premiery (z wyjątkiem 3ech pierwszych, ale to z wiadomych przyczyn) i przerabiałem od deski do deski. Od "The Wretched Spawn" zaczął się jakiś taki powolny marazm w tej kapeli. Niby jest wszystko na miejscu, nie można odmówić im własnej tożsamości i konsekwencji, ale mam dziwne wrażenie, że się zakleszczyli. Tkwią sobie w bezruchu w jednym nekroburdelu, dupczą cały czas te same martwe maszkary, które są w stanie tak daleko posuniętego rozkładu, że powoli stosunek zaczyna się już robić niemożliwy. Pewnie, że fani będą ukontentowani, tak samo jak ja jestem ukontentowany każdym najnowszym wypierdem NunSlaughter, chociaż zdaję sobie sprawę, iż niczym mnie nie zaskoczą.
Rzadko mnie w ogóle nachodzi chęć powrotów do CC. Ten nowy album z przekory sobie obadałem, ale to nie było nic przyjemnego. Co dziwne, jak sobie odświeżyłem zaraz potem "Gore Obsessed" to tego uczucia nie zauważyłem, a wręcz przeciwnie, takie pociski jak "Hatched to the Head" pomiotły mną równie solidnie co 10 lat temu.

[antek_cryst]

Dałem BAB jeszcze kilka obrotów i płyta wyraźnie zaplusowała.
Największym jej atutem, jak dla mnie, jest brzmienie - tak chore i skurwiałe że aż się nieprzyjemnie w żołądku robi. Było by ucieleśnienie gore soundu, ale nie mogę ścierpieć pykającej perkusji. No nie trawię tego brzmienia.
Nie jest to może płyta, do której będę wracał codziennie, ale skoro ją odkurzyłem to pewnie jeszcze kilka razów sobie damy.

[Mort]

Nigdy fanem CC nie byłem, ale do "Gore Obsessed" każdy ich materiał kupowałem w okolicach premiery (z wyjątkiem 3ech pierwszych, ale to z wiadomych przyczyn) i przerabiałem od deski do deski. Od "The Wretched Spawn" zaczął się jakiś taki powolny marazm w tej kapeli. Niby jest wszystko na miejscu, nie można odmówić im własnej tożsamości i konsekwencji, ale mam dziwne wrażenie, że się zakleszczyli. Tkwią sobie w bezruchu w jednym nekroburdelu, dupczą cały czas te same martwe maszkary, które są w stanie tak daleko posuniętego rozkładu, że powoli stosunek zaczyna się już robić niemożliwy. Pewnie, że fani będą ukontentowani, tak samo jak ja jestem ukontentowany każdym najnowszym wypierdem NunSlaughter, chociaż zdaje sobie z tego sprawę, iż niczym mnie nie zaskoczą.
Rzadko mnie w ogóle nachodzi chęć powrotów do CC. Ten nowy album z przekory sobie obadałem, ale to nie było nic przyjemnego. Co dziwne, jak sobie odświeżyłem zaraz potem "Gore Obsessed" to tego uczucia nie zauważyłem, a wręcz przeciwnie, takie pociski jak "Hatched to the Head" pomiotły mną równie solidnie co 10 lat temu.

Racja, że do pierwszych czterech Georgów nie mozna sie przyczepic, bo rozkurwiaja mocno.
"The Wretched Spawn" wszedl mi od razu (to pierwszy przypadek, ze plyta Cannibal Corpse zamiotla mna juz przy pierwszym przesluchaniu), ale teraz wydaje mi sie, ze to nieco slabszy album od poprzednich. Siedem pierwszych numerow jest nie do ruszenia (FRANTIC DISEMBOWLEMENT!!!), ale na drugiej polowie nie wszystko kopie tak mocno jak powinno, teraz to zauwazam.
"Kill", kiedy sluchalem go po premierze wzbudzil we mnie watpliwosci, czy Cannibale dalej maja to cos, wyzybylem sie ich dwa lata temu, kiedy wzialem ten album porzadnie pod lupe. Poziom "Gore Obsessed".
"Evisceration Plague" na poczatku mi sie sredino podobalo, ale po kilku tygodniach podchodow weszlo dobrze. Dzisiaj sadze, ze chyba nie jest az tak dobre jak "Kill", ale mi w zupelnosci starczylo zeby przesluchac kilkaset razy.

brzmienie - tak chore i skurwiałe że aż się nieprzyjemnie w żołądku robi.

Świetne, ja to uwielbiam! Wielki atut tej plyty.

[Nasum]

W jednym z pierwszych komiksów o Batmanie - tych z TM-SEMIC, kto wie w którym ;) - jedna z postaci stwierdza "Ta muzyka kanibali to jedno..."

To był album "Anarch w Gotham", a wokalista tej grupy nazywał się Johnny Vomit. ;-)

[WaszJudasz]

Haha, w rzeczy samej - Batman 4/91 ;)

[jaszyn]

pan były gitarzysta