U2 - POP

[moonfire]

A ja się do War w całości nie przekonałem, spodziewając się większej petardy, większego czadu. Ma świetne momenty, jak najbardziej znane Sunday Bloody Sunday (chociaż wolę bardziej gitarową wersję koncertową), czy genialny New Year's Day, ale w kilku momentach napięcie siada. Od Octobera wolę debiutanckiego Boya, jest równiejszy i bardziej surowy, a ja nieporadność debiutów lubię, o czym już pisałem. Joshua Tree kiedyś mnie nudził w drugiej połowie, ale po wsłuchaniu się widzę, że sporo w niej podskórnej energii i ukrytego czadu. Świetna płyta. Podobnie jak Unforgettable Fire. Niby spokojna muzyka, ale jakoś tak specyficznie pulsująca pod skórą. Najbardziej zaś lubię Achtung Baby, na której, zamiast powielać sukces poprzedniczki, albo iść dalej w hamerykańskie klimaty a la Rattle And Hum (który przecież nie był typowym, regularnym albumem), panowie postawili wszystko na jedną kartę, unowocześniając i zakwaszając swoją muzykę. Pamiętam, że trójkowym słuchaczom U2, wrażliwcom romantycznym to nowoczesne oblicze U2 niezbyt przypadło do gustu, bo były taneczne rytmy, a wychowankowie Kaczkowskiego i Beksińskiego modernizmem gardzą, ale kto by się tam przejmował narzekaniem zasłuchanych w piękno symfonicznego rocka pierdzieli. Odważny krok zrobili i koniec.

[Maleficio]

Lubie ich młodzieńcze wypierdy, potem Bono odkrył afrykę i chciał się stać Irlandskim Paulem Simonem czy Peterem Gabrielem... i walczyć o prawa biednych... i zaczął mi obrzydzać muzę U2. Jednak trzeba im oddać hołd za niektóre kawałki na Rattle and Hum, czy Joshua... POP zdecydowanie jest najlepsza z trylogii z Achtung Baby - Zooropa - POP. To co potem zaczęli grać to już tylko i wyłącznie odcinanie kuponów po POP.

[moonfire]

Albumów po Pop nie znam i poznawać nie zamierzam, zaś kaznodziejskie zapędy Bono jakoś mi nie przeszkadzają. Może dlatego, że nie czytam wywiadów z nimi, ani książek o kapeli.

[Shamrock]

to jest najlepiej wyprodukowana płyta U2 :D

pojde dalej, produkcja i brzmienie ogolnie to grubo wiecej niz połowa zajebistosci tej plyty

[Aron]

Dobrze że przypomnieliście mi o tej płycie, kupiłem ją niedługo po premierze i przez kilka pierwszych miesięcy katowałem się nią jak głupi próbując doszukiwać się w niej klimatu wspaniałych poprzedników. Nic z tego nie wyszło i poszła w odstawkę - w tej chwili słucham jej chyba po raz pierwszy od dekady.
Dla mnie U2 skończyło się na Achtung Baby.

[mad]

Dla mnie U2 skończyło się na Achtung Baby.

Dla mnie się nigdy nie zaczęło ;) Nie potrafię zrozumieć popularności tego zespołu, a jeszcze bardziej jestem zdziwiony, gdy ktoś twierdzi, że to artyzm jakiś.

[Shamrock]

co to jest artyzm?

[Stygmat]

to pewnie to

[Agony]

to jest najlepiej wyprodukowana płyta U2 :D

Mnie to brzmienie bardzo odpowiada, ale słyszalne jest, że U2 nie brzmi tak radio-friendly, jak dotychczas. Słaba sprzedaż albumu nie była przecież spowodowana kiepskimi kompozycjami. Jeden z muzyków grupy (nie pamiętam który) twierdził po latach, że gdyby mogli spędzić nad nagrywaniem więcej czasu, to płyta dopiero wtedy by brzmiała... Wiele kawałków z ''Pop'' zostało nagranych ponownie, jakby panowie chcieli coś poprawić w tych znakomitych kompozycjach. Zastrzegam, że znam tylko wersje pierwotne, z albumu.

[twoja_stara_trotzky]

no właśnie dlatego jest najlepiej wyprodukowana, że brzmi mało radio friendly :D

[yossarian84]

Fajna płyta, dawno nie słuchałem :) późniejsze albumy już mnie nie interesowały wcale, ale POP i prawie wszystko przed nią było bardzo dobre. Muszę odświeżyć.

[TheDude]

Bono nie jedno ma oblicze. Pedał jeden . . .

http://sp1.fotolog.com/photo/1/62/73/ve ... 6760_f.jpg

[yossarian84]

Swoją drogą wypożyczyłem sobie dzisiaj jakąś biografię Bono. Ale chyba nie będzie zbyt fascynująca, mam wrażenie.

[DCI Hunt]

Joshua Tree kiedyś mnie nudził w drugiej połowie, ale po wsłuchaniu się widzę, że sporo w niej podskórnej energii i ukrytego czadu. Świetna płyta.

Tak, to właśnie druga połowa tej płyty fenomenalna. Bardzo lubię otwieracz, ale "I Still Haven't Found What I'm Looking For" obecnie działa na mnie trochę jak "Enter Sandman". Później już miazga totalna z doskonałym "Mothers of the Disappeared" na czele.
"Achtung Baby" wciąż bardzo lubię, z "Zooropa" kilka utworów też wciąż pamiętam, potem przyszedł Slayer i mnie zdeprawował, więc "Pop" po początkowym rozczarowaniu drugiej szansy nie dostał ;) może nadszedł czas na stan łaski...

[Triceratops]

taki z tego byl pop, ze poscielowa ONe byla fenomenalna

[mad]

Kolega po prawie 9 latach reaktywował wątek, a ja ze zdziwieniem konstatuję, że na starość (zespołu i swoją) powoli zaczynam się przepraszać z tym bandem. U2 w moim rankingu awansował do kategorii "słuchalne".