Masterful Magazine

harvestman pisze:
Po dwóch tygodniach od premiery i kilkunastu odsłuch moja opinia o tej płycie zmieniła się diametralnie. Na dzień dzisiejszy twierdzę że jest dobra :) Mało tego, gdy już ją włożę do odtwarzacza to potrafi mi się na jakiś czas zapętlić. :D

Tak. Zabrakło odwagi, żeby przybrudzić i dociążyć gitary w ostrych numerach, no i balladowe pitolenie do wyjebania, ale jednak większość muzyki dobra.

Dobry krążek, trochę końcówka przygaszona ale i tak ma swój klimat. Pierwsze wrażenie jednak bywa złudne, na początku miałem ochotę wyjebać płytkę.

Gunman pisze:Dobry krążek, trochę końcówka przygaszona ale i tak ma swój klimat. Pierwsze wrażenie jednak bywa złudne, na początku miałem ochotę wyjebać płytkę.

Miałem dokładnie to samo :D

"Yellow Ledbetter". Cóż to za wspaniały utwór.

83koper83 pisze:"Yellow Ledbetter". Cóż to za wspaniały utwór.

+1, na Ten nie weszły jeszcze dwa strzały, moim zdaniem jeszcze lepsze niż wyżej wymieniony
[youtube][/youtube]
[youtube][/youtube] tą proponuję sprawdzic w wersji koncertowej którą wrzucili na stronę B singla Nothing As it Seems, swoją stroną tytułowa z tego singla też nie bierze jeńców, spokojnie można ją zaliczyc do czołówki piosenek popełnionych przez ten zespół [youtube][/youtube]

premiera: 27 czerwca.

Czekam na tą pozycję z dużymi nadziejami.
„Roślina” i jej nieustanne poprawianie z upływem czasu jest książka odrobine zdezaktualizowana. Koncentracja na początkach, a później już tylko po łebkach (co trochę zrozumiałe biorąc pod uwagę czas, gdy była pisana...nie sposób wymagać od autora aby w ramach „dopisków” stworzył jej druga cześć, ewentualnie można było dorzucic osobnych kilka rozdziałów traktujących o ostatnich latach).
Kupię na pewno

Sgt. Barnes pisze:
premiera: 27 czerwca.

Jak mówiłem tak tez zrobiłem. Przeczytałem całość kilka dni temu, przy jednym posiedzeniu. Bardzo fajna lektura, pomimo ze jestem fanem muzyki z Seattle i znana mi była masa opisywanych historii, nie nudziłem się (no, może momenty w których opisywano jednym zdaniem tematykę poszczególnych numerów zawartych na poszczególnych płytach były średnie) dowiedziałem się tez kilku rzeczy, o których nie miałem bladego pojęcia.
Z czystym sumieniem mogę polecić.

Po serii kiepskich płyt, opublikowali kawałek Dance of the Clairvoyants z nowej Gigaton.
Jakieś nawiązanie do cold wave z lat 80 w połączeniu z indie, a tego nie grali dotychczas.
To nie wybitny utwór, ale zapowiada się nawet ciekawie (utwór i płyta):

[youtube][/youtube]

Nieźle. Wolę to niż męczenie buły, które uprawiali od trzeciej płyty.

Pacjent pisze:Nieźle. Wolę to niż męczenie buły, które uprawiali od trzeciej płyty.

Do Binaural byli w porzadku, jak dla mnie.
A teraz jakby postanowili wreszcie coś zmienić.

Świetny numer. Chyba na ten album czekam z mokrymi matkami.

:P

Rattlehead pisze:Świetny numer. Chyba na ten album czekam z mokrymi matkami.

Mi też się bardzo podoba. No, może poza zwrotkami, w których frazowanie strasznie mnie irytuje. Jako całość natomiast mamy coś innego, dość świeżego.
Trzymam gorąco kciuki.

Ktoś tam był na przedpremierowym odsłuchu w Stanach i podobno ma być różnorodnie, "rockowo", fajnie. No to czekam.

Nie spodziewam się niczego wspaniałego, ale jakaś odmiana jest mile widziana po nieszczególnym stadionowym rocku.

Niech całość nagrają w stylu Talking Heads i będę zachwycony

Ostatnio sobie robiłem tydzień z Pearl Jam. Wyszło mi coś takiego: Ten=VS.> No Code>> Vitalogy a reszta jest do zaorania z jedynie kilkoma fajnymi numerami.

Jak dla mnie nowy kawałek zwiastuje luźną kupę. Dziwię się, że niektórym tutaj się to podoba. No chyba, że na twórczej pustyni i rak ryba. :-)

Zgadza się, No Code jest zajebiste i niedocenione.

^ I jest to dla mnie niezrozumiałe kompletnie. Bardzo ciekawa, zróżnicowana płyta z takim fajnym luzem. Aż z niej bucha twórcza moc. Jako ciekawostkę dodam, że dzisiaj przyszła do mnie wersja jewelcase wydana przez Epic z Australii. Nareszcie mam tę płytę w plastiku, co zwiększa poziom jej zajebistości o 100%. :-)

Gdzie zamawiałeś to wydanie?