Adversarial - All Idols Fall Before the Hammer [2010]

[dzik]

Kumpel kiedyś to samo mi powiedział o Diocletian.

[Sybir]

Odtąd będę te nazwy wypisywać naprzemiennie na receptach.

[dzik]

To bardzo zacna inicjatywa.

[szczylun]

,,,ostatni płyt dostępny ponownie w Mystic...

[Sybir]

Jest i u Karola.

[est]

Bardzo mi ten nowy materiał urósł. Im więcej go słucham tym bardziej słyszę, że sporo roboty włożyli w te utwory. Jest to misternie zrealizowany muzyczny zamysł.

[tomaszm]

Osobna sprawa jest to jak potężnie brzmi ta płyta. Im więcej słucham tej płyty tym bardziej jestem przekonany że nie da się lepiej galkami coś ustawić. Płyta absolut. Ta 3 cyfrowa liczna u mnie odsłuchow mówi sama za siebie.

Łapałem się na tym że włączałem na słuchawkach na rowerze, płyta przeleciała 5 razy i dalej nie mogłem się nasycić.

Dzień bez Adversarial to dzień stracony.

[Sybir]

To w pełni zrozumiałe - miewałem takie sesje, że SwtE leciało 3-4 razy pod rząd, co w zasadzie nie zdarzało mi się w przypadku płyt wydawanych w poprzednich latach. W tym roku zaś takich albumów jest kilka, toteż z jednej strony trochę obawiam się prognozowanej przeze mnie przyszłorocznej posuchy, z drugiej zaś prawdopodobnie jej nie odczuję, będę bowiem zgłębiał to, co już z wydawnictw z 2024 r. słyszałem, i poznawał to, na co czasu jak dotąd mi zabrakło.
Co do samego SwtE, to podtrzymuję to, co napisałem jakiś czas temu w wątku NP - to najlepszy album Adversarial. Dość długo dochodziłem do tego wniosku, mając w pamięci i sercu D.E.N.A.T.B.K.O.N. (na co dowody rozsiane są po forume tu i ówdzie), i z pełnym zrozumieniem przyjmę głosy sprzeciwu w tej sprawie, ponieważ różnica jakościowa między wzmiankowanymi albumami jest niewielka. W mojej ocenie za prymatem SwtE przemawia chłodne i precyzyjne - choć niekiedy oszczędne, a przez to akcentujące i potęgujące efekty eskalacji - dysponowanie środkami rażenia oraz produkcja tego albumu. Początkowo tego nie słyszałem, jako że nastawiony byłem na bardziej ekstremalną wersję Death..., po czasie jednak dostrzegłem i doceniłem zamysł i wykonanie kanadyjskiego komando, które zamiast bezpośredniego podejścia wybrało infiltrację i wsączanie się w serca i umysły, w efekcie uzyskując powodzenie akcji i pełne moje poparcie. To, co najbardziej moim zdaniem zasługuje na uwagę na SwtE, to praca perkusisty - dotychczas miałem wrażenie (i może to tylko wrażeniem było), że chwilami ściga się z samym sobą, niekiedy tracąc przy tym synergię z pozostałymi członkami zespołu; na nowej płycie już tego nie słyszę.

[mistrzsardu]

Zakończyłem odsłuch ostatniej płyty Adversarial. Nie wiem czy tak dobra jak poprzedniczka, ale jest to album najwyższej próby. Tak jak pisał Tomasz, brzmienie tej płyty jest doskonale dobrane. Bardzo dobra rzecz, płyta na lata.

[Sybir]

To oczywiste.