Masterful Magazine

Drugi singiel z nowego albumu.

Nie da się ukryć, że jestem srogim fanboyem Furze. Końcówka lat 90tych i początek 2000tych kojarzą mi się z postępującym udomowieniem BM na fali popularności wynikającej z wydarzeń w Norwegii, którego to symbolem stał się Dimmu Borgir. Furze (w po świetnym demo „Neromanzee” wydanym jako Woe J. Repaer) wjeżdża w to cało gówno jakby nie wiedział co się dzieje. Jak o tym myślę, to wiedzę oczami wyobraźni Reapera, który przychodzi na sabat jakieś odizolowanej wiejskiej remizie, tylko po to, żeby zorientować się, że wszyscy już wyszli. Część nie żyje, część łapie stopa przy autostradzie, a inni jadą nią już camperem. Odtrutka.

Reaper nagrał w tamtym czasie parę świetnych albumów. Frost nagrał gary na UTD, materiał wydała znacząca wtedy jeszcze coś Candlelight. Wydawało by się, że świat zostanie zFurzowany. Nie rozumiem czemu tak się nie stało. Przyznaję, że ten Sabbath worship z Reaper Subconscious Guide to nie do końca było to czego oczekiwałem, ale to, że późniejsze materiały przeszły prawie bez echa jest dla mnie trudne do pojące.

Sam singiel BDB. Jest tu wszystko za co kocham tę odklejkę - surowizna i garaż, ale psychodelia i feeling. No i organki! Muszą być organki!

Prawda.
FURZE i FAUSTCOVEN to zawsze byli tacy norwescy odszczepieńcy. Robili swoje. Piwnica i wariactwa. Szanuję.

Ano. Faustcoven to też jeden z TYCH zespołów dla mnie. Bardzo jestem ciekaw czy coś tam pichci / pichcą. Wie ktoś coś?

Wjechał przedpremierowy odsłuch całego nowego pełniaka:
https://www.invisibleoranges.com/furze-caw-entrance/
Będzie słuchane.

Penetracja nowego albumu trwa. Werdykt jeszcze nie zapadł. Natomiast natknąłem się na wywiad z Reaperem i kurwa... biorąc pod uwagę jego historię rodzinną, to ta psychodelia w jego BM nabiera zupełnie innego wyrazu...