IRON MAIDEN

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Recenzje to zawsze dla recenzenta sliski temat, bo jak nie piszesz dobrze to wytwornie sie obrazaja i nie przysylaja płyt, a do tego z czasem robiac wywiady poznajesz ludzi osobiscie i coraz trudniej napisac o pkycie ze to gowno, bo wiesz, ze muzycy sie obrazaja nawet za dobre recenzje. Oczywiście nie sugeruje ze Bruce sie obrazi jak przeczyta ale ogólnie tak to troche wyglada z mojego zdania i doświadczenia.

Jak komuś brak charakteru by zjebać słaby album, albo jest typem lizodupa wyłudzającego płyty za free, nie powinien zabierać się za pisanie recenzji, bo to strata czasu dla osoby, która będzie to potem czytać.
A o negatywne recenzje obrażają się tylko francuskie pieski (no, chyba że ktoś ewidentnie przegina pałę i jedzie "ad personam").

Artysci czesto sa ludzmi wrazliwymi, mialem wiele akcji ze obrazali sie o cos, o co nie pomyslalbym, ze w ogole mozna sie obrazic. Ludzie aa zajebiscie rozni.

[sanctusdiavolos]

Recenzje to zawsze dla recenzenta sliski temat, bo jak nie piszesz dobrze to wytwornie sie obrazaja i nie przysylaja płyt, a do tego z czasem robiac wywiady poznajesz ludzi osobiscie i coraz trudniej napisac o pkycie ze to gowno, bo wiesz, ze muzycy sie obrazaja nawet za dobre recenzje. Oczywiście nie sugeruje ze Bruce sie obrazi jak przeczyta ale ogólnie tak to troche wyglada z mojego zdania i doświadczenia.

Jak komuś brak charakteru by zjebać słaby album, albo jest typem lizodupa wyłudzającego płyty za free, nie powinien zabierać się za pisanie recenzji, bo to strata czasu dla osoby, która będzie to potem czytać.
A o negatywne recenzje obrażają się tylko francuskie pieski (no, chyba że ktoś ewidentnie przegina pałę i jedzie "ad personam").

Artysci czesto sa ludzmi wrazliwymi, mialem wiele akcji ze obrazali sie o cos, o co nie pomyslalbym, ze w ogole mozna sie obrazic. Ludzie aa zajebiscie rozni.

To niech się tego oduczą, bo za daleko w tym świecie nie zajadą. Bycie wrażliwym człowiekiem to coś innego niż bycie przewrażliwionym na swoim punkcie płaczkiem. Że dzisiejsi "wojownicy mroku" to ludzie z którymi się trzeba obchodzić jak ze szklanką, to inna sprawa - ale czy kogoś to powinno obchodzić?
Pamiętam sytuację jak raz zjebałem u siebie jednego zina jak burą sukę. Potem na pewnym sylwestrze u kumpla spotkałem autora tegoż pisma (dodam, że koleżka praktykujący jakieś chudo/kutarate, co by mógł mnie swobodnie poskładać). Kumpel załączył muzykę z rozdania oskarów i z pełnym majestatem i gracją czytał moje pozbawione krztyny delikatności, jadowite słowa. Kupa śmiechu była, nikt się o nic nie obrażał. Moje nagrania też nie raz zjechano tu i ówdzie - podziękowałem za szczerość i tyle. Krytyka i hejt to zupełnie dwie różne rzeczy, a z tego co czasem czytam, wielu ludzi tego nie kuma...
Ja tam zresztą wolę prawdziwą i szczerą krytykę, niż fałszywe klepanie po plecach.
Poza tym mam zasadę, że nie biorę żadnych płyt "za free", zawsze coś daję na wymianę. Nikt tym samym nie ma za bardzo prawa czuć poczucia krzywdy za szczerość.
No, ale nie będę odbiegał od tematu, bo tu mowa o jakichś branżowych pismach/portalach, a tam się innymi kategoriami wszystko odbywa. Po prostu dziwi mnie dzisiejsze podejście.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Tez tak mam jak Ty, ale nie oceniam innych postaw tak ostro, ludzie sa jacy sa i trzeba umiec z nimi zyc czasem nawet jak sa od nas calkiem odmienni w takich sprawach. Hiperbolizujesz tez zreszta mocno, nie kazde zle przyjecie krytyki jest od razu byciem."przewrazliwionym na swoim punkcie placzkiem", ludzie niosa ze soba czasem tez zjebane historie. Czesto lepiej po prostu nic nie napisac albo ze nie w moim guście i skupic sie na tym co fajne niz komus psuc humor niepotrzebnie i jeszcze placic za papier. Ale to tylko moje zdanie.

