DEATH

[Sgt. Barnes]

Chyba czas abyście kupili Human na CD, a nie słuchali jej ze starej kasety. Moim zdaniem Human brzmi idealnie. Nisko, brudnie, brutalnie, ale wciąż selektywnie. Jedna z tych najlepiej wyprodukowanych płyt death metalowych ever!

Posiadałem na CD w jedynym słusznym wydaniu. Sprzedałem, bo słuchałem odświętnie :)

Co do ITP - ja od tej płyty zaczynałem, wiec odbierałem i odbieram jej brzmienie jako 'normalne' :) nigdy nie miałem do niego zastrzeżeń (poza ginącym miejscami wokalem)

A jak bas tam chodzi - poezja :-)
W sumie też jakoś wolę brzmienie "ITP", jest więcej przestrzeni, słychać doskonale bas DiGiorgio (co w tej muzyce wcale nie takie oczywiste). I solówki to już magia, wolę styl LaRoque niż te jazzowe wygibasy na "Human".

[Mol]

sprawdzcie sobie remix/remaster Human z Relapse, dorzucili tam troche przestrzeni :)

[est]

Była już tutaj o tym mowa i było to brzmienie chwalone :)

[aniola]

leprosy=spirytus=scrymcia>>>>>>>>>reszta:))))

Wiem powtarzam sie:)))

[Sgt. Barnes]

sprawdzcie sobie remix/remaster Human z Relapse, dorzucili tam troche przestrzeni :)

Mam mix uczuć względem namiętnego poprawiania oryginalnych bić.

[535]

Ja jednak, proponuję wszystkim, sprawdzić sobie jeszcze raz Scream Bloody Gore.

[aniola]

Ja jednak, proponuję wszystkim, sprawdzić sobie jeszcze raz Scream Bloody Gore.

Reszta woli lamance jazzowe:))))
Mi "leprosy"(czytaj wyzej :))) ) zalazlo za skore:)))

[ramonoth]

Odświeżyłem dziś SH. Klękajcie narody.

[Rattlehead]

Tak dokładnie to ciężko jednak w moim przypadku wyłonić lidera z całej dyskografii. Jest dzień, że zabiłbym za Scream..., a jest że oddałbym ostatnie na świecie piwo za The Sound... Wszystko jest tak bogate, a jednocześnie zróżnicowane, że jest w czym wybierać i nie widzę potrzeby stopniowania, zliczania, pierwiastkowania i mierzenia linijką.
Podkreślę jeszcze raz moje niegdysiejsze słowa. Dla mnie kop w kalendarium Chucka, była największą stratą w szeroko rozumianej muzyce metalowej. Tylko tyle chciałem, bo idę do lodówki po kolejne.

[Sgt. Barnes]

Odświeżyłem dziś SH. Klękajcie narody.

Kurwa, ja również leżę i kwiczę :-) Zajebiste brzmienie, solówki tandemu Schuldiner/Murphy - miazga, kompozycje składne i rasowe, Chuck ryczy, ale słychać, o co c'mon, okładka Eda Repki w najlepszym guście - wyrasta nowy lider dyskografii Kosiarza.

[Mort]

sprawdzcie sobie remix/remaster Human z Relapse, dorzucili tam troche przestrzeni :)

Mam mix uczuć względem namiętnego poprawiania oryginalnych bić.

Nowy Human to strzał w dziesiątkę. Bardzo go polubiłem i wskoczył na 3 miejsce w moim porządku płyt DEATH.

[Maria Konopnicka]

Dla mnie kop w kalendarium Chucka, była największą stratą w szeroko rozumianej muzyce metalowej. Tylko tyle chciałem, bo idę do lodówki po kolejne.

Chyba tak. Szkoda było Quorthon, Steela, Dio, Darrella, czy choćby ostatnio Hannemana...ale można sobie było tłumaczyć, że Ci panowie najlepsze lata mieli już za sobą i najprawdopodobniej (choć w muzyce można się mylić*), nie zaskoczyliby nas już niczym na miarę swoich największych dokonań. Tymczasem Chuck był na pełnej kurwie, z płyty na płytę się rozwijał i wydaje się, że najlepsze rzeczy dopiero mógł nagrać.

* choćby dlatego, że ostatni album Type o Negative uważam, za jeden z najlepszych. A może wróciłby Carnivore i rozjebał ?

[ramonoth]

* choćby dlatego, że ostatni album Type o Negative uważam, za jeden z najlepszych.

Ja też.

[Lykantrop]

* choćby dlatego, że ostatni album Type o Negative uważam, za jeden z najlepszych. A może wróciłby Carnivore i rozjebał ?

Nie może, ale na pewno. Były realne i poważne plany wskrzeszenia trupa. No szkoda, ale z drugiej strony może nawet lepiej, bo nie zabiliby kultu :)

[nicram]

Tak dokładnie to ciężko jednak w moim przypadku wyłonić lidera z całej dyskografii. Jest dzień, że zabiłbym za Scream..., a jest że oddałbym ostatnie na świecie piwo za The Sound... Wszystko jest tak bogate, a jednocześnie zróżnicowane, że jest w czym wybierać i nie widzę potrzeby stopniowania, zliczania, pierwiastkowania i mierzenia linijką.
Podkreślę jeszcze raz moje niegdysiejsze słowa. Dla mnie kop w kalendarium Chucka, była największą stratą w szeroko rozumianej muzyce metalowej.

Święte i mądre słowa. Każda płyta Death jest sama w sobie muzycznym skarbem, który można latami odkrywać. Każdy znajdzie również coś dla siebie w dyskografii tego zespołu. Zgadzam się również co do tezy o wyjątkowości Chucka na tle innych. Muzyk, którego najbardziej brakuje ze wszystkich metalowców.

[aniola]

Pelen szacunek dla wszystkich opini:))) "Leprosy" i nie tylko przez moje przygody:)))
I choc byli by zabili i innyli zdania nie zmienie

[Nerwowy]

Tak dokładnie to ciężko jednak w moim przypadku wyłonić lidera z całej dyskografii. Jest dzień, że zabiłbym za Scream..., a jest że oddałbym ostatnie na świecie piwo za The Sound... Wszystko jest tak bogate, a jednocześnie zróżnicowane, że jest w czym wybierać i nie widzę potrzeby stopniowania, zliczania, pierwiastkowania i mierzenia linijką.
Podkreślę jeszcze raz moje niegdysiejsze słowa. Dla mnie kop w kalendarium Chucka, była największą stratą w szeroko rozumianej muzyce metalowej.

Święte i mądre słowa. Każda płyta Death jest sama w sobie muzycznym skarbem, który można latami odkrywać. Każdy znajdzie również coś dla siebie w dyskografii tego zespołu. Zgadzam się również co do tezy o wyjątkowości Chucka na tle innych. Muzyk, którego najbardziej brakuje ze wszystkich metalowców.

Nie zesrajcie się z tym Czakiem ;DDD.

[Kurt]

Pelen szacunek dla wszystkich opini:))) "Leprosy" i nie tylko przez moje przygody:)))
I choc byli by zabili i innyli zdania nie zmienie

Leprosy byłoby doskonałe... gdyby nie tę bębny. Nie wiem dlaczego, ale mam po prostu drgawki jak słyszę perkusję na tej płycie. Całość dużo przez to traci.

[Riven]

przecież są zajebiste :o

np gary w open casket są znacznie lepsze niż riffy ;d

[Kurt]

przecież są zajebiste :o

np gary w open casket są znacznie lepsze niż riffy ;d

Nie są. Tośmy se pogadali.