Gortal
Deamonolith (2cd)
Wydane przez Pagan RecordsRok wydania 2012Kraj PolskaNapisał Robert Jurkiewicz8
Wystarczy lubić death metal, to jedyne kryterium. Gortal jest zespołem bezwzględnie osadzonym w tym właśnie gatunku. Da się wyczuć, że twórcy "Deamonolith" szczególnie upodobali sobie wczesne lata dziewięćdziesiąte nie opowiadając się radykalnie za szkołą amerykańską, czy też europejską. Domyślam się, że miał powstać po prostu dobry death metali i taki też słyszę na płycie. Nie będę w tym miejscu przywoływał konkretnych źródeł inspiracji, wydawca w notce promocyjnej zrobił to wystarczająco obszernie. Od siebie dodam za co szczególnie cenię "Deamonolith". Przede wszystkim Gortal nie ściga się z własnym cieniem. Nieprzerwany strumień blastów i nadprodukcja pokręconych riffów nie są tu środkiem wyrazu. Warszawiacy potrafią od czasu do czasu wrzucić na luz, zaproponować nośny, chwytliwy motyw nie tracąc także i wówczas animuszu. Cenię "Deamonolith" także za jej gwałtowność. Gortal potrafi niespodziewanie, bez żadnego wprowadzenia, akcentowania, zerwać się i szarżować na wysokich obrotach, by równie zaskakująco, a przy tym płynnie i gładko zwolnić. Zespół nie zapomina także o tym, że death metal powinien mieć mroczne oblicze. Służą temu nie tylko ciężkie posępne riffy, jakich na płycie pod dostatkiem. Sample rodem z futurystycznych filmów grozy oplatają utwory, a także odnajdują swoje miejsce wewnątrz nich. W jednym z utworów na taki właśnie elektroniczny motyw nałożono diabolicznie brzmiący riff rodem z Incantation. Efekt jest niezwykle sugestywny i chyba warty kontynuacji na większą skalę w przyszłości. Teraźniejszość to "Deamonolith". Ekstremalny, niejednolity, niebanalnie zaaranżowany album.
gortal.com.pl; www.pagan-records.com