[Hatefire]

Znaczy myślę, że recenzenci bojący się coś napisać, bo coś tam, to lada chwile wyginą. W Polsce ludzi żyjących z krytyki i dziennikarstwa muzycznego, to pewnie idzie policzyć na palcach dwóch rąk. Osobnicy liczący na darmowe płyty raczej nie będą w stanie stworzyć/długo pociągnąć projekt, do którego opłaca się coś wysłać, bo to gra nie warta świeczki biorąc pod uwagę czas itp. Raczej zostaną w niszach ludzie, którzy lubią, to co robią, a pieniądz zarabiają gdzie indziej i tyle.

[sanctusdiavolos]

Tez tak mam jak Ty, ale nie oceniam innych postaw tak ostro, ludzie sa jacy sa i trzeba umiec z nimi zyc czasem nawet jak sa od nas calkiem odmienni w takich sprawach. Hiperbolizujesz tez zreszta mocno, nie kazde zle przyjecie krytyki jest od razu byciem."przewrazliwionym na swoim punkcie placzkiem", ludzie niosa ze soba czasem tez zjebane historie. Czesto lepiej po prostu nic nie napisac albo ze nie w moim guście i skupic sie na tym co fajne niz komus psuc humor niepotrzebnie i jeszcze placic za papier. Ale to tylko moje zdanie.

Jakby się zastanowić, to dziś w ogóle pisanie jakichkolwiek krytycznych recenzji przestaje powoli mieć sens (pomijając może jakieś totalnie podziemne taśmy, których się znikąd nie ściągnie), bo prawie wszystko przed kupnem można sobie sprawdzić na youtube.
Akurat "ludzie którzy niosą ze sobą zjebane historie" (też moja historia nie zawsze była usłana różami) dobrze wiedzą, że krytyka w jakimś zinie, nie jest najpoważniejszym problemem z jakim może się mierzyć człowiek... Ale dość już o tym, nie jestem szczególnym entuzjastą dzisiejszych roszczeniowych, bananowych metaluchów. Zdarzyło mi się korespondować z jakimiś młodszymi pokoleniami, co to są niby "wrażliwe" (przy czym wrażliwość dotyczy tylko ich samych, bo najchętniej wymordowaliby każdego kto myśli inaczej) i jakoś ciężko mi się zebrać na współczucie. Jako dzieciak uważam, że byłem bardzo wrażliwy (z wiekiem się totalnie zbetoniłem na wszystko i już coraz mniej mnie rusza), przy czym dotyczyło się to krzywdy innych osób, w gorszym położeniu, skurwienia świata, przemocy wobec zwierząt i tak dalej, a nie faktu, że ktoś śmiał mnie za coś tam skrytykować, więc troszkę inaczej patrzę na świat niż bezstresowo chowana młodzież, co odkryła instrumenty i chce na skróty osiągnąć "zajebistość", zwykle 90% czasu poświęcając na facebooka i zajebiste sesje zdjęciowe, a nie na próbę stworzenia czegoś szczerego.
Negatywna recka jest trochę jak pała z klasówki. Niby nic przyjemnego, ale świata nikomu zrujnować to nie powinno. Na początku dla nikogo to nie jest przyjemne, z czasem pozostaje się albo przyzwyczaić, albo zacząć nagrywać lepsze materiały.

Raczej zostaną w niszach ludzie, którzy lubią, to co robią, a pieniądz zarabiają gdzie indziej i tyle.

I bardzo kurwa dobrze! Od tego właśnie jest prasa podziemna.

[Dragazes]

Serio wysyła się jeszcze płyty recenzentom?

[Hatefire]

I bardzo kurwa dobrze! Od tego właśnie jest prasa podziemna.

Nie do końca. Bo też skutkować będzie to efemerycznością projektów. Niech się taki Karkas pochoruje (oczywiście nie życzę) i nie będzie z dnia na dzień połowy dziennikarstwa traktującego o DS na świecie

Oczywiście, to przesadzony przykład, bo to nisza w niszy. Niemniej w mainstreamie, w sumie też coraz trudniej o jakościową recenzję filmu itp.

[Sturm]

Serio wysyła się jeszcze płyty recenzentom?

O, a propos awatara — pamiętam, jak czwórka Danziga dostała w „Tylko Rocku” po wydaniu 3,75/5. Czyli w sumie nieźle, ale bez obsrania. Bo się podobno słabo kończy... A i tak bodaj lepiej niż trójka, której dali 3,5 (ale tu już mogę zmyślać). Niby system z bazową wartością rzędu 2,5/5, w którym trzy gwiazdki to już rzecz dobra, cztery — wyróżniająca się, a pięć jest zarezerwowane dla ponadczasowej klasyki, ma sens, ale bez odrobiny odwagi recenzenta kończy się takim pierdoleniem na zasadzie prokrustowego łoża, bo klasyka nie będzie śmiał rozpoznać, choćby na niego nasrał.

