Masterful Magazine

Wybaczcie tę małą reklamę, ale mam nadzieję, że komuś może się spodoba tematyka i zakupi, bo zdecydowanie warto!
Leksykon w sumie jedyny o takiej tematyce w Polsce. Dostępny od sierpnia, ale może jeszcze temat nie zaskoczył. Świetnie dobrane filmy, sporo klasyki, sporo obskury! Bardzo dobrze napisane, stylem popularyzatorskim, nie jakimś filmoznawczym bełkotem. Jak ktoś się interesuje szeroko rozumianym horrorem to jest to zakup konieczny! Polecam. :)))

http://www.yohei.com.pl/index.php?page= ... 1&Itemid=1

Dostępna również na allegro. :)

troche zawiany jestem,Ty jestes autorem tej ksiązki tak?;)

nie ja, kolega. :)

A ile z tych filmów widziałeś? Pytam z ciekawości.

Mógłby ktoś listę wkleić?

Dobra propozycja, należy jednak dodać że chodzi o listę tych stu filmów, z jakimikolwiek innymi listami wypierdalać.

Widziałem wszystkie oczywiście. Postaram się gdzieś znaleźć tę listę, bo przepisywać mi się nie chce.

Recenzja z zaprzyjaźnionego serwisu (a w niej sporo o tytułach opisywanych w książce):

Recenzja książki: Krzysztof Walecki
Klub Miłośników Filmu

Trudno jest pisać o kinie gore dobrze. Filmy, w których najważniejsze są hektolitry wylanej krwi, wszechobecna przemoc oraz niemożność ucieczki bohaterów przed nią, z góry skazane są na niebyt, bądź zepchnięcie w dalsze rejony świadomości statystycznego widza. Taki człek z pewnością słyszał o "Teksańskiej masakrze piłą łańcuchową", bądź "Nocy żywych trupów", ale czy je widział? Już same tytuły dobitnie wskazują, z jakim horrorem będziemy mieli do czynienia i w tym miejscu można mówić o jakimś pozytywie, bowiem twórcy przynajmniej są szczerzy, jakie kino zrobili. W większości przypadków tytuł przekłada się nie tylko na zawartość, ale i na wartość - nie oczekujmy zatem zbyt wiele po filmach, które nazywają się "Nekromantik", "Pluję na twój grób" czy "Dom przy cmentarzu". Jednocześnie, oczekujmy wszystkiego, od urywanych kończyn i głów, po nekrofilię, kazirodztwo i inne dewiacje, o których nawet by nam się w głowach nie zaroiło. Bo gore to nie tylko krew i flaki, ale przede wszystkim przekraczanie granic narzuconych przez cywilizację, które tylko człowiek może przekroczyć. Pod tym względem ten podgatunek horroru wydaje się być nam bliższy, niż jakikolwiek inny - pierwiastek fantastyczny jest tu rzadkością, i choć częstym bohaterem tych filmów są zombie, pamiętać należy, że są to ludzie bez świadomości, martwi, u których obudziło się tylko ciało. I to właśnie ciało jest głównym bohaterem większości filmów opisanych w książce Piotra Sawickiego "Odrażające, brudne, złe. 100 filmów gore" - pierwszym polskim leksykonie kina, które, jak sam autor pisze, "bazuje na wstrząsie i przerażeniu, nie na uwodzeniu".

Już we wstępie dostajemy garść pożytecznych informacji na temat gore, które u jednych czytelników tylko potwierdzą sąd na temat tego kina (raczej negatywny), innych co najmniej zaciekawią, a jeszcze innych wprawią w kompletne zniesmaczenie, zwłaszcza faktem, że komuś takie filmy mogą się podobać. Co więcej, niektóre z nich niosą, poza obrazami tortur i śmierci, jakiś przekaz. Tymczasem Piotr Sawicki jasno daje do zrozumienia, że horror cielesny (jak niektórzy nazywają kino gore) powstał w czasach, gdy nie tylko mógł powstać (odrzucenie Kodeksu Hayesa przypada na lata 60te XX wieku), ale i dlatego, że doskonale odpowiadał ówczesnym nastrojom i lękom Amerykanów (śmierć prezydenta Kennedy'ego, wojna w Wietnamie, brak zaufania do rządu). Co nie znaczy, że każdy powstały w tym okresie amerykański film gore chciał coś zakomunikować w tej kwestii. Wręcz przeciwnie. Większość reżyserów korzystała ze swobody twórczej, aby bawić się w dosyć specyficzny sposób. Zaledwie garstka przedstawicieli "krwawej fali" chciała przemycić do swoich fabuł przemyślenia na tematy, które ich dręczyły i zasygnalizować, że w ich filmach dzieje się źle, bo i rzeczywistość już nie przypomina obrazów z Doris Day (czy kiedykolwiek przypominała?), a horrory z Borisem Karloffem nikogo już nie straszą. Ale takich twórców jak George A. Romero czy Wes Craven było niewielu.

