POlitykowanie

[mistrzsardu]

Telewizja dla buraków nienawidzących wszystkiego i wszystkich ze sobą na czele.

Wydaje się idealna dla blackmetalowców. Tylko to warzywo nie wszystkim może pasować.

[bartwa]

Wydaje się idealna dla blackmetalowców. Tylko to warzywo nie wszystkim może pasować.

Dla tych "prawdziwych" z pewnością.

[olgims]

Wydaje się idealna dla blackmetalowców. Tylko to warzywo nie wszystkim może pasować.

Dla tych "prawdziwych" z pewnością.

dokładnie, najprawdziwszym jest grzegorz braun, który biblie czyta do góry nogami, żeby dojebac panu szczęść bozi.

[bartwa]

grzegorz braun

Jest w sieci wywiad z Lemem, który przeprowadza dałn, przepraszam brałn, i sprawia wrażenie normalnego, jeśli dobrze pamiętam. Ziemkiewicz pisał dobrą fantastykę. Co tam się stało w tym środowisku, że nagle stracili rozum? A może zawsze byli jebnięci?

[Hatefire]

Ziemkiewicz pisał dobrą fantastykę.

Nie pisał dobrej fantastyki. Nie dziwię, że przerzucił się na publicystykę. Tam nie miał przyszłości.

[olgims]

grzegorz braun

Jest w sieci wywiad z Lemem, który przeprowadza dałn, przepraszam brałn, i sprawia wrażenie normalnego, jeśli dobrze pamiętam. Ziemkiewicz pisał dobrą fantastykę. Co tam się stało w tym środowisku, że nagle stracili rozum? A może zawsze byli jebnięci?

trzeba by odgrzebać fantastyki z końca lat 80tych i do połowy 90tych, ale tam faktycznie normalny to był chyba tylko parowski. Stracili czy może wyszło z nich prawdziwe ja, jak ichni doszli do władzy - np takiego Ziemkiewicza bynajmniej nikt obecnie nie kojarzy z pisaniem fantastyki tylko jako czołowa propagandową mordę PiSu. A może po prostu nie każdy może być lemem czy zajdlem i uświadomienie sobie tego faktu skutkuje utrata rozumu?

[Hatefire]

[
A może po prostu nie każdy może być lemem czy zajdlem i uświadomienie sobie tego faktu skutkuje utrata rozumu?

Sapkowskim, albo Brzezińską!

[Hatefire]

trzeba by odgrzebać fantastyki z końca lat 80tych i do połowy 90tych, ale tam faktycznie normalny to był chyba tylko parowski.

Przy czym Parowski, to był raczej redaktorem, publicystą, nie pisarzem. Z powieściopisarstwa, to było "Twarzą ku ziemi". No, ale to trochę takie pozajdlowskie popłuczyny.

[olgims]

[
A może po prostu nie każdy może być lemem czy zajdlem i uświadomienie sobie tego faktu skutkuje utrata rozumu?

Sapkowskim, albo Brzezińską!

Niestety (bądź stety) nie wiem kim jest Brzezińska, Sapkowskiego można nie lubić bo pijak, bo cham, bo coś tam, ale jednego mu nie można odmówić - zajebistej lekkości pióra, specyficznego humoru i umiejętności tworzenia nawet z prostych fabuł ciekawych opowieści. W sumie byłem jeszcze w latach 90tych na paru spotkaniach z Sapkiem i wspominam pozytywnie.

[olgims]

trzeba by odgrzebać fantastyki z końca lat 80tych i do połowy 90tych, ale tam faktycznie normalny to był chyba tylko parowski.

Przy czym Parowski, to był raczej redaktorem, publicystą, nie pisarzem. Z powieściopisarstwa, to było "Twarzą ku ziemi". No, ale to trochę takie pozajdlowskie popłuczyny.

Zgadza się, myślę o Parowskim jako właśnie tym gościu, który trzymał tych oszołomów w najbliższej orbicie a jednocześnie ogarniał ich odjazdy i nie dopuszczał, żeby fantastyka zamieniła się w jakiś polityczny ściek.