[sanctusdiavolos]

Serio wysyła się jeszcze płyty recenzentom?

A co w tym dziwnego? Przecież te wszystkie Metal Hammery chyba nie recenzują z mp3?
Tym bardziej undergroundowe magazyny. Ja tam wciąż od czasu do czasu wysyłam jakieś swoje nagrania na fizycznych nośnikach do papierowych zinów. Czy z "praktycznej" strony ma to sens? Pewnie nie. Buli się za pocztę, przeczyta to max 100 osób (bo takie jest zainteresowanie, jeśli pismo nie wisi w empiku i nie ma na okładce tego, co akurat modne), na reckę czeka się czasem ze dwa lata.
Ale jak się czuje "dawny feeling" i jakąś satysfakcję z faktu utrzymywania "starego ducha" przy życiu, to wciąż potrafi sprawiać to sporą radość. Za stary chłop jestem, by dorabiać do tego jakąś mistyczną ideologię, po prostu jest to "fajne" i tyle. A ludzie potrafią mieć znacznie głupsze hobby.
Tak czy inaczej papier wciąż żyje i ma swoje wąskie grono pasjonatów.

Nie do końca. Bo też skutkować będzie to efemerycznością projektów. Niech się taki Karkas pochoruje (oczywiście nie życzę) i nie będzie z dnia na dzień połowy dziennikarstwa traktującego o DS na świecie

Oczywiście, to przesadzony przykład, bo to nisza w niszy. Niemniej w mainstreamie, w sumie też coraz trudniej o jakościową recenzję filmu itp.

Akurat wysyp zinów jest ostatnimi laty całkiem spory. Z jakością niby bywa różnie, ale dla ludzi którzy są gotowi dopłacać do zabawy z własnej kieszenie (a w większości przypadków z tym to się wiąże), raczej nie ma miejsca na nieszczerość, klepanie się po plecach, czy jakieś inne skurwiałe zabiegi typowe dla mainstreamu.
Nawet z bardziej "oficjalnych" magazynów - polecam chociażby takie Shades of Darkness (zwłaszcza ostatnie numery, bo debiut był taki se). Od razu czuć że szczerość z tego bije i się chłopina w tańcu nie pierdoli (nawet ze znanymi markami), że ktoś się o coś obrazi. Szanuję.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

Znaczy myślę, że recenzenci bojący się coś napisać, bo coś tam, to lada chwile wyginą. W Polsce ludzi żyjących z krytyki i dziennikarstwa muzycznego, to pewnie idzie policzyć na palcach dwóch rąk. Osobnicy liczący na darmowe płyty raczej nie będą w stanie stworzyć/długo pociągnąć projekt, do którego opłaca się coś wysłać, bo to gra nie warta świeczki biorąc pod uwagę czas itp. Raczej zostaną w niszach ludzie, którzy lubią, to co robią, a pieniądz zarabiają gdzie indziej i tyle.

Piszesz tak jakby byl wyrazny rozdział między tymi wszystkimi typami, tymczasem to zawsze jest jakas procentowa mieszanka, w sensie jest to hobby, ale fajnie przy okazji dostac cos za darmo, potem sie coraz bardziej wkrecasz, ludzie zaczynaja szanowac robote ktora robisz, to jest tez jakis boost do pracowania dalej, dlugo mozna by gadac. Ze smiesznych rzeczy to przypomnialo mi sie jak na fejsie w proponowanych wyskoczyl mi jakis gotycki zespol, koszmarny, skomentowalem "co to gowno robi w moim feedzie?" Na co gosc odpisal "przykro mi to slyszec, jestem wielkim fanem twojego zina"xDDD i troche glupio mo się zrobiło jednak. Chociaż to naprawde straszne gowno bylo. Ale i tak.

[uglak]

Serio wysyła się jeszcze płyty recenzentom?

A co w tym dziwnego? Przecież te wszystkie Metal Hammery chyba nie recenzują z mp3?(...)

Nie z mp3, a z flaca. Jest bardzo różnie, ale nawet jak dostajesz płytę to często dopiero po recenzji, a wcześniej masz do pobrania pliki z jednego z dedykowanych do tego serwisów. Fizyczne płyty na etapie recenzowania często jeszcze nie opuściły tłoczni.

[sanctusdiavolos]

Serio wysyła się jeszcze płyty recenzentom?

A co w tym dziwnego? Przecież te wszystkie Metal Hammery chyba nie recenzują z mp3?(...)

Nie z mp3, a z flaca. Jest bardzo różnie, ale nawet jak dostajesz płytę to często dopiero po recenzji, a wcześniej masz do pobrania pliki z jednego z dedykowanych do tego serwisów. Fizyczne płyty na etapie recenzowania często jeszcze nie opuściły tłoczni.

