Koreopsis
Guttural woods (mcd)
Wydane przez Rok wydania 2005Kraj SzwajcariaNapisał a.p2
Godzinę temu puściłem dość rzadką laksę w kibel, podczas defekacji zachodziłem w głowę skąd u mnie dziś, w niedzielę, biegunka... Zastanawiałem się czy to może wina wczorajszych śledzików od mamusi? A może śliweczki zaszkodziły? Nic z tego, nie dowiedziałem się. Dopiero teraz, kiedy słucham Koreopsis a mój żołądek znów zaczyna wydawać bliżej niezindentyfikowane bulgotliwe dźwięki, przyszło olśnienie. Moja dupa jest najprawdziwszym w świecie jasnowidzem! W dodatku jasnowidzem egoistą! Pragnęła pierwsza uraczyć mnie swoim gównem, zanim uczynił to Szwajcar z Koreopsis. Jestem głeboko wzruszony... Cóż za troska. Wieki temu przestałem jarać się ultra szybkimi tempami wybijanymi przez automat, przesterowanymi do granic możliwości gitarami i lepionymi, obniżanymi wokalami. Nie ma to dla mnie nic wspólnego z metalem, jest po prostu mocno rozrzedzoną moczem kupą. I dokładnie tak właśnie podchodzę do wydzieliny pod tytułem "Guttural woods". No jak, kurwa, jak lasy mogą być gardłowe?!?! Nie, nie... to ponad moje siły. Jedynym dobry fragmentem tego krążeczka jest jego koniec, gdzie nad ultra total masakrycznie szybkimi stopami i powolnym masywnym mięsie z gitar rośnie klawiszowa monumentalna poświata... całkiem niezły chwyt... ale jedna jaskółka wiosny nie czyni. Nie mam zamiaru po raz kolejny biegać na klopa i wylewać rzadziochę. Szkoda mi spaghetti, które pracowicie pół niedzieli sobie przygotowywałem. Podobnie jak moja dupa dla mnie, ja mam szacunek dla swojej pracy, jak i również do narządów słuchu. Stop!
koreopsis.w.interia.pl