[Hatefire]

Niestety (bądź stety) nie wiem kim jest Brzezińska, Sapkowskiego można nie lubić bo pijak, bo cham, bo coś tam, ale jednego mu nie można odmówić - zajebistej lekkości pióra, specyficznego humoru i umiejętności tworzenia nawet z prostych fabuł ciekawych opowieści. W sumie byłem jeszcze w latach 90tych na paru spotkaniach z Sapkiem i wspominam pozytywnie.

Saga o zbóju Twardokęsku. Rzecz moim zdaniem lepsza, niż cykl wiedźmiński. Pan Andrzej, to specyficzna osoba. Nie jest tajemnicą, że organizatorzy konwentów wyznaczali osoby, żeby go pilnowali, bo lubił się nachlać i rzucić gównem w wentylator.

[olgims]

Niestety (bądź stety) nie wiem kim jest Brzezińska, Sapkowskiego można nie lubić bo pijak, bo cham, bo coś tam, ale jednego mu nie można odmówić - zajebistej lekkości pióra, specyficznego humoru i umiejętności tworzenia nawet z prostych fabuł ciekawych opowieści. W sumie byłem jeszcze w latach 90tych na paru spotkaniach z Sapkiem i wspominam pozytywnie.

Saga o zbóju Twardokęsku. Rzecz moim zdaniem lepsza, niż cykl wiedźmiński. Pan Andrzej, to specyficzna osoba. Nie jest tajemnicą, że organizatorzy konwentów wyznaczali osoby, żeby go pilnowali, bo lubił się nachlać i rzucić gównem w wentylator.

A to sprawdze w wolnym czasie. Tak jest, Sapek w latach 90tych to lubił dać na tych konwentach w dekiel, zresztą w takim stanie bardzo lubił jebać swój fandom ( co serio było zajebiście zabawne, jak zaczynał kurwic na jakiś zakochanych w wiedźminie fanów, a oni za chuja nie kumają co się właśnie odbywa ). Ale Sapek miał też zajebista serie artykułów o heraldyce - tylko nie pamiętam czy w fantastyce czy magii i mieczu.

[Hatefire]

A to sprawdze w wolnym czasie. Tak jest, Sapek w latach 90tych to lubił dać na tych konwentach w dekiel, zresztą w takim stanie bardzo lubił jebać swój fandom ( co serio było zajebiście zabawne, jak zaczynał kurwic na jakiś zakochanych w wiedźminie fanów, a oni za chuja nie kumają co się właśnie odbywa ). Ale Sapek miał też zajebista serie artykułów o heraldyce - tylko nie pamiętam czy w fantastyce czy magii i mieczu.

To jeszcze polecam "Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini". Ostrzegam chodzi drogo.

[olgims]

A to sprawdze w wolnym czasie. Tak jest, Sapek w latach 90tych to lubił dać na tych konwentach w dekiel, zresztą w takim stanie bardzo lubił jebać swój fandom ( co serio było zajebiście zabawne, jak zaczynał kurwic na jakiś zakochanych w wiedźminie fanów, a oni za chuja nie kumają co się właśnie odbywa ). Ale Sapek miał też zajebista serie artykułów o heraldyce - tylko nie pamiętam czy w fantastyce czy magii i mieczu.

To jeszcze polecam "Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini". Ostrzegam chodzi drogo.

Na szczęście jest na półce

[bartwa]

Hollanek pisał wstępniaki przed Parowskim. Zwykle nie kumałem o co mu chodziło, może byłem za młody, a może to on był źródłem tej choroby.

[mistrzsardu]

[Nerwowy]

Sławomir Mentzen straci partię. Będzie wniosek o delegalizację Nowej Nadziei

https://www.rp.pl/polityka/art42256201- ... ej-nadziei

Króciutko z onucami

[vicotnick]

Pomuszcie

[Lukass]

Jest w sieci wywiad z Lemem, który przeprowadza dałn, przepraszam brałn, i sprawia wrażenie normalnego, jeśli dobrze pamiętam. Ziemkiewicz pisał dobrą fantastykę. Co tam się stało w tym środowisku, że nagle stracili rozum? A może zawsze byli jebnięci?

