http://hexvessel.tumblr.com
Jeden z projektów Mathew McNerney'a znanego tu i ówdzie jako Kvohst, który po rezygnacji z wokalnych obowiązków w <code> oraz Dødheimsgard, przekształcił go w regularny i podstawowy dla siebie zespół. Muzyka, którą się parają, to szeroko pojęty psychodeliczny neofolk, wyróżniający się przede wszystkim świetnymi aranżacjami i zajebistymi wokalami Kvohst'a, znanymi wcześniej głównie z płyt wspomnianego <code>. Główny kompozytor tegoż, czyli Andy McIvor, jako gitarzysta z niebanalnym podejściem do tematu pisania muzyki, również udzielał się na dwóch pierwszych (w poniższej kolejności) materiałach Hexvessel.
Sądzę, że muzyka grupy jest tu wielu znana, a przez niektórych wręcz uwielbiana, więc w telegraficznym skrócie przedstawię tylko najważniejsze fakty wydawnicze, jako rozbiegówkę do ewentualnych dyskusji na temat tego bardzo ciekawego tworu.
Dawnbearer [2011]
Invocation Summoning video
I Am the Ritual video
Debiut w barwach Svart Records. Kolejne materiały również wychodzą pod skrzydłami tejże i wygląda na to, że zespół znalazł tam dla siebie odpowiednią przystań.
Ciekawostka. W utworze The tunnel at the end of the light Kvohst'a wokalnie wspomógł Carl-Michael Eide, co jest jeszcze jednym powodem do świętowania.
Vainolainen [2012]
Dwuutworowa 7"ep, z dwoma ścieżkami, których wcześniej można było dokopać się na dwóch, dość rzadkich kompilacjach: Preacher's Orchard na Death Aesthetics (Paradigms Recordings, 2009), a Vainolainen na Werewolf Songs - Music Inspired by Swedish Folklore (Malört Förlag, 2012)
No Holier Temple [2012]
Woods to Conjure video
His Portal Tomb video
Mistrzostwo! Nic dodać, nic ująć.
Iron Marsh [2013]
Ponad 30-sto minutowa, 5-cio utworowa epka, w sprzedaży od 10 maja, lub jak podaje oficjalna strona - do nabycia już na kwietniowych koncertach zespołu. To się nazywa cover art!
Houses of Fir (Cvltnation mixtape curated by HEXVESSEL) [2012]
Nie jest to album zespołu, a raczej polecanka utworów sprokurowana przez Hexvessel. Czyli bardziej ciekawostka, co też tam bezpośrednio inspirowało grupę. Do pobrania tutaj. Nie tylko więc Ulver przypomina w ciekawy sposób zapomnianych artystów i grupy z dawnych lat.
