Masterful Magazine

Znam trzy (Marian Konopnicki pewnie ze 20:) zespoły, które obrały sobie tę nazwę - przeciętny all-stars-band z Polski, melodyjne gówno z Meksyku oraz norweski Dzień Gniewu, o który traktuje ten topic.
Tajemniczy zespół, który wydał tylko jedno demo - "Circle of Leth" (1994) , ale za to JAKIE !!!. Genialne połączenie surowego i black metalu, muzyki klasycznej i szczypty odhumanizowanego industrial-BM a'la Mysticum. Klawisze tutaj naprawdę grają, a nie tworzą jedynie tła mającego zmiękczyć samą muzykę. Nad tym wszystkim unosi się posępny skrzek wokalisty, którego melodeklamacje przyprawiają o CIARY.

Ostatnio nabyłem drogą kupna re-edycję demka na jedynie słusznym nośniku (LP - Painiac Rec), swoją dogą dość ubogo wydaną.

Z dzisiejszej perspektywy w/w materiał robi wciąż wrażenie, choć, przyznaję, ze mniejsze niż -naście lat temu. Dostrzegam kulejącą produkcję i dość plastikowo brzmiące klawisze (mimo wszystko to casio). Ale pamiętajmy o tym, że to tylko demo i do tego pierwsze. Z pewnoscią, gdyby nie decyzja o zawieszeniu działalności, debiut nagrany w profesjonalnym studio i z prawdziwymi klawiszami (tzn nie z syntezatora) byłby niemałą sensacją.

a tutaj trochę więcej o zespole:
http://www.metal-archives.com/band.php?id=11510

Zajebiste. Mimo słabego brzmienia wciąż robi na mnie spore wrażenie za sprawą atmosfery, której na próżno szukać na 99% dzisiejszych płyt BM.

no tak.. aż jedna odpowiedź (której się zresztą spodziewałem). aż tak słabo ze znajomością tego zespołu?

Ja słyszałem coś, ale w chuj dawno i nie pamiętam, to nie chcę się tu wymądrzać. Zresztą chyba to jakiegoś wielkiego wrażenia na mnie nie wywarło.

ale te francuskie monologi to mogli sobie już darować, takie to ni do tańca, ni z dupy różańca;

za to ostatni numer, ten najdłuższy, jest rewelacyjny, to podchodzi pod stylistykę drone doom jak nic!

boroowa pisze:Genialne połączenie surowego i black metalu, muzyki klasycznej i szczypty odhumanizowanego industrial-BM a'la Mysticum. Klawisze tutaj naprawdę grają, a nie tworzą jedynie tła mającego zmiękczyć samą muzykę. Nad tym wszystkim unosi się posępny skrzek wokalisty, którego melodeklamacje przyprawiają o CIARY.

Prawie jak Summoning

boroowa pisze:Z dzisiejszej perspektywy w/w materiał robi wciąż wrażenie, choć, przyznaję, ze mniejsze niż -naście lat temu. Dostrzegam kulejącą produkcję i dość plastikowo brzmiące klawisze (mimo wszystko to casio).

Dokładnie jak Summoning

boroowa pisze:Z pewnoscią, gdyby nie decyzja o zawieszeniu działalności, debiut nagrany w profesjonalnym studio i z prawdziwymi klawiszami (tzn nie z syntezatora)...

... Summoning miałby konkurencję

Nie wiem czy im się coś na uszy wtedy rzuciło, ale te klawisze strasznie kaleczą niezłą nawet muzykę

4m pisze: Summoning

pudło, minus siedem dioptrii

boroowa pisze:

4m pisze: Summoning

pudło, minus siedem dioptrii

Muzykę się słucha, a nie ogląda Pierwszy i czwarty kawałek wg Ciebie nie zalatują podobieństwem? A tak w ogóle najlepszy moment to druga część drugiego kawałka. Gdyby tylko zdjęli te dwie warstwy klawiszy z gitar