Hmm, ma to sens. Ja nawet się w tym świecie nie orientuję. Żyję od lat w swoim betonie.

[ŚWIAT BEZ KOŃCA]

I bardzo kurwa dobrze! Od tego właśnie jest prasa podziemna.

Nie do końca. Bo też skutkować będzie to efemerycznością projektów. Niech się taki Karkas pochoruje (oczywiście nie życzę) i nie będzie z dnia na dzień połowy dziennikarstwa traktującego o DS na świecie

Oczywiście, to przesadzony przykład, bo to nisza w niszy. Niemniej w mainstreamie, w sumie też coraz trudniej o jakościową recenzję filmu itp.

To akurat nie jest przesadzony przyklad bo jesli chodzi o drukowane teksty o DS to od kiedy powstalo DSZ to spokojnie wytworzylo 3/4 tekstow z ostatnich 4 lat. Inny fajny przykład to Ryan Holiday ktory w ostatnich latach doprowadził do "odrodzenia" stoicyzmu na swiecie, miliony ksiazek, wiele tytulow, rozne wydarzenia itd. czasem tak jest ze dany temat rozwija sie na swiecie wlasnke dzięki temu że pojawila sie ta jedna osoba ktora zajebiscie zajawila sie tematem, jestem pewien ze znalazloby sie o wiele wiecej przykladow. Wiele rzeczy dzieje sie samo z siebie bo taka byla kolej losu, ale nie wszystkie.

[Tatuś]

Ja to podziwiam ludzi, którzy po jednym odsłuchu czy nawet kilku potrafią napisać jakieś recenzje bo te wydawnictwa, które najbardziej obecnie cenię to przegryzałem często i po pół roku bo na początku to była miazga nie do udźwignięcia.
Kto by tyle czekał na reckę?

[uglak]

Jak dla mnie pół roku "przegryzania się" skutkuje raczej przyzwyczajeniem niż docenieniem płyty. Co takiego można usłyszeć przy, dajmy na to, 37 odsłuchu, że nagle radykalnie zmieni Twoje postrzeganie? Nigdy tak nie miałem - to już prędzej po kilku latach, kiedy już trochę zmienił mi się gust coś co przedtem nie trafiało nagle zaskoczyło.

[Tatuś]

Jak dla mnie pół roku "przegryzania się" skutkuje raczej przyzwyczajeniem niż docenieniem płyty. Co takiego można usłyszeć przy, dajmy na to, 37 odsłuchu, że nagle radykalnie zmieni Twoje postrzeganie?

Właśnie słuchałem Holy Wars i tam za drugim razem nie jest z piątego na siódmy a z 10 na siódmy a to chyba setne odtworzenie.... a tak serio to że coś się przegryzło po pół roku to nie oznacza, ze pół roku się z tym męczyłem niezliczoną liczbę podejść. W sumie to znajdą się nawet wydawnictwa które zażarły po kilku(nastu) latach. Weźmiesz coś zmieszasz z błotem a się okaże, że po prostu nie ten czas.

[RippingHeadache]

Blaze i Bruce są w wypożyczalniach

Ostatnie solowe dzieło Bruce'a.....
To jakaś tragedia....
Jeśli przyjąć, że The chemical wedding to 10/10 to to coś co zaraz ma premierę to max 2/10.
Te dwa promocyjne, promowane utwory to są najmocniejsze punkty z całej płyty. Reszta to jakieś miałkie popłuczyny....
Jeśli ktoś liczy na powtórkę chemical wedding lub accident to srodze się zawiedzie.

Szkoda.

Aż sobie posłuchałem no i nie rozumiem zarzutów, bo ta nowa płyta to jest 100% Dickinsona w Dickinsonie. Nie ma eksperymentów, nie ma przełomu, jest za to zestaw przyzwoitych, w tym całkiem dobrych utworów z kilkoma bardzo dobrymi melodiami. Szału nie ma i chyba nie można się go było spodziewać, tragedii jednak z pewnością także brak.

[mocny2_3]

Kolejny który wie co dobre Oczywistością jest że ma racje i cała reszta sie nie liczy
''Uwielbiam dwie pierwsze płyty nagrane z Di’Anno. Podoba mi się to punkowe brzmienie New Wave Of British Heavy Metal. Oczywiście, później stali się bardziej wyrafinowani i robili większe wrażenie, ale zawsze będę darzył sympatią te płyty.''

https://www.terazmuzyka.pl/ktore-plyty- ... cmxr0NSqlD

[shitshow]

To najbardziej oczywista rzecz jeśli chodzi o IM.
Tylko jedynka i dwójka! Z naciskiem na pierwszą...

[mocny2_3]

Praca szuka człowieka