OPETH

[[V]]

Czasem mam wrażenie Vulture że oceniasz zespoły po wywiadach :)

Każdy ma swoje sposoby.

[youtube][/youtube]

To oczywiste.Poza tym każdy kocha wywiady.

[Żułek]

nie wiem jak szwedzka wersja ale inglisz już śmiga na wypożyczalniach ;)

[Medard]

Posłuchałem szwedzkiej, sporo pomysłów znanych z poprzednich ich progrockowych płyt. Dobrze wyprodukowane to.

Więcej jazzu niż w dotychczasowych płytach. Banemannen to jakbym Mike'a Pattona słuchał w jakimś jazzowym projekcie, do tego wpleciona trąbka.

Oczywiście ma klimat Opeth, ten od Heritage i później.

Nie wiem, czy to już moja muzyka. Jeszcze posłucham angielskiej wersji. Coraz bardziej się ten zespół rozjeżdża porównując ich początki z obecnymi płytami.

Jak daleko dojdzie? Będzie grać na Warsaw Summer Jazz Days?

[[V]]

Album doskonale wyprodukowany i jeszcze śmielej nawiązujący do fascynacji akerfeldta i okresu w muzyce który on wielbi najbardziej. Jest to w zasadzie zespół jednego człowieka.

Najlepszy krążek odkąd skręcili w prog/hipisowskie rozjazdy.

[Harlequin]

Posłuchałem inglish version. Dość bogata aranżacyjnie, sporo nieoczywistych melodii, chyba mniej chwytliwa niż poprzednia i mniej subtelna niż Pale Komuchów. Całkiem niezła w ogólnym rozrachunku, może i nawet najlesza z tych retrorockowych. Co nie zmienia faktu, że to i tak już poza moim obszarem zainteresowań

[Pacjent]

A ja mam wrażenie, że ten zespół jest całkowicie wykastrowany. Miękkie to wszystko, łatwe i przyjemne.

[[V]]

Miękkie to wszystko, łatwe i przyjemne.

Oni juz nie chcą w metal.Trzeba mieć właśnie jaja żeby grać to co się naprawde chce niż tłuc non stop te same schematy.

[Harlequin]

Miękkie to wszystko, łatwe i przyjemne.

Oni juz nie chcą w metal.Trzeba mieć właśnie jaja żeby grać to co się naprawde chce niż tłuc non stop te same schematy.

A teraz nie tłuką tych samych schematów tylko w innej konwencji?

[[V]]

Miękkie to wszystko, łatwe i przyjemne.

Oni juz nie chcą w metal.Trzeba mieć właśnie jaja żeby grać to co się naprawde chce niż tłuc non stop te same schematy.

A teraz nie tłuką tych samych schematów tylko w innej konwencji?

No właśnie nie,przecież każdy album od Heritage ma własną tożsamość.

[Medard]

Trzymają się mniej lub więcej podobnych pomysłów od czasów Heritage.

[nicram]

^ Tak jest. Tyle tylko, że przy okazji Heritage całkowicie się wypstrykali i każda kolejna płyta jest gorsza. I żeby tę jałowość twórczej pustyni jakoś zamaskować, coraz więcej pawich piór przyodziewają mając nadzieję, że ludzie nabiorą się na tę pstrokaciznę. I się nabierają.

[Medard]

^ Tak jest. Tyle tylko, że przy okazji Heritage całkowicie się wypstrykali i każda kolejna płyta jest gorsza. Przy tym, żeby tę jałowość twórczej pustyni jakoś zamaskować, coraz więcej pawich piór przyodziewają mając nadzieję, że ludzie się nabiorą na tę pstrokaciznę. I się nabierają.

Sorceress miało trochę inną sekcję rytmiczną, najnowsza ma więcej pejzaży dźwiękowych. Ale trzymają się jednego, to nie jest taka różnorodność jak u Stevena Wilsona i jego Porków, który co kilka płyt zmienia podejście.

[Harlequin]

No właśnie nie,przecież każdy album od Heritage ma własną tożsamość.

A wcześniej nie miały? Moim zdaniem do "Damnation" każdy album był inny.

[Medard]

No właśnie nie,przecież każdy album od Heritage ma własną tożsamość.

A wcześniej nie miały? Moim zdaniem do "Damnation" każdy album był inny.

Ale wszystkie rozpoznawalne od razu jako opeth, może morningrise trochę bardziej skok w bok.

[Harlequin]

No właśnie nie,przecież każdy album od Heritage ma własną tożsamość.

A wcześniej nie miały? Moim zdaniem do "Damnation" każdy album był inny.

Ale wszystkie rozpoznawalne od razu jako opeth, może morningrise trochę bardziej skok w bok.

Toć Morningrise najlepsza. Dla mnie to kwintesencja Opeth.

[moonfire]

Toć Morningrise najlepsza. Dla mnie to kwintesencja Opeth.

Nie zapominajmy też o debiucie. Osobiście stawiam go nieco wyżej niż Morningrise. Pamiętam, jak fragmenty leciały w nocnej audycji w RMF.

[[V]]

Po kolejnych przesłuchaniach ICV powoli dociera do mnie,że to może być ich najlepszy pełniak.

Dla mnie z pewnością płyta roku.

[wolff]

No to musi to być muzyczny monument. Skoro takie to pikne zbadam jak to się ma do ich najzacniejszych płyt.

[Pacjent]

Po kolejnych przesłuchaniach ICV powoli dociera do mnie,że to może być ich najlepszy pełniak.

Dla mnie z pewnością płyta roku.

W takim razie odłożę na bok swoje oczekiwania i posłucham tej płyty jakbym wcześniej nie znał tego zespołu.

[Raagoon]

Po kolejnych przesłuchaniach ICV powoli dociera do mnie,że to może być ich najlepszy pełniak.

Dla mnie z pewnością płyta roku.

Ha! Oczywistym było, że dojdzie do tego stwierdzenia. Ale dlaczego trwało to tak długo?!

Mnie zastanawia słowo wyśpiewane w tekście Ingen sanning är allas, tu jako znak zapytania. Występuje też raz pod koniec utworu. Mam swój typ, ale pewności brak.

Som svetten lackar i ett ansikte av snö
Det finns en tid att leva och en tid att dö

[?]

Du har väntat allt för länge
Men Våren kom till slut
Du har älskat allt för starkt
Men sorgen hittar ut