Monstrosity - Spiritual Apocalypse

[Drone]

Przesłuchałem ten album ze 30 razy - moja ulubiona płyta w tym roku. Ale ja kocham RUNNING WILD, to może dlatego :)

[Nasum]

Ciekawe spojrzenie. Ja tam Running Wild nie słyszę, ale to może przez fakt że nie kocham tego zespołu i nie słucham namiętnie ich płyt ;-) Monstrosity jednak to inna bajka.

[Medard]

Przesłuchałem ten album ze 30 razy - moja ulubiona płyta w tym roku. Ale ja kocham RUNNING WILD, to może dlatego :)

Która płyta jest podobna, to posłucham.
Słabo znam RW.

[HSVV]

Ja bym się bardziej skłaniał ku Helloween z okresu Keeper of the Seven Keys z jednej strony i Asking Alexandria z drugiej. Powerowo-corowe wpływy są ewidentne, co Gniew słusznie zauważył.

[Drone]

Mi chodzi o co innego. O gitary rytmiczne. O precyzję i intensywność riffowania. Ot, takie skojarzenie.

[Drone]

Od 2:10
[youtube][/youtube]

Od 6:24
[youtube][/youtube]

[HSVV]

Pytanie czy ukradli to od Running czy od... Sióstr:

[youtube][/youtube]
:)

[Drone]

Raczej nikt nie kradł, ot zwykła melodia w skali molowej z przesterem i lekkim tłumieniem struny :)

[Żułek]

Od 2:10
[youtube][/youtube]

Od 6:24
[youtube][/youtube]

no prosze :)
gdyby nie mecz to może nawet bym sobie włączył to ............ RW ;)

[Triceratops]

Przesłuchałem ten album ze 30 razy - moja ulubiona płyta w tym roku. Ale ja kocham RUNNING WILD, to może dlatego :)

30 razy? Tyle to ja slucham plyt, ktore standardowo sprawdzam, czy w ogole warto ;)

[Drone]

Kwestia wyrobienia. Ja czasami skreślam płytę bez słuchania ;)

[wolff]

Ja oceniam po zdjęciach we wkładce.
Płyta bardzo dobra, obok nowego Horrendous najczęściej słuchana w ostatnim czasie.

[Medard]

Kwestia wyrobienia. Ja czasami skreślam płytę bez słuchania ;)

Po prostu starczy popatrzeć na tytuły,
jak jest coś z Antychrist, Hell, Burn, Acid,
Black, Blood, Bones, Cut, Dark, Death, Void albo War, od biedy nawet Skeletons, Fuck lub Shit, to warto dać szansę płycie. Taka muzyka zawsze wejdzie pod browara.

Wyższa półka w muzyce ma zawsze słowa Crowley lub Manson, wtedy wiadomo,
że tekściarz to poeta i trzeba mieć na to nastrój.

Zaryzykować można jak jest coś w językach fińskim lub szwedzkim, czy norweskim, bo zapewne ma wystarczającą
ilość bluźnierstw. Chociaż czasami trochę szkoda czasu na translatora.

[byrgh]

Cóż, też uważam, że to piramidalny idiota, a wręcz już reumatoidalny ;) Niestety, jak to powiedział pewien fizjololog, trollować również trzeba umić.

[Self]

Niezły płyt, na pewno lepszy niż Spiryt Apokalyps. Muszę się w nią solidniej wgryźć, więc w weekend poleci, ale już teraz wiem, że warto dać jej szansę. Mimo że byłem delikatnie mówiąc sceptyczny.

[Lucek]

Słuchając nowego Monstrosity (nie jestem żadnym fanem, znałem debiut w miare dobrze) pomyslałem jakie śmieszne pitu pitu :) ale zaraz zaraz nie jest to takie zwyczajne pitu pitu.Głębia i szlachetność tych struktur stanowią o wyjątkowości tego wydawnictwa, nie wychodzi takich materiałów wiele, w ogóle nie wychodzą ? niewątpliwie jest to coś, jest to jakiś pomysł i konkretna realizacja, przy czym jak dla mnie (nie umniejszając) jest to raczej taka urokliwa bajeczka aniżeli prawdziwy DM z krwi i kości.

[Drone]

Też tak to odbieram. Ten materiał jest lekki, zgrabny, dobrze napisany, płynie pięknie i dlatego dobrze się go słucha. I tak, nie jest to death z krwi i kości, ale mi to akurat nie przeszkadza zupełnie.

[knaar]

Zamówiłem właściwie w ciemno, bo nawet nie przesłuchałem w całości tych oficjalnych próbek. Po prostu wiem, że Monstrosity nie nagra słabej płyty. Do tego pokazałem faka zachodniemu digipakowi i ściągam bardzo fajnie wydaną licencję w pudełku.

[Medard]

Słuchając nowego Monstrosity (nie jestem żadnym fanem, znałem debiut w miare dobrze) pomyslałem jakie śmieszne pitu pitu :) ale zaraz zaraz nie jest to takie zwyczajne pitu pitu.Głębia i szlachetność tych struktur stanowią o wyjątkowości tego wydawnictwa, nie wychodzi takich materiałów wiele, w ogóle nie wychodzą ? niewątpliwie jest to coś, jest to jakiś pomysł i konkretna realizacja, przy czym jak dla mnie (nie umniejszając) jest to raczej taka urokliwa bajeczka aniżeli prawdziwy DM z krwi i kości.

Dla mnie płyta nawiązuje do popularnej ostatnio w metalu nazwy retro, to trochę taki retro deathmetal.

Niezbyt ciężki, ale wystarczająco. Za to pomysłowo. Trochę melodyjnie, ale nie za bardzo, żeby nie wyszły ciastka z kremem.
Trochę plastiku, ale raczej chodzi o selektywne brzmienie.

[Medard]

Fakt, że ten typ grania może mi się znudzić i za jakiś czas nie będę chciał do tego wracać. Na razie nie odkryłem w tej płycie nic, co by mnie zaintrygowało.
Po prostu jest przyjemnie, ale przy innych płytach też tak jest, często nawet bardziej.