Masterful Magazine

Niesamowita płyta. Poszukiwałem właśnie jakichkolwiek informacji na temat muzyki zawartej na tym albumie i w polskim internecie prawie nic. Podobnie w sklepach ciężko dostać. Mimo wszystko przy okazji podsumowań roku ta płyta wg. mnie plasuje się w czołówce. Ciężar i majestat jaki jest znany chociażby przy wcześniejszych wydawnictwach takich jak Lead & Aether. Oczywiście znajdą się malkontenci dla których klawisze zbyt osładzają całość brzmienia. Mi jako osobie, która lubiła w święta posłuchać sobie albumów Enyi to jednak nie przeszkadza a wręcz przeciwnie. W muzyce heavy organowej finowie nie maja sobie równych. Amen.

Gówno przez duże G

Hahaha. Rozbawiła mnie taka odpowiedź. Zero argumentów, tylko prowokacja. Co kto lubi. Miło czasem wyjść poza death metalowe ramki posłuchać czegoś wolniejszego, niekoniecznie odgrzewane Obituary. Płyta broni się znakomicie.

taaak, ta płyta jest dla mnie zbyt ambitna. podobnie jak krążki Rhapsody Of Fire. może kiedyś dorosnę do tak awangardowej muzyki.

ale syf,szkoda pisać

Eee, chuja tam się znacie. Rzeczywiście szkoda pisać.

Ten zespół faktycznie jest tak chujowy? Całościowo?

Z płyt faktycznie nieszczególnie, ale widziałem ich na żywo i zniszczyli doszczętnie ;).

Nie jest to tak chujowe jak to malują nasi forumowi dziadkowie, ale jest mnóstwo fajniejszych płyt z funeralnym dum metylem.

Gdyby gówno nosiło buty ten zespół byłby gównem na jego podeszwie.

A tak zapytałem, bo zobaczyłem u jednego gościa kilka ich albumów po niewygórowanych cenach i zastanawiałem się czy warto. Zresztą po samplach nie trudno stwierdzić, że do takiego Esoteric jest im kurewsko daleko.

To taka Fińska humpa zagrana geriatrycznie. Nigdy tak na prawdę nie kumałem fenomenu tej kapeli.

Przecież nawet tej płyty nie słuchałem... ale pewnie się nie różni od starszych śmieci. :)

Morph pisze:Nie jest to tak chujowe jak to malują nasi forumowi dziadkowie, ale jest mnóstwo fajniejszych płyt z funeralnym dum metylem.

Tak. Oni są za mało funeralni.

Finnish Funeral Doom pioneers Skepticism celebrate their 30th anniversary with the release of their sixth full length album “Companion”. Released on the 24th of September 2021 via Svart Records, “Companion” takes the listener on a journey from Skepticism’s gloomy past through to a monument of a band that has weathered their liturgy for 3 decades of mournful service.
On “Companion”, Skepticism further refine their signature sound to engulf the listener in a cavernous heavy wall of organ and guitars laid to rest under an ominous cascade of hammering drums.

“Companion” was recorded and mixed at Sonic Pump Studios with Nino Laurenne. The way Skepticism works is set in stone, like a monument, with every album recorded the same way. The base tracks are laid down with the full band playing in free tempo, feeling every beat and crushing chord together. The atmosphere at the studio helped tremendously in capturing the essence of the songs in the recording of “Companion” and one that culminated in a very unique set of songs. The band is very satisfied with the result, with even Laurenne experiencing something new in the process.

“Companion”, holds the tradition of all Skepticism albums, containing six songs which draw from the deep well of the band’s history of songwriting, as well as introducing and incorporating some new elements.

On recording “Companion”, and introducing some rather unconventional techniques, engineer Nino Laurenne explains: “It took a while to get used to some of the unusual details on how the band plays and sounds. One such detail is the snare drum without the snares. Once I got used to them it became obvious that I should refrain from using some of the techniques I normally use when mixing. The drums for example retain the feel of the recorded performance very closely – and definitely have the longest reverbs I have ever used! A band with such a long history and a sound of their own is best presented in its natural form, even when it departs from common practices.”

“Skepticism vampire time away carefully, heavily and woefully. Most bands wish they were as good.” – Decibel Magazine

Pięknie! Czekam mocno. Przy okazji przydałyby się jakieś koncerty, bo to chyba jedyny funeral doomowy zespól o którym można powiedzieć, że na koncertach robi show.

Mam już całość.
Z odsluchem czekam na jeszcze zimniejszy deszczowy i wietrzny dzień.
Będzie zanurzane.