BREAKCORE i okolice

[Scaarph]

nie spodziewałem się, że ten gatunek (i przyległości) jest AŻ TAK zróżnicowany i głęboki ( w sensie, że można latami kopać i wraz dna nie widać). pomyśleć, że głupie w sumie i trochę dla jaj zadane pytanie przyczyniło się do odkrycia przeze mnie tak fascynujących dźwięków! ciężko to ogarnąć, ile w życiu zależy od czystego przypadku. ale do rzeczy, odkryłem wierzchołek góry lodowej, znam drogę wgłąb, poszperałem tu i ówdzie i znalazłem sporo złóż tego typu połamańców i okolic, mam zamiar je intensywnie i w pocie czoła wydobywać i testować. mam nadzieję zrewanżować się wam za zaszczepienie we mnie tego cholerstwa w tym temacie co ciekawszymi mojemi odkryciami, choć co bardziej osłuchani pewnie wszystko na pamięć znają. no, ale zobaczymy. tymczasem, borem lasem.

[Skaut]

teraz tylko czekamy, aż Maria skrobnie coś w tym temacie

[Scaarph]

teraz tylko czekamy, aż Maria skrobnie coś w tym temacie

ta, np "wypierdalać z tym waszym techno z forum, bydlaki!"
a tak na poważnie, w sumie bym się nie zdziwił, jeszcze z miesiąc temu jakby mi ktoś powiedział, że się będę podniecał takimi historiami to bym go wyśmiał

[longinus696]

No i zajebiście. Ot, cała idea forum.

[Morph]

VENETIAN SNARES filth

premiera: 20/04

Venetian Snares, aka Pants Geronemo, aka Buttercock Lesbummer, aka the biggest retard on earth, has once again turned his toilet fantasies into something you can buy at the store, shove in your whore mouth and puke up thru a glory hole into a stranger's gaping anus. Financing the dubstep scene since 2005, Venetian Snares has somehow again, not bothered to make anything remotely like a Benga record from 3 years ago, instead reaching deep down into the bottomless pit of electronic genres gone by and digging out acid techno for a thoroughly humiliating raping of the sound. This is the shittiest acid record ever made! Venetian Snares actually covered his 303s with his own feces and twisted the knobs with his rock hard cock! At one point he even tapes a 303 to a prostitute and kicks the shit out of her legs. In fact, Aaron "Rapey the Raper Rapintgton the 5th" Funk has a 303 taped to his cock right now as he rapes a bag of onions inside your hollowed out pelvis. This record was made using many TB-303 analogue synth boxers that are now buried inside raped dead bodies in his luxurious backyard. Dear Universe, suck my fucking cock.

[streetcleaner]

jest tez preview

+

[Skaut]

VENETIAN SNARES filth

premiera: 20/04

sięsprawdzisię

[Morph]

Po pierwszym, pobieżnym przesłuchaniu brzmi mi trochę jakby William Bennett się za breaki wziął

[Skaut]

VENETIAN SNARES filth

premiera: 20/04

sięsprawdzisię

no i "sięsprawdziłosię" - niesamowite rozczarowanie. Wygląda to tak jakby złożył do kupy co się da z poprzednich krążków, w myśl idei: "im więcej, tym lepiej", a zapomniał o motywie przewodnim i wyszła mu strasznie nudna płyta. Jak pisałem w playliście, tytuły kawałków lepsze od muzyki. Lipa

[Scaarph]

mocno mi podpasowały breaki tego pana - bardzo uporządkowane, "schludne", mało w nich jakiegoś chaotycznego rozstrzału, same w sobie prawie tworzą melodie. mocno polecam, ale...
...no właśnie, nie jest to czysty breakcore. swampyboy bowiem obok breakbitu uprawia również równolegle chiptune/8bit, co prawdopodobnie okaże się niestrawne dla większości. ja sam przyzwyczajałem się krótko. jeśli jednak przyjmie się te ośmiobitowe muzyczki czeka na nas prawdziwa uczta brejków - no świetne są.
sam nie znam jeszcze dwóch wymienionych jako pierwsze albumów - cheesy chips i broken smile, ale nadrabiam właśnie - sociopath records udostępnia wszystkie płytki do pobrania za darmo (a właściwie to wszystkie swoje releasy) -
http://sociopath-recordings-releases.blogspot.com
http://www.discogs.com/artist/Swampyboy
chceta to próbujta.

[Scaarph]

dwa krótkie materiały Gabbenni Amenassi - Multicore Visit oraz PodzaebalaSasamba
czym jeść? otóż mamy tutaj do czynienia z interesującym breakcorem. wyżej wymienione materiały wypełnione są po brzegi wyśmienitymi brejkami w tempach od średnich (co nie znaczy wolnych!) do - i te przeważają - szaleńczych galopad. brzmienie także rozciąga się od mocno "przepisowego", typowo breakcoreowego, przez klub, do bardziej stłumionego. struktura wygibasów też różnorodna - od klasyczego łamania aż po wręcz abstrakt. całość poprzeszywana różnorakimi samplami, pociętymi, poprzeżuwanymi i wyplutymi, zawsze jednak bardzo zgrabnie wpasującymi się w całość (takie choćby requiem for a dream robi mi takie coś, że napierdalam łapami w biurko jak pojebany ) no i materiały oba są na tyle krótkie, że nie idzie się nimi znudzić, co uważam za kolejną zaletę.
polecam spróbować, najlepiej na słuchawkach i głośno - wrażenia lepsze od głośnikowych