Kurhan
Cel (2cd)
Wydane przez Self-releasedRok wydania 2011Kraj PolskaNapisał Robert Jurkiewicz3
Trzeba przyznać, że wesołe to chłopaki i bardzo dobrze. W pakiecie promocyjnym dostałem zestaw stoperów mający pomóc w przebrnięciu przez muzykę oraz przypinkę z logo kapeli, która zdaniem nadawcy "wyszła chujowo". Stoperów nie założyłem. Moja wina, trzeba słuchać ludzi życzliwych. Podczas zmagania się z "Cel" miałem co prawda ku temu ciągoty, lecz równocześnie niemal do końca żywiłem nadzieję na jakieś objawienie. Nic takiego nie nastąpiło. Przed Kurhan jeszcze długa, wyboista droga. Przebłyski dobrego grania już są, Gdzieś tam zapachniało Emperor, drugi z rzędu utwór "Powieka" zawiera całkiem przyjemny motyw podpatrzony u Burzum. Można się także natknąć na trafiony w swej prostocie aranż. Poza tym zbyt różowo nie jest. Słychać, że Kurhan nie do końca wie, co chce osiągnąć. Grają bardzo niesprecyzowaną muzykę i to bynajmniej nie z powodu jej awangardowej natury. O tym nie ma mowy. Trochę thrashu, co jakiś czas wagowo lżejszy i skoczniejszy motyw, kilka nieudolnych ukłonów w stronę progresywnego grania i zdecydowanie najbardziej pozytywne w odbiorze black metalowe akcenty. Wszystko to zespół poupychał w porażająco długie, niezdarnie zaaranżowane utwory. Mam wrażenie, że Kurhan po prostu zarejestrował wszystko to, co zabrzmiało w sali prób, często w przypadkowej kolejności i bez choćby wstępnej selekcji. Boleję nad tym, że podczas obróbki materiału w studio ktoś zapomniał o wokalu. W efekcie poczynania krzykacza toną w cieniu gitar. Szkoda, chwilami udaje się wyłowić ciekawą i oryginalną barwę głosu, gdyby uwypuklić ten atut byłoby bez wątpienia ciekawiej. Myślę, że Kurhan stać na coś lepszego niż "Cel", momentami to nawet słychać. Pozostaje mieć nadzieję, że kolejna odsłona twórczości zespołu nie będzie wymagała stosowania dodatkowych dousznych gadżetów.
