07-01-2018, 15:10
Ach, cóż to był za bal!
Najlepsza potańcówka we wsi, reklamowana jako najlepsza impreza dla ludzi pozbawionych gustu, godności i lubujących się we wszelakich odmianach ekstremy, okazała się taką w rzeczywistości, bo w momencie kiedy opadły już troszeczkę emocje, to można na trzeźwo powiedzieć, że lepszej inauguracji koncertowego roku nie można było sobie wyobrazić. Po krótkim rzuceniu okiem na plakat już można było wywnioskować, że prócz solidnej dawki decybeli przekroczone zostaną wszelkie możliwe i niemożliwe granice. Przede wszystkim granice estetyczne, moralne, granice dobrego smaku i kilka innych, o których wstyd mówić a co dopiero pisać. Żeby już nie przynudzać, słowo pochwały dla organizatora: festiwal miłośników chlustających wymiocin i obsranych majtek był pod tym względem przygotowany celująco. Kapele wchodziły na scenę i rozpoczynały wykonywać swoje pieśni zgodnie z załączonym przed impreza harmonogramem, obsuw czasowych nie zanotowano, a jeżeli już jakieś się zdarzyły, to były niezauważalne, a wybór klubu to moim zdaniem strzał w dziesiątkę. Dobre nagłośnienie, świetna lokalizacja, sala balowa która pomieściła wczorajszego wieczoru naprawdę wielu tancerzy i dobrze zaopatrzony bar. Skoro już przydługie słowo wstępne zostało powiedziane, to przyjrzyjmy się bliżej popisom grup pieśni i tańca które uszczęśliwiły nas swoim repertuarem.
Początek imprezy co wrażliwsi słuchacze mogli poczuć dzięki zmysłowi węchu, bowiem pasjonujący składem chemicznym zapach uniósł się nad sceną, po czym bezlitośnie nią zawładnął - proszę państwa, oto FETOR. Smród tylko dla najtwardszych z najtwardszych, to nie jakiś tam smrodek który unosi się w powietrzu po konsumpcji nieco przeterminowanego bigosu, tylko prawdziwy odór rozkładających się zwłok, czyli odchodząc nieco od zapachowych porównań, na sam początek zostaliśmy uraczeni slamm brutal death metalem najwyższej jakości. Na wokalach Ojciec, który udziela się chyba w tysiącu kapel, pokazał jak powinien brzmieć prawdziwy bulgot. Pozostali muzycy też nie próżnowali i cios który można było od nich dostać na samo powitanie musiał zaboleć. Bezlitosna, brutalna mielonka o typowo amerykańskiej proweniencji przypadła mi mocno do gustu. Krótko, treściwie, bez zbędnego przedłużania seta pożegnali się z nieliczną jeszcze publiką i ustąpili miejsca Porky Vagina.
To była pierwsza z kapel która skorzystała z usług automatu perkusyjnego. To także pierwsza kapela, która przekroczyła wspomniane na samym początku przeze mnie granice. Przy okazji mała dygresja - nie wiedziałem, że Jan Paweł II cieszy się wśród grindowców taką estymą, bowiem co i rusz był intonowany psalm - "Jan Paweł II jebał małe dzieci" ochoczo odśpiewywany przez zgromadzona publiczność, do czego jeszcze bardziej ochoczo zachęcali wokaliści. Jak ktoś nie słyszał czym parają się weseli chłopcy z Porky Vagina, to jeśli powiem że dokonali ciekawego połączenia grindu z elementami disco, to może będzie miał jako takie wyobrażenie co też sączyło się z głośników przez około 30 następnych minut. Tutaj co bardziej wnikliwi słuchacze mogli zagłębić się w tematykę tekstów, które były odśpiewane w naszym ojczystym języku. Dzięki temu można było zagłębić się w tak poważne tematy jak świniogwałt, mogliśmy dowiedzieć się co żrą grube baby, posłuchać wzruszającej historii o pewnej starej kurwie czy też dowiedzieć się czym są tańce, srańce, rozkurwiańce. Spokojna lektura tych tekstów musi dostarczyć naprawdę sporo emocjonujących wrażeń. Podczas ich występu ze sceny w stronę publiki poleciały pierwsze rolki papieru toaletowego a pod sceną rozpoczęły się pierwsze harce, wygibasy i hołubce. Na koniec zostaliśmy uraczeni coverem brutalistów z Backstreet Boys o ile się nie mylę i było to doskonałe zwieńczenie występu. Co prawda na co dzień pewnie nie będę ich słuchał, ale na koncert to z chęcią wybrałbym się raz jeszcze.