Na szczęście, autor, w swoim leksykonie nie ogranicza się tylko do filmów produkcji USA, choć zarówno zarys historyczny, jaki nam serwuje oraz spora liczba tytułów z książki, obejmują w głównej mierze kino amerykańskie. Ale bardzo dużo jest też filmów z Azji (zarówno słynna seria "Królik doświadczalny", jak i obrazy Takashi Miike), sporo z Włoch (zwłaszcza Lucio Fulci), kilka wczesnych dzieł Davida Cronenberga, są też Niemcy, gdzie prym wiodą Olaf Ittenbach, Andreas Schnaas i Jörg Buttgereit. Polska reprezentowana jest przez tylko jeden tytuł - "Diabła" Andrzeja Żuławskiego - co wcale nie dziwi, gdyż horrorów się u nas nie kręci, tym bardziej w tej najkrwawszej odmianie. Rzecz jasna, podobnie jak w każdym tego typu przewodniku po gatunku, jedne tytuły wydają się trafione, inne mniej. O ile rozumiem znalezienie się na kartach książki Sawickiego takiej pozycji, jak "Happy Tree Friends", o tyle obecność "Pasji" Gibsona wydaje się nieporozumieniem, a postawienie tego filmu w jednym rzędzie z "Cannibal Holocaust" - naciągane. Autor nie uwzględnia również kilku współczesnych, głośnych tytułów, co wynika z jego sądu o kryzysie kina gore w Stanach Zjednoczonych, które sprzedało się wielkim studiom, tracąc tym samym "swoją uderzającą i oczyszczającą siłę". Jednak, w tym samym czasie we Francji dochodzi do prawdziwego boomu tego gatunku, co Sawicki chętnie odnotowuje, a miejsce "Piły" i "Hostelu" zajmują m.in."Martyrs" oraz "Blady strach".

"Odrażające, brudne, złe" Piotra Sawickiego są książką bardzo dobrze napisaną, miejscami wyjątkowo wnikliwą, choć przez opisy niektórych filmów, również, niełatwą. Posiada układ alfabetyczny, co, niestety, przekłada się na trudność w śledzeniu rozwoju gatunku. Chronologiczne ułożenie filmów, jak to zrobił Bartłomiej Paszylk w swym "Leksykonie filmowego horroru" byłoby lepszym posunięciem. Komu mogę polecić tę pionierską, na tym polu, lekturę? Każdemu fanowi horroru, jak również osobom, które z kinem gore nie chcą mieć nic wspólnego. Bo choć są to filmy, w większości wyjątkowo posępne, miejscami nie do zniesienia, to jednak po każdorazowym seansie, widz nie może przestać o nim myśleć, czy tego chce, czy nie. A to już dużo. Zresztą, nie oszukujmy się - czytanie o horrorach to nie to samo, co oglądanie ich. Tym bardziej należy zwrócić uwagę na książkę Sawickiego, która może posłużyć jako przewodnik po filmach gore. Jedni dowiedzą się z niej, co chcą obejrzeć, inni - czego mają unikać.

Znalazłem jeszcze takie recenzje:
http://www.deja-mort.pl/odrazajace-brud ... -recenzja/
http://horror.com.pl/books/recka.php?id=545

No recenzji w necie jest sporo, wszystkie pozytywne oczywiście! Nisza została wypełniona chociaż częściowo.:)))

Muszę się bliżej przyjrzeć temu wydawnictwu. Zapytam Cię z ciekawości - czy można w nim liczyć na opisy np. "Ilsa - Wilczyca SS", albo "The Devils" Ken'a Rusell'a, czy hiszpańskich klasyków typu: "Tombs of the Blind Dead" (1971), "Return of the Evil Dead" (1973), "The Ghost Galleon" (1974)? Ewentualnie, czy można prosić o spis opisanych filmów?

Napiszę kilka tytułów, niech wam będzie. ;)

August Underground
Buio Omega
Burial Ground
Who can kill a child
House by the cemetery
Emmanuelle and the last canibals
Happy Tree Friends
Henry - portrait of a serial killer
The beyond
Isla - syberyjska tygrysica
ilsa - wilczyca ss
Pieces
Der todesking
Guinea Pig
Nekromantiki
New york ripper
Nikku daruma
Pasja
i spit on your grave
aftermath
salo
suicide aka finalCut.com - zanim się za to zabierzecie, przemyślcie to dwa razy!
Schram
Deadly eyes
tetsuo
violent shit
basket case
lost cannibal world
zombie holocaust
i mnóstwo innych.

Bierzcie, póki jest! :)

to jest TA pasja? :)

bambi, ty coś z VHS Hell masz wspólnego?

Troche widzialem z wyzej wymienionych filmow. Ksiazka o kinie gore - fajny pomysl. Z ciekawosci siegne po nia.

twoja_stara_trotzky pisze:bambi, ty coś z VHS Hell masz wspólnego?

Ja nie, ale kolega Grzesiek jest jednym z organizatorów, a na ostatnim vhs hell nawet na koniec się pojawiłem, zwinąć gościa specjalnego, właśnie Sawickiego - autora książki. Scena horroru w PL jest mała, wszyscy co mają w tej kwestii coś do powiedzenia się znają. :)


Riven - tak, to Pasja Gibsona. :)))

to pewnie się mijaliśmy na VHS Piekłach.

Pewnie tak, ale, że nie wiem jak wyglądasz, to tego nie odnotowałem. :D

http://film.org.pl/a/artykul/krwawa-fal ... ino-10895/

Fajny wywiad z autorem tego superfajnego przewodnika!

Bambi pisze:Napiszę kilka tytułów, niech wam będzie. ;)

August Underground
Buio Omega
Burial Ground
Who can kill a child
House by the cemetery
Emmanuelle and the last canibals
Happy Tree Friends
Henry - portrait of a serial killer
The beyond
Isla - syberyjska tygrysica
ilsa - wilczyca ss
Pieces
Der todesking
Guinea Pig
Nekromantiki
New york ripper
Nikku daruma
Pasja
i spit on your grave
aftermath
salo
suicide aka finalCut.com - zanim się za to zabierzecie, przemyślcie to dwa razy!
Schram
Deadly eyes
tetsuo
violent shit
basket case
lost cannibal world
zombie holocaust
i mnóstwo innych.

Bierzcie, póki jest! :)

Ogolądałem większość, niestety większość słaba.