Masterful Magazine

szczerze jestem ciekaw opinni ortodoksyjnej gawiedźi Masterfula na temat tego zespołu,raczej chodzi mi o ich działalność z Danem Swano,bo potem to jest raczej śmiech na sali.Osobiście ich nie wielbie,ale Crimson I budzi szacunek,lubie tez Infernal.

znam tylko, a raczej znalem, bo nie slyszalem ich ładne pare lat "nothing but dead remains", "unorthodox", "the spectral sorrow". podobalo mi sie. gdzies po drodze mialem okazje chyba raz uslyszec "crimson" i juz mi sie nie podobalo

W I połowie lat 90 tych jeden z moich ulubionych bandów. Najlepsza płyta to oczywiście "The Spectral Sorrows" z takimi numerami jak zajebisty "Jesus Cries". "Unorthodox", "Crimson", "Purgatory Afterglow" i najbardziej archaiczna "Nothing But Death Remains" to też ważne płyty tamtego okresu. Ceniłem zespół za elemnty progresywne, co w tamtych czasach było rzadkością, gdyż "rozwój" w tamtych czasach oznaczał zazwyczaj drastyczne łagodzenie muzyki...
Infernal i Cryptic to syf, Crimson II w miarę udane epitafium.

Crimson pierwszy i drugi to znakomite IMO płyty . w zasadzie KOCHAM BEZGRANICZNIE. i całą rezte tez, z wyjątkiem chujowego Cryptic i Infernal..
w ogóle Swano to równy gośc, pisze naprawdę niesamowitą muzykę, mam na półce równiez całą dyskografie NIGHTINGALE - uwielbiam to co robią..nigdy natomiast nie słyszałem UNICORN i jeśli ktoś chce sprzedac ich płyty to biorę od razu..cena nie gra roli

z "the spectral sorrows" pamietam przebojowy "sacrificed"czy jakos tak. fajne

no z Infernal to tak naprawde tylko The hell is where the heart is,wykurwisty numer,reszta nuda

[quote][i]Wysłane przez Set[/i]
gdzies po drodze mialem okazje chyba raz uslyszec "crimson" i juz mi sie nie podobalo [/quote]

ten krążek wymaga dłuższego obcowania z nim, dopiero potem całość nabiera logicznego kształtu

[quote][i]Wysłane przez Major[/i]
W I połowie lat 90 tych jeden z moich ulubionych bandów. Najlepsza płyta to oczywiście "The Spectral Sorrows" z takimi numerami jak zajebisty "Jesus Cries". "Unorthodox", "Crimson", "Purgatory Afterglow" i najbardziej archaiczna "Nothing But Death Remains" to też ważne płyty tamtego okresu. Ceniłem zespół za elemnty progresywne, co w tamtych czasach było rzadkością, gdyż "rozwój" w tamtych czasach oznaczał zazwyczaj drastyczne łagodzenie muzyki...
Infernal i Cryptic to syf, Crimson II w miarę udane epitafium. [/quote]
zgadzam się z przedmówcą ,Infernal,Cryptic i Crimson 2 słyszałem gdzieś przelotnie , z tego co pamiętam to słabe to było

a Cryptic taaaak,kiszka,jakis wydredziony pajac na vocalu,śmich

Moja przygoda z EoS skończyła się na The Spectral Sorrows, czyli kilkanaście lat temu. Potem poznałe wyrywkowo parę utworów na składankach, ale zdecydowanie not my cup of tea.
Dana Swano cenię głównie za g-e-n-i-a-l-n-e PAN*THY*MONIUM

dobrze znam tylko Crimson 1 i uwielbiam. Slyszalem jeszcze Crimson 2 ale imo wyszla tandeta. Paskudne klawisze i cukierkowe melodie. "Jedynka" to moja ulubiona plyta z nurtu melodic death metal i chyba jedyna, ktora w calosci lubie. Jak dla mnie jedna z najwazniejszych plyt metalowych w ogole.

[quote][i]Wysłane przez Riven[/i]
melodic death metal [/quote]
nienawidzę tego określenia. to prawie jak unblack metal

no ale niektorych rzeczy nie sposob inaczej okreslic

[quote][i]Wysłane przez boroowa[/i]
[quote][i]Wysłane przez Riven[/i]
melodic death metal [/quote]
nienawidzę tego określenia. to prawie jak unblack metal [/quote]

dlatego nie znosze tej muzyki . Crimson jest wyjatkiem jak na razie

z pewnością jeden z wazniejszych zespołów ze Szwecji. Uwielbiam zarówno szeroko pojęty Rock Progresywny jak i Death Metal a EoS to połączyli. Za im chwała

Swano jako jeden z nielicznych ma zajebisty growl i czysty vocal, na Crimson świetnie to połączył

lubię dwójkę

swojego czasu zasłuchiwałem się w tej kapelce, szczególnie płyty "the spectral sorrows" i moja ulubiona "Purgatory afterglow". Późniejszych nagran nie znam

Jak juz mnie najdzie na Edge of sanity to słucham praktycznie tylko "the spectral sorrows" albo "crimson", inne zarzucam rzadziej. Zdecydowanie jednak stawiam wyżej Pan-Thy-Monium.

Pierwsze 4 płyty lubię nawet bardzo, ale "Crimson" przebija wszystko. Na "Infernal" były jakieś 2-3 dobre numery, a "Crimson II" jest całkiem niezła, ale do rewelacji daleko.