Squash bowels
Love songs (4cd)
Wydane przez Lifestage ProdRok wydania 2005Kraj PolskaNapisał a.p8
Mielonka tyrolska ma to do siebie, że przy minimalnej cenie skutecznie zapycha. Ma jeszcze wiele innych zalet. Ma mnóstwo tłuszczu, przepysznego smalczyku, który wspaniale jest rozsmarować na własnym torsie, uzyskując pod koniec dnia sinawą opaleniznę. Natomiast mielonka białostocka zyskuje nad nią przewagę większym wachlarzem użytych podrobów. Zwiększa ona tym samym stopień swojej mięsistości. Do jej produkcji najczęściej wykorzystuje się wymiona, ogony, uszy, oczy, jelita, słoninę, czasem pazury, rzadziej fragmenty kości i szpiku. Odpady wstępnie poddaje się miażdżeniu a następnie mieleniu. Często podzespoły mielne ulegają stępieniu lub nawet połamaniu. Zdarza się, że podczas gotowania zmielonej masy pękają na drobiny i pozostają mieszadle. Po dodaniu kwasów trawiennych trzody chlewnej uzyskaną masę poddaje się wtórnemu gotowaniu. Wtedy też jest ona uzdatniana i doprawiana. Niektórzy producenci stosują wówczas sztuczne barwniki. Nie jest to jednak zalecana metoda, ponieważ późniejsza zawartość puszki nie ma naturalnego zapachu i zabarwienia. Końcowym etapem produkcji jest wprowadzenie masy do pojemników, ich oznakowanie oraz zapakowanie. W czasie tego procesu zdarza się zapiaszczenie zawartości drobinami pyłu, kurzu i odpryskami z elementów smarujących maszyny. Dodaje to mielonce swoistego ziemistego posmaku. Produkt po przekroczeniu daty spożycia może zmieniać konsystencję na bardziej emulsyjną i grudkowatą. Z czasem może pokryć się zielonkawo białym nalotem odznaczającym się wysoce nieprzyjemnym zapachem. Po wieloletnim przetrzymywaniu w masie mogą pojawiać się białe włókniste robaki. Nie należy ich spożywać.
www.squashbowels.prv.pl; www.lifestageprod.prv.pl