Towarzystwo zawsze było mocno prawicowe. Historycznie to jest nawet zrozumiałe, no ale od lat 80. trochę czasu minęło. Nadal jednak zdarzają się dziwaczne historie, typu opowiadanie Komudy, za które przepraszała Nowa Fantastyka. Mnie tam ono ani nie ziębi, ani nie grzeje, w sensie ideologicznym. Ale jak je czytałem, to miałem taką myśl "kto to gówno wpuścił w ogóle na łamy?". Nie da się jednak nie zauważyć, że numer poświęcony LGBT, który był reakcją na tę aferkę, w większości też się do niczego nie nadawał. Tak czy siusiak, mamy sporo autorów, którzy dają radę. Pomijam już tych bardziej intelektualnych, typu Grzędowicz (który wszakże współpracował i z Ziemkiewiczem, i z Piekarą, a teraz po śmierci żony to w ogóle nie wiem, czy będzie jeszcze pisał), czy będący gdzieś po drugiej stronie i już mało fantastyczny Dukaj. Ale i z tekstów młodego pokolenia wyłania się obraz całkiem fajnej sceny, że tak powiem. Choć mam wrażenie, że jednak zagranica nam uciekła bardzo mocno. Tam czasami takie teksty powstają, że głowa mała.

Gdzieś na marginesie chcę się zapoznać z właśnie wydanym zbiorem długiej korespondencji pomiędzy Lemem a czołową feministyczną autorką SF (i moim ulubionym twórcą SF w ogóle) Ursulą K. Le Guin. To może być ciekawe, patrząc na znaczne różnice w światopoglądach. Oboje już nie żyją, więc nie ma to żadnego znaczenia. Ale intelektualnie oboje to były potęgi, jakie już rzadko można spotkać w literaturze. Czy gdziekolwiek.

[bartwa]

Towarzystwo zawsze było mocno prawicowe. Historycznie to jest nawet zrozumiałe, no ale od lat 80. trochę czasu minęło. Nadal jednak zdarzają się dziwaczne historie, typu opowiadanie Komudy, za które przepraszała Nowa Fantastyka. Mnie tam ono ani nie ziębi, ani nie grzeje, w sensie ideologicznym. Ale jak je czytałem, to miałem taką myśl "kto to gówno wpuścił w ogóle na łamy?". Nie da się jednak nie zauważyć, że numer poświęcony LGBT, który był reakcją na tę aferkę, w większości też się do niczego nie nadawał. Tak czy siusiak, mamy sporo autorów, którzy dają radę. Pomijam już tych bardziej intelektualnych, typu Grzędowicz (który wszakże współpracował i z Ziemkiewiczem, i z Piekarą, a teraz po śmierci żony to w ogóle nie wiem, czy będzie jeszcze pisał), czy będący gdzieś po drugiej stronie i już mało fantastyczny Dukaj. Ale i z tekstów młodego pokolenia wyłania się obraz całkiem fajnej sceny, że tak powiem. Choć mam wrażenie, że jednak zagranica nam uciekła bardzo mocno. Tam czasami takie teksty powstają, że głowa mała.

Gdzieś na marginesie chcę się zapoznać z właśnie wydanym zbiorem długiej korespondencji pomiędzy Lemem a czołową feministyczną autorką SF (i moim ulubionym twórcą SF w ogóle) Ursulą K. Le Guin. To może być ciekawe, patrząc na znaczne różnice w światopoglądach. Oboje już nie żyją, więc nie ma to żadnego znaczenia. Ale intelektualnie oboje to były potęgi, jakie już rzadko można spotkać w literaturze. Czy gdziekolwiek.

Dzięki za wyczerpujące wyjaśnienie. Nigdy nie mogłem się wgryźć w Le Guin. Nie próbowałem jednak po angielsku, tylko z tłumaczeń jako dzieciak. Może mnie kiedyś natchnie na drugie podejście.