Zaraz po wesołej ekipie Porky Vagina scenę opanowali zwyrodnialcy z VxPxOxAxAxWxAxMxC, albo jak kto woli Vaginal Penetration of an Amelus With A Musty Carrot. Mimo rozszyfrowania tego skrótu nie stwierdziłem aby ktokolwiek skandował ich nazwę. Po krótkiej przerwie służącej zainstalowaniu laptopa, panowie przebrali się w swoje białe, pokrwawione kitle, które musiały chyba unikać prania od dłuższego czasu, bowiem ochotnicy mogli je nawet powąchać. Frapujące intro wycięte pewnie z jakiegoś szajs pornola wprowadziło odpowiedni nastrój po czym z głośników gruchnęła niemiłosierna łupanina. Co też się nie działo na scenie... kto nie był, niech żałuje, bowiem nawet najbardziej szczegółowa relacja nie odda ducha tej patologii. Muzycznie to wiadomo, pedofilski, obsmarowany kałem gore grind z kilkoma ciekawymi patentami który miał za zadanie zgwałcić publiczność. Zespół ochoczo zintegrował się z polską publicznością wybierając śmiałka który miał zaprezentować wszystkim zebranym na czym polega ściana śmierci. Ów śmiałek, przy dopingu publiki i samego zespołu miał się rozpędzić po czym uskutecznić zbliżenie ze ścianą. Gratulujemy odwagi, dodatkowe punkty za wykonanie. Kolejni śmiałkowie zostali poproszeni na scenę, po czym wokalista dał im mikrofon i kazał śpiewać. Gorący aplauz zebrał koleś, który nie tylko pokazał niebywały talent piosenkarski, ale również doceniono jego zdolności taneczne. Chociaż przyznać trzeba, że kolejny ochotnik zaprezentował naprawdę godny podziwu growl i kwik. Panowie nie zapomnieli gdzie tkwią korzenie brutalnej muzyki i zaprezentowali nam cover Nigtwish. Przyznaję się, nie znam dokonań tej załogi więc wierzę na słowo że zagrali. Na koniec usłyszałem "Ebryo orgasm" , po czym zapaliły się światła i przyszła kolej na Nuclear Vomit.
Pot skraplał się ze ścian, podłoga była śliska od piwa i pokryta papierem toaletowym, ale to nie zraziło naszych dzielnych wojów. Przedstawiciele miłośników trzody hodowlanej, bohaterscy wojownicy antywaginosceptycznego frontu, chwalący uroki spożycia napojów wyskokowych dziarskim krokiem weszli na deski i rozpoczęli swój recital. Powiedzieć, że pod sceną rozpętało się piekło to mało, bo muzyka Nuclear Vomit wyzwoliła niemal we wszystkich zebranych nieposkromioną ochotę do tańca, więc niemal cały klub zadrżał w posadach. Oszczędna konferansjerka, znakomite przyjęcie i wspaniałe piosenki to przepis na doskonały koncert. Zgodnie z zapowiedzią wokalisty, który poprosił aby "rozpierdolić ten klub w drobny mak" , przy "oborze" publiczność próbowała to uskutecznić. Podejrzewam, że gdyby ich set potrwał jeszcze z pół godziny to z klubu zostałaby sterta gruzu, ale trzeba było jeszcze coś zostawić dla gwiazdy wieczoru, tak więc trzeba było zadowolić się kilkoma rannymi, jakimś rozbitym szkłem i świadomością, że uczestniczyło się w prawdziwym chlewie.
No i gwiazda wieczoru, panie i panowie, lejdis end genitalmen, Spasm! Wokalista z wielgachnym kutasem na czole, perkusista w kalesonach i rozebrany do połowy basista przybyli aby pokazać, że obsceniczność , wulgarność i ohyda nabiorą po ich występie nowego znaczenia. Nie będę tutaj przytaczał ich setlisty, bowiem i tak mało kogo obchodziło co akurat grają, ważne że była zabawa, a ta jak się okazało była naprawdę przednia! Organizatorzy nie zapomnieli o dmuchanych plażowych akcesoriach, tak więc w stronę sceny poleciały koła ratunkowe i piłki plażowe, które co rusz zmieniały miejsce pobytu. Pojawili się nawet surferzy! Wokalista w stroju Borata straszył zebranych swoim brzuszyskiem wyrzygując co rusz kolejne wersy. Ludzie poszaleli z radości i bawili się na całego, co rusz próbując w przerwach między utworami nawiązać nić porozumienia z Czechami skandując w ich kierunku słowa przywitania w stylu "triskej mi na zad". Radim zresztą też postanowił zbliżyć się z polską publicznością i w swoim ojczystym języku omawiał kolejne teksty. Spasm to zespół śpiewający o szeroko rozumianej miłości, tak więc mogliśmy usłyszeć piosnki o małych chujach, wielkich cycach, o waleniu konia czy o owłosieniu aktorek porno z lat 70-tych. I chociaż stwierdziliśmy z kumplem że wypadli nieco słabiej niż podczas ich ostatniej wizyty w Korbie, to mimo wszystko nie poczuliśmy sie zawiedzeni. Radim i spółka być może byli skacowani, przerwy pomiędzy kawałkami były dłuższe, ale zarówno im uśmiech nie schodził z gęby jak i nam. Doskonała zabawa, świetna konferansjerka w języku czeskim i totalna szajba sprawiły że ten wieczór pozostanie na długo w mej pamięci.
Kto nie był niech żałuje, tylko tyle mogę powiedzieć. Impreza wyszła rewelacyjnie, zarówno pod względem muzycznym, towarzyskim jak i przede wszystkim organizacyjnym, tak więc mam cichą nadzieję, a z pewnych źródeł wiem, że nie tylko ja, że impreza okaże się cykliczna i już w przyszłym roku Chorzów znów stanie się świadkiem gorszących scen rodem z samego dna patologii. Resztę pomińmy milczeniem. Do następnego razu hołoto!
