Wydane przez Xtreem MusicRok wydania 2014Kraj ChileNapisałOlo8Komentarze (0)Myśląc o podziemnym (nie tylko południowoamerykańskim) death metalu, mam w głowie właśnie takie granie jakie uprawia Death Vomit. Surowy bluzg rozwiercających i zgniatających czaszki riffów, mało wyrafinowana i precyzyjna kanonada piwnicznych bębnów, trupi jad sączący się z wokalu szczekającego na lekkim pogłosie i bezlitośnie piłujące mózg, slayerowato-skandynawskie solówki. Zderzenie dzikości Necrovore z surowym ciężarem Darkthrone z “Soulside Journey”, z silnym piętnem szwedzkich wykopalisk z wczesnego okresu tej sceny (Crematory, Megaslaughter, Carnage, Excruciate itp) i z klasyczną staro-grindową młócką w najszybszych momentach. Death Vomit mielą w tej mieszance antycznych wpływów same najlepsze składniki, skutecznie rozbudzając prymitywne demony, wypełzające z katakumb południowoamerykańskich świątyń wprost na rysowane tuszem okładki starych demówek i strony kserowanych, podziemnych zinów. Wiadomo, że dziś łatwiej i swobodniej jest uzyskiwać wymagane brzmienie - nie tyle to wypieszczone, co też właśnie to odrestaurowane sprzed lat. Deah Vomit robią jednak z tego zmurszałego brzmienia bardzo konstruktywny użytek tworząc numery wciągające, z epickim posmakiem. Oczywiście totalnie regresywne, osadzone mocno w starej szkole, ale pozbawione jej najbardziej nieporadnych i naiwnych niedociągnięć, na które musimy dziś przymykać oko słuchając demówek sprzed dwudziestuparu lat. Filozofia grania i ostateczny efekt bardzo podobne do naszego krajowego Throneum. Czy trzeba więcej rekomendacji? Jeżeli tylko czujecie wciąż prawdziwy oldskulowy głód ....
Myśląc o podziemnym (nie tylko południowoamerykańskim) death metalu, mam w głowie właśnie takie granie jakie uprawia Death Vomit. Surowy bluzg rozwiercających i zgniatających czaszki riffów, mało wyrafinowana i precyzyjna kanonada piwnicznych bębnów, trupi jad sączący się z wokalu szczekającego na lekkim pogłosie i bezlitośnie piłujące mózg, slayerowato-skandynawskie solówki. Zderzenie dzikości Necrovore z surowym ciężarem Darkthrone z “Soulside Journey”, z silnym piętnem szwedzkich wykopalisk z wczesnego okresu tej sceny (Crematory, Megaslaughter, Carnage, Excruciate itp) i z klasyczną staro-grindową młócką w najszybszych momentach. Death Vomit mielą w tej mieszance antycznych wpływów same najlepsze składniki, skutecznie rozbudzając prymitywne demony, wypełzające z katakumb południowoamerykańskich świątyń wprost na rysowane tuszem okładki starych demówek i strony kserowanych, podziemnych zinów. Wiadomo, że dziś łatwiej i swobodniej jest uzyskiwać wymagane brzmienie - nie tyle to wypieszczone, co też właśnie to odrestaurowane sprzed lat. Deah Vomit robią jednak z tego zmurszałego brzmienia bardzo konstruktywny użytek tworząc numery wciągające, z epickim posmakiem. Oczywiście totalnie regresywne, osadzone mocno w starej szkole, ale pozbawione jej najbardziej nieporadnych i naiwnych niedociągnięć, na które musimy dziś przymykać oko słuchając demówek sprzed dwudziestuparu lat. Filozofia grania i ostateczny efekt bardzo podobne do naszego krajowego Throneum. Czy trzeba więcej rekomendacji? Jeżeli tylko czujecie wciąż prawdziwy oldskulowy głód